- 16 Mart 2007
- 1.918
- 9
- Konu Sahibi tomriss
- #41
slm arkadaşlar cuma günü son ümidim olan transfer sonucum da negatif çıktı.9 yıllık evliyim .eğitimciyim şimdiye kadarki bütün yaz tatili 15 tatillerim hem merkezlerde geçti.bütün birikimizi buraya yatırdık.
4 aşılamanın üzerine 3 tüp bebek denedik olmadı bunun üzerine başta yapılması gereken genetik tarama yapıldı.şimdiye kadar hep bana yapılmıştı.eşimde 1 ve 5 nolu kromozomlarda resiprokal TRANSKLOKASYON olduğunu öğrenmemizle hayatımızın kabusu başladı.eşimde sperm sayısı normal fakat morfolojik bozukluk ve hareketsizlik var denmişti hep.üstelik dr.lar bizim ısrarımızla yaptılar genetik taramayı. sonrasında pgt ile 4 defa daha PGT ile tüp bebek denedik.en sonununcusu bu ay uzun protokal genartta denedik sonuç yine negatif.yani 4 aşılama 3 tüp bebek 4 pgt ile tüp bebek denedik şu 9 yılda.hayatım kabus oldu.ne evliliğimi anladım ne yaşamı.yaşamımın en güzel yılları bu kabusla hep ümitle gfeçti.şimdi yine elimde neagtif sonuç.ben evliliği çocuk için isteyenlerdendim.imtihan bu işte.evlatlık asla düşünmüyorum.düşünemiyorum.dr.lara göre vaktimiz paramız çokca çok ümit etmemekle beraber denemeye devam edecekmişiz.yine dr.lara göre problem belli olduktan sonra 4.tüp bbek denmesinden sonra sonuç pek değişmiyormuş arkadaşlar en üzücüsü bu.ve biz maalsef bu memlekette memuruz sadce en çok ihtiyacımız olduğu dönemde devlette elini uzatmıyor artık.pgt üstelik çok pahalı bir tedavi.ben artık herşeyden kendimden bile vazgeçtim ne hayalim ne hayata tutunacak ümidim kalmadı.translokasyonda hangi kromozom olduğu çok önemli eşimde ki maalsef en büyük kromozomlar ve kırlma değil parça değişimi var yani imaknsız artık ..bunları arkadaşların zaman kaybetmemesi ve paylaşack kimse olmadığı için yazıyorum.çünki bu derdi yaşamayan bilemz.inanın anlamz bile...
ben 21 yasinda hamile kaldim...cok istiyorduk bi tane bebisimiz olsun diye....11 haftalik hamile oldugumda bebegimin özürlü dogacagini söylediler ben inanmak istemedim...benim yasimdakiler gezmek eglenmekle gecirirken benim günlerim gecelerim aglamakla gecti....bebisim 3 ay erken geldi...8 ay yogun bakimda kaldi...ben ve esim ailemden uzaktik...kimsemiz yoktu...ben evimden ciktim hastaneye yakin bi yere tasindim...sirf bebisime yakin kalim diye...öyle zaman olduki..bi oda vardi...aglama duvari gibi oraya gider aglardim...doktorlarin sorulari...devammi yoksa makineler kapansinmi diye sorulari beni ne kadar yipratti biliyormusun...ben daha 21 yasindaydim...3 günlükken ilk ameliyat 3 ay icinde 4 ameliyat daha..3 defa ölümden döndü...suanda Rabbime sükürler olsun evimde bebegim ama normal cocuk gibi degil...görmiyor yürümiyor yemek yiyemiyor 24 saat oksijene bagli...4 ayda tekrar yogun bakima girdi..cigerlerini üsütü öldü ve tekrar geri döndü...düsün canim bunu ceken bi bebek..daha 1,5 yasinda kücücük bi bebek...ama esimle ben hep sükrediik hep hamdettik Rabbime...cünkü oda bize bi imtihan..cünkü Rabbimin hediyesi ve melegimiz...esim bana bir defa olsun senin yüzünden bunlari cekiyoruz demedi...hep destek oldu...herseyi basarcagiz dedi...bebegim fazla yasamicak...doktorlar öyle diyor ama hergünümüzü dolu dolu geciriyoruz. kizimizi normal bi bebis gibi yetistirmeye calisyioruz...
Pgt bende denedim...ve Allahima sükürler olsun hamileyim...bizde umutsuz basladik ama duamizla bebegimiz geldi...bize tutundu...yeni umudumuz oldu...
Allah herkesi ayri ayri imtihan ediyor...esinde böyle olmasini kesin kesin istemezdi...cünkü insan kendisini cok suclu hissediyor...siz birbirinize destek oldukca hersey daha iyi olcak..
Rabbim yardimcin olsun....bizler imtihan ediliyoruz...
Son düzenleme: