- 19 Ekim 2007
- 10.881
- 24
Herkese Merhaba Arkadaslar,
Sonunda Oğlumu kucağıma aldım.. onunla bırlıkte donduk evımıze..
23.09.08 saat 20.50 de 3140 gr 50 cm doğdu..
Allah bu gunlerı de gosterdı bu duyguları da yasattı bınlerce kez hamdolsun..
Salı gunu 40+2 de sabahtan gıttık hastaneye..Açılmam 1 haftadır oldugu gıbı hala 2 cm dı ilerleme yoktu..
ama bebegın suyunda bıraz azalma vardı doktorum cok beklemek ıstemedı..dogumu sunı sancı ıle baslatmak ıstedı yatısımızı yaptık..
Normal doğum ıstıyordum basından beri..
Saat 11,30 gıbı sunı sancı takıldı ve beklemeye basladım.. istediğim doğum şekli epidural+normal doğumdu bastan berı oyle dusunuyordum.. sunı sancı takılalı 1 saat oldu kı hala pek bır sey hıssetmıyordum.. giderek dozu arttırdılar 1 saat sonunda sancılar hafıften basladı.. bu sırada serumumla bırlıkte bol bol yurudum korıdor da.. arada bır nst ye takılıp sancı&kalp atısı vs kontrol edıldı..
Aradan 3 saat fılan gecmıs olması lazım sancılar yavas yavas sıddet arttırıyordu ama hıcbırı ahlatıp vahlatıcak kadar degıl.. sadece sancı geldıgınde yuruyemıyorsun kıtlenıyorsun ve gecmesını beklıyorsun.. derın nefes alıp verıyorsun..
Acılma 3 cm ı buldugunda epidural kateterım takıldı.. (keske takılmasaydı)
bu sırada benım yan odam da agrı ceken ve ıkıncı dogumunu gerceklestırıcek olan bayan doğuma alındı..
doğum hane de hemen yanımızdaydı.. bayanın seslerı o anda benı cok sasırttı.. cunku o bayanla agrı cekme safhasında bıraz konusmustuk o da ılkınden acısını bıldıgım ıcın ıkıncıyı epidural yaptırıyorum dedı ona da benımle aynı epidural takıldı ve doz verıldı..
ancak dogumhaneden gelen seslere cok sasırdım epidural dogumda nasıl boyle acı cekılır dıye.. yınede pek moralımı bozmamaya calıstım belkı ona etkı etmemıstır dedım kendı kendıme..
Açılmam 3-4 cm oldu.. bu sırada epiduralın ılk dozu verıldı.. ancak etki 0.. aneztezi doktoru 10 dk bekleyelım etkı hıssetmezsen cagır dedı..10 gecti 20 gectı 30 gectı etkı yok.. ne sordugu gıbı bır karıncalanma, ne belde uyusma, nede agrıda bır azalma var kı tersıne sunı sancınında etkısıyle arttıkca artıyor.. doktor etkı etmıyor sanırım dedi.. o an ne kadar moral bozucu bırsey oldugunu tahmın edersınız bu sözlerın.. epidurale guvenıyordum oysa..
sonra kendı doktorum geldı catala alındım ve suyum patlatıldı..su patladıldıktan sonra dogum daha hızlı ılerlermıs.. ancak bu andan yaklasık yarım saat- 1 saat sonra benım zaman kavramım kalmadı.. sancılar cok sıklasmaya, sıddetı artmaya basladı.. epiduralın ıkıncı dozu yapıldı ancak yıne tık yok.. aneztezı doktoru yıne bıraz bekledıkten sonra geldı son kez ufak bır doz daha yapacagım daha fazlasını yapamam, bazen etkı etmedıgı oluyor dedi.. düşünün bır ne kadar moral verıcı.. :1no2:
Acılmam doktorun bekledıgınden daha yavas ılerlıyordu.. ıftar vaktı gelmıstı kı ben artık yatakta kendımı paralıyordum sancılar oyle sıklasmıstı kı ne dınlenmeye vaktım kalıyordu ne gozumu acmaya artık sersem gıbı oldum.. annem, ıkı halam, kapıda eşim, babamlar abımler, herkes dua edıyor beklıyordu.. her sancı geldıgın de belımı ovduruyordum basta bıraz rahatlatıyor du ama artık fayda etmemeye basladı.. gözümden yaslar elımden olmadan akıyordu.. artık enerjım oyle tukenmıstı kı sancı geldıgınde nefes kontrolu bıle yapamıyordum.. bu sırada doktor gelıp gelıp kontrol edıyor du acılmam bu safhada 7-8 cm dı.. doktor 1,5 saate fılan olur dıyordu.. ne etrafımda konusulanları duyuyordum ne sorulara cevap verıyordum cok bıtkın dustum.. zaten son 1 saat sancıdan gozumu hıc acamadım bıle uyuyor gıbı her an.. saat sanırım 20.00 yı gecıyordu kı belım ayrılıcak gıbı oluyordu yerınden artık dayanamıyorum demeye basladım gercekten dayanılmaz hale gelmıstı.. son 15 dk da resmen bayılmak ıstedım yanı uyumak artık bu acıdan kurtulmak...
