Avcinin Hilesi*

*. Bir avcı kuşları kolayca yakalayabilmek için kendini ağaç
dalları, otlar
ve yapraklarla gizleyip çayırlığa oturdu. Önüne bir tuzak kurup,
bir avuç
buğday attı.
Hiç hareket etmeden beklemeye başladı. Bu sırada karnı iyice
acıkmış bir kuş
gelip, yakınına kondu. Onu böyle sessiz sedasız oturur görünce:
-Sen ne yapıyorsun burada? diye sordu.
Avcı:
-Dünyadan elini eteğini çekmiş bir zahidim ben! diye cevap verdi.
Hiç
kimsenin işine karışmıyor, burada kendi halimde yaşıyorum...
Kuş:
- O buğdaylardan biraz yiyebilir miyim? dedi.
- Bilmem ki dedi avcı, bir yetimin emaneti bana... Ama karnın çok
acıkmışsa
gel ye!
Kuş, avcının gizli niyetlerinden habersiz, onu iyi yürekli ve
dünya
işlerinden uzaklaşmış bir zahid kimse olarak kabul edip buğdaylara
saldırınca, hileci avcının ellerine düştü.
Aldatıldığını anladığında ise iş işten geçmiş, tuzakta
binlerce feryada
başlamıştı.
Avcı:
-Görünüşe ve söylenen her söze inanırsan sonun böyle olur işte
diyordu.
Tuzağa yakalandıktan sonra feryadın ne faydası var? Uygunsuz hırs
ve
hevesler canların düşmanıdır. Önemli olan tehlike gelmeden önce
uyanık ve
tedbirli olmaktır. Felaket tufanından sonra ağlayıp sızlamışsın
neye yarar?.