topic cok güzelmis, speedy ellerine saglik canim....
bende anlatayim bari... ilk askimdi, cok sevdim gercekten bazen kendimi unutacak kadar...ama o türkiyede ben yurt disindaydim ve bu her zaman bir sorun oldu bize... ilk zamanlar ve ilk sene hersey yolundaydi... sevildigimi her an hissettigim zamanlardi... sonra sonra isler degisti.. yogunum, cok calisiyorum, ailemle sorunlarim var diyip hep beni ikinci plana atti... bende bekledim umut ettim düzelir dedim.. olmadi, zaten ailemde karsiydi bu iliskiye yine cok cabaladim ben cok ugrastim... ama olmadi iste severek ayrildim diyebilirim... cok agladim, günlerce bir sey yemedim, soru sormasalar konusmadim ama atlattim...
ilk iliskim bittikten alti ay sonra biri girdi hayatima... gelisi cok tuhafdi hersey cok mükemmeldi cünkü....
ilgisi alakasi tam istedigim gibiydi... cok ciddiydi... ama tipik bir türk filmi gibi bitti hersey... düsmanim cikti, hatta kan davasi gibi birsey yasanmis yillar önce onun ailesi ve benim ailem arasinda...
bunu ögrendigimde neler yasadigimi tahmin edebiliyorsunuzdur... ne yapacagimi bilemedim...
tam ona isinmisken, tam ikimiz biz olmaya baslamisken bunu ögrendim... ve bittirdim... yani olmasi gerekeni yaptim... o cok direndi vazgecmedi ama vazgecirmek zorundaydim ve vazgecirttim...
simdi bu yasadiklarimi bir sekilde kabullenmekle mesgulüm...
ilk askim hüsran bitti ki ben onunla sonsuz olucagina inanmistim ama olmadi...
ikincisi denemede hüsranla sona erince umudum kalmadi artik...
yeni ask gelip bulur beni bilmiyorum... ama artik gelen o olsun, gözlerine bakinca yüregini görebilecegim biri olsun istiyorum... bakalim hayat daha neler gösterecek bize...
allah hepimizin gönlüne göre versin...