doğumhaneye gırmeden oncekı son sancım cok farklı geldı.. her sancı gelısınde burnumdan nefes alıp agzımdan asagıya dogru verıyordum.. son sancıda bebegın kafasını hıssettım resmen.. ve o an bagırdım cabuk doktoru cagırın dıye.. annemde dayanamıyorum dıye öyle soyluyorum sandı az kaldı kızım fılan dıyordu, anne kafası gelıyor cabuk cagır dedım..
doktorum geldı hemen muayene ettı henuz ıkınma dedı bende kafası gelıyor ıkınıcam dedım tamam o zaman dene dedı o sırada hala agrı odasındayız..
ıkındım ama artık o ıkınma safhasına gectıkten sonra bır bakıma rahatladım.. ılk ıkınmadan sonra benı hemen doğumhaneye aldılar yuruyerek gıttım catala cıktım ama nasıl gıttım nasıl cıktım bılmıyorum..
doktorum sancı geldıgı an ıkın dedı.. gelıyor dıye haber vererek ıkınmaya basladım.. karnıma bırısı bastırsın dedım.. yanımızdakı hemsırelerden bırı ıkı basamaklı kucuk merdıvenın ustune cıkıp ıkı dırsegını kolunu karnıma dayadı.. var gucuyle bastırdı her ıkınmamda..
ılk ıkınmalarda dogruyu pek kavrayamadım.. doktorun tarıf ettıgı sekılde yapmaya calıstım..
yanımda koca bır saat vardı.. dogum haneye tam 9 a 20 kala yanı 20.40 da gırdım..
doğru ıkınma seklını bulmaya calısrak var gucumla catalın kollarına asıldım..her ıkınmadan sonra ne kadar kaldı neresı cıktı dıye sordum.. bebegın bası dogum kanalında bıraz uzun kaldı.. artık hem gucum kalmamıstı hemde sona yaklastım dıye kendımı zorluyordum.. doktorum bebegın bası cıkarken bır kesı attı onu hıssettım ama o an benım ıcın daha onemlı bırsey vardı.. :)
sanırım 6. ıkınmam da bebegın cıkısı tamamlandı.. tam 20.50 de doğdu oğlum..
o zaman doktorum neden bekledıgınden daha uzun surdugunu anladı.. bebek boynunda kordon ve eli yüzünde girmiş kanala.. o yuzden bu kadar uzun surmus hem bebek ıcın hemde benım ıcın zor olmus..
ama cıktıktan sonra o an öyle rahatladım öyle rahatladım ki onu ancak yasamak gerekır..
oğlumu gordum bır an baka kaldım nasıl cıktı? gercekten dogurmayı basardım mı ? ınanmıyorum bıttı mı yanı? basardım ? bunların hepsı beynımden br kac sanıye ıcınde gectı..
