Arkadaşlar, her çocuk aynı olmuyor,şu zaman konuşması gerekir diye bir genellemenin doğru olmadığını düşünüyorum.
Özel durumlar istisna tabi.
Eğer çocuğumuz komutları anlamıyorsa,isteklerini hareketlerle,jest ve mimikle ifade edemiyorsa,çağrılara bakmıyorsa vs.....
Anneler bir anormal durum olduğunu hissedebilirler,dikkatli olmakta fayda var.
Burada anne-babaya büyük görev düşüyor,çünkü en iyi onlar tanır,tepkilerini onlar ölçebilir.
Bazan zamanında yardım alınarak olumsuz durumlardan kaçınılabilir.
Şuan benim oğlum 26 aylık konuşamıyor.
Ama isteklerini çok güzel ifade edebiliyor,komutları yerine getiriyor(bardağı getir,kapıyı kapat,otur vs)
İfade şekli bazan güldürüyor bizleri.
Uyumak gözlerini kapatıyor,geli eliyle sallıyor,anahtarı eliyle kıvırıyor vb ....
Söylediği sözükler,anne,baba,aba,da(gezme),mama ,dede,me(ben) ,meme,nen gibi şuan aklıma gelenler bunlar.
Bizim evde son çocuk oğlum.Sürekli konuşuluyor,ilgi çok fazla,sosyal bir çocuk.Ama
Ama konuşamıyor.Hiç acele etmeye gerk yok inşallah birgün sus artık ne çok konuşuyosu diyeceğiz.