2013 güzel eylül annelerinin doğum öyküleri

Bebeğin Adı: ARAS ALİ
Beklenen Doğum Tarihi: 1 EYLÜL 2013
Doğum Günü ve Saati: 27 AĞUSTOS 2013 14:48
Bebeğin Boyu ve Kilosu: 53 cm / 3760 gr
Hastane Adı: İstanbul Özel Küçükköy Bilge Hastanesi
Doktor Adı: YUSUF YILMAZ
Doğum Şekli: SPİNAL ANESTEZİ SEZERYAN
Kaçıncı Haftada Doğduğu: 39+2

26 Ağustos gecesi 39+1 de burda da surekli bahsettigim regl sancim keskinlesmeye basladi kalktim abdest aldim 5.30a kadar bekledim sonra uyuyayim dedim sabah 10.00 gibi sanki regl kanamasi varmis gibi uyandim. yataktan kalkmamla sortum bi anda islandi.. lavaboya yetistim lavaboda kanli akinti vardi ve hala su geliyordu sonra kanamaninda devam ettigini farkettim.. esimi aradim bir çırpıda geldi :) altima bebegimin bezlerinden koydum elbisemi giydim annemi aradık almaya geliyoruz seni hazırlan diye sancım var yine dedim telefonda suyum geldi demedim diyemedim bir anda sonra hastaneye geldik ama sancim cok cok azdı..doktor tuse yapti kalan suyumla da odasini batirdik bebegin kilosu fazla gozukuyor dedi baska bir doktorda baksin dedi diger doktorda acilman 1 cm sanci yok su bayaa bosaldi ve bebekte 4 kilo civari dediler istersen suni verelim ama omuz takilma riski var kafada buyuk dedi kendi doktorum da riskten bahsedince hep normal yapmak istediğim için düşünmek istedim doktorda istersen sancı almadan biraz bekle durumuna tekrar bakalım dedi yukarıya çıktık doğumhaneye ebelerden biri üzerime önlüğümü giydirdi yatırdılar beni ama birde serum getirdiler ısrarla suni istemiyorum dedim ebe de ben seni böyle bekletemem dedi doktorumu aradı hastanız suniyi almıyor diye tekrar ebe açılmama baktı hala 1 cm ve sancılar da sıklaşmamıştı ailemle görüşmek istiyorum dedim bir oda gösterdiler bize esimle ve annemle konusup suni almadan sancı beklemeden sezeryan olmaya karar verdim, epidural dediler once sonra spinal yapalim dediler cunku ameliyathane doluydu bir sure ve bekledim iyikide spinal olmus ben memnun kaldim :)

ameliyathaneye girmem herkesle sohbet edisim spinali yapislari yatisim ve arasin sesiyle ne zaman kestiniz cikardiniz deyisim ruya gibi simdi :44: dikislerim 15,20 dakika surmus ortalama odama geldim ve hayatimin aski da geldi kollarima :KK76::KK76: japon baligimla bakistik o gece
tek derdimiz sutun olmamasiydı ama ebenin de dediği gibi zaten sanki sütüm varmış gibi alıp emzirmeye çalıştım bebeğimi yormadan sonrasında mama verdim çok şükür 3. günün sabahında sütümüz geldi uzun oldu ama guzel oldu darisi hepinizin basina insallah kizlar onu kucaklayana kadar var olan tum endiseler uctu gitti nihayet minik oglumla sizleri opuyoruz :KK54::KK54:

canım Allah seni bebeğine kavuşturdu. güzel bir doğum olmuş darısı başımıza. tabi öncelikle normal doğumdan yana olsun. mecbur kalınırsa sezeryan olsun :)))))))
 
Bebeğin Adı: ZÜMRA
Beklenen doğum