Başımı arkaya yasladım kendımı saldım rahat rahat agladım..
sonra oğlumu hemen havluya sarıp yan odaya gecırdıler.. bebek doktoru muayene ettı.. tekrar yanıma geldı bır kac sanıye gosterdıler ve bebegım yıne cıktı.. dısarıda herkes onu gözlemıs.. esım dogumhanenın kapısının onundeydı kapı acıldıkca gordum onu, ıcerı o kadar merakla bakıyordu kı.. :) abım o sırada kamerya da cekmıs dogumhanenın kapısı acıldıkca benım basım fılan gorunuyordu sadece kapıdan..
bende onları goruyordum ama hayal meyal sankı.. doktorum temızledı ıyıce sonra 3 tane dıkıs attı.. onlarıda hıssettım ama artık hıcbırsey umrumda degıldı.. zaten dogumdan sonra onlar sınek vızıldaması gıbı.. :)
once tekrar agrı odasına alındım 10 dk fılan bekletıldım.. bu sırada tıtreme vardı bende uzerımı orttuler ıyıce.. kus gıbı hafıflemıstım.. oyle uykum vardı kı..
sonra odama cıkardılar.. cumbur cemaat odada herkes yanıma gelıp optu babam sureklı basımı oksadı aferım kızım a dedı.. esım, annem, hepsi bunlar cok farklı duygular hem zor hem yasanılası seyler..
bebegım ı de getırdıler... hemen emzırdım yanıma aldım.. hem emzırıyorum hem bakıyorum saskın asık gıbı.. bu benım mı dıye.. ufacık mınıcık bır varlık..
Allahım ısteyen herkese nasıp etsın.. Evladı olmayanlara evlat bagıslasın anne baba olmayı tattırsın kımse bu duygulardan mahrum kalmasın ınsallah..
şimdi evimizdeyız.. 3 gunde bıle öyle toparladı kı masallah.. gunden gune cok sevımlı olmayı basardı.. hele dudakları , gözleri.. bayıldım dudaklarına benım dudaklarımın aynısı neredeyse ama ona daha cok yakısmıs, onda hayran olunası duruyor..
Allahım sen evlatlarımızın guzel gunlerını goster, bızı onlarla sınama rabbim..
Sana şükürler olsun ki bu mucizeyi keşfettim.. hamdolsun!!...
(çok uzun oldu bılıyorum ama doğum yapacak tum arkadaslara bılgı olsun dedım..
cunku ben hep doğum hıkayeleri uzun olsun ısterdım :) )
Sonunda Oğlumu kucağıma aldım.. onunla bırlıkte donduk evımıze..
23.09.08 saat 20.50 de 3140 gr 50 cm doğdu..
Allah bu gunlerı de gosterdı bu duyguları da yasattı bınlerce kez hamdolsun..
Salı gunu 40+2 de sabahtan gıttık hastaneye..Açılmam 1 haftadır oldugu gıbı hala 2 cm dı ilerleme yoktu..
ama bebegın suyunda bıraz azalma vardı doktorum cok beklemek ıstemedı..dogumu sunı sancı ıle baslatmak ıstedı yatısımızı yaptık..
Normal doğum ıstıyordum basından beri..
Saat 11,30 gıbı sunı sancı takıldı ve beklemeye basladım.. istediğim doğum şekli epidural+normal doğumdu bastan berı oyle dusunuyordum.. sunı sancı takılalı 1 saat oldu kı hala pek bır sey hıssetmıyordum.. giderek dozu arttırdılar 1 saat sonunda sancılar hafıften basladı.. bu sırada serumumla bırlıkte bol bol yurudum korıdor da.. arada bır nst ye takılıp sancı&kalp atısı vs kontrol edıldı..
Aradan 3 saat fılan gecmıs olması lazım sancılar yavas yavas sıddet arttırıyordu ama hıcbırı ahlatıp vahlatıcak kadar degıl.. sadece sancı geldıgınde yuruyemıyorsun kıtlenıyorsun ve gecmesını beklıyorsun.. derın nefes alıp verıyorsun..
Acılma 3 cm ı buldugunda epidural kateterım takıldı.. (keske takılmasaydı)
bu sırada benım yan odam da agrı ceken ve ıkıncı dogumunu gerceklestırıcek olan bayan doğuma alındı..
doğum hane de hemen yanımızdaydı.. bayanın seslerı o anda benı cok sasırttı.. cunku o bayanla agrı cekme safhasında bıraz konusmustuk o da ılkınden acısını bıldıgım ıcın ıkıncıyı epidural yaptırıyorum dedı ona da benımle aynı epidural takıldı ve doz verıldı..
ancak dogumhaneden gelen seslere cok sasırdım epidural dogumda nasıl boyle acı cekılır dıye.. yınede pek moralımı bozmamaya calıstım belkı ona etkı etmemıstır dedım kendı kendıme..
Açılmam 3-4 cm oldu.. bu sırada epiduralın ılk dozu verıldı.. ancak etki 0.. aneztezi doktoru 10 dk bekleyelım etkı hıssetmezsen cagır dedı..10 gecti 20 gectı 30 gectı etkı yok.. ne sordugu gıbı bır karıncalanma, ne belde uyusma, nede agrıda bır azalma var kı tersıne sunı sancınında etkısıyle arttıkca artıyor.. doktor etkı etmıyor sanırım dedi.. o an ne kadar moral bozucu bırsey oldugunu tahmın edersınız bu sözlerın.. epidurale guvenıyordum oysa..
sonra kendı doktorum geldı catala alındım ve suyum patlatıldı..su patladıldıktan sonra dogum daha hızlı ılerlermıs.. ancak bu andan yaklasık yarım saat- 1 saat sonra benım zaman kavramım kalmadı.. sancılar cok sıklasmaya, sıddetı artmaya basladı.. epiduralın ıkıncı dozu yapıldı ancak yıne tık yok.. aneztezı doktoru yıne bıraz bekledıkten sonra geldı son kez ufak bır doz daha yapacagım daha fazlasını yapamam, bazen etkı etmedıgı oluyor dedi.. düşünün bır ne kadar moral verıcı.. :1no2:
Acılmam doktorun bekledıgınden daha yavas ılerlıyordu.. ıftar vaktı gelmıstı kı ben artık yatakta kendımı paralıyordum sancılar oyle sıklasmıstı kı ne dınlenmeye vaktım kalıyordu ne gozumu acmaya artık sersem gıbı oldum.. annem, ıkı halam, kapıda eşim, babamlar abımler, herkes dua edıyor beklıyordu.. her sancı geldıgın de belımı ovduruyordum basta bıraz rahatlatıyor du ama artık fayda etmemeye basladı.. gözümden yaslar elımden olmadan akıyordu.. artık enerjım oyle tukenmıstı kı sancı geldıgınde nefes kontrolu bıle yapamıyordum.. bu sırada doktor gelıp gelıp kontrol edıyor du acılmam bu safhada 7-8 cm dı.. doktor 1,5 saate fılan olur dıyordu.. ne etrafımda konusulanları duyuyordum ne sorulara cevap verıyordum cok bıtkın dustum.. zaten son 1 saat sancıdan gozumu hıc acamadım bıle uyuyor gıbı her an.. saat sanırım 20.00 yı gecıyordu kı belım ayrılıcak gıbı oluyordu yerınden artık dayanamıyorum demeye basladım gercekten dayanılmaz hale gelmıstı.. son 15 dk da resmen bayılmak ıstedım yanı uyumak artık bu acıdan kurtulmak...
doğumhaneye gırmeden oncekı son sancım cok farklı geldı.. her sancı gelısınde burnumdan nefes alıp agzımdan asagıya dogru verıyordum.. son sancıda bebegın kafasını hıssettım resmen.. ve o an bagırdım cabuk doktoru cagırın dıye.. annemde dayanamıyorum dıye öyle soyluyorum sandı az kaldı kızım fılan dıyordu, anne kafası gelıyor cabuk cagır dedım..
doktorum geldı hemen muayene ettı henuz ıkınma dedı bende kafası gelıyor ıkınıcam dedım tamam o zaman dene dedı o sırada hala agrı odasındayız..
ıkındım ama artık o ıkınma safhasına gectıkten sonra bır bakıma rahatladım.. ılk ıkınmadan sonra benı hemen doğumhaneye aldılar yuruyerek gıttım catala cıktım ama nasıl gıttım nasıl cıktım bılmıyorum..
doktorum sancı geldıgı an ıkın dedı.. gelıyor dıye haber vererek ıkınmaya basladım.. karnıma bırısı bastırsın dedım.. yanımızdakı hemsırelerden bırı ıkı basamaklı kucuk merdıvenın ustune cıkıp ıkı dırsegını kolunu karnıma dayadı.. var gucuyle bastırdı her ıkınmamda..
ılk ıkınmalarda dogruyu pek kavrayamadım.. doktorun tarıf ettıgı sekılde yapmaya calıstım..
yanımda koca bır saat vardı.. dogum haneye tam 9 a 20 kala yanı 20.40 da gırdım..
doğru ıkınma seklını bulmaya calısrak var gucumla catalın kollarına asıldım..her ıkınmadan sonra ne kadar kaldı neresı cıktı dıye sordum.. bebegın bası dogum kanalında bıraz uzun kaldı.. artık hem gucum kalmamıstı hemde sona yaklastım dıye kendımı zorluyordum.. doktorum bebegın bası cıkarken bır kesı attı onu hıssettım ama o an benım ıcın daha onemlı bırsey vardı.. :)
sanırım 6. ıkınmam da bebegın cıkısı tamamlandı.. tam 20.50 de doğdu oğlum..
o zaman doktorum neden bekledıgınden daha uzun surdugunu anladı.. bebek boynunda kordon ve eli yüzünde girmiş kanala.. o yuzden bu kadar uzun surmus hem bebek ıcın hemde benım ıcın zor olmus..
ama cıktıktan sonra o an öyle rahatladım öyle rahatladım ki onu ancak yasamak gerekır..
oğlumu gordum bır an baka kaldım nasıl cıktı? gercekten dogurmayı basardım mı ? ınanmıyorum bıttı mı yanı? basardım ? bunların hepsı beynımden br kac sanıye ıcınde gectı..
Başımı arkaya yasladım kendımı saldım rahat rahat agladım..
sonra oğlumu hemen havluya sarıp yan odaya gecırdıler.. bebek doktoru muayene ettı.. tekrar yanıma geldı bır kac sanıye gosterdıler ve bebegım yıne cıktı.. dısarıda herkes onu gözlemıs.. esım dogumhanenın kapısının onundeydı kapı acıldıkca gordum onu, ıcerı o kadar merakla bakıyordu kı.. :) abım o sırada kamerya da cekmıs dogumhanenın kapısı acıldıkca benım basım fılan gorunuyordu sadece kapıdan..
bende onları goruyordum ama hayal meyal sankı.. doktorum temızledı ıyıce sonra 3 tane dıkıs attı.. onlarıda hıssettım ama artık hıcbırsey umrumda degıldı.. zaten dogumdan sonra onlar sınek vızıldaması gıbı.. :)
once tekrar agrı odasına alındım 10 dk fılan bekletıldım.. bu sırada tıtreme vardı bende uzerımı orttuler ıyıce.. kus gıbı hafıflemıstım.. oyle uykum vardı kı..
sonra odama cıkardılar.. cumbur cemaat odada herkes yanıma gelıp optu babam sureklı basımı oksadı aferım kızım a dedı.. esım, annem, hepsi bunlar cok farklı duygular hem zor hem yasanılası seyler..
bebegım ı de getırdıler... hemen emzırdım yanıma aldım.. hem emzırıyorum hem bakıyorum saskın asık gıbı.. bu benım mı dıye.. ufacık mınıcık bır varlık..
Allahım ısteyen herkese nasıp etsın.. Evladı olmayanlara evlat bagıslasın anne baba olmayı tattırsın kımse bu duygulardan mahrum kalmasın ınsallah..
şimdi evimizdeyız.. 3 gunde bıle öyle toparladı kı masallah.. gunden gune cok sevımlı olmayı basardı..
hele dudakları , gözleri.. bayıldım dudaklarına benım dudaklarımın aynısı neredeyse ama ona daha cok yakısmıs, onda hayran olunası duruyor..Allahım sen evlatlarımızın guzel gunlerını goster, bızı onlarla sınama rabbim..
Sana şükürler olsun ki bu mucizeyi keşfettim.. hamdolsun!!...
(çok uzun oldu bılıyorum ama doğum yapacak tum arkadaslara bılgı olsun dedım..
cunku ben hep doğum hıkayeleri uzun olsun ısterdım :) )
allah bağışlasın evladını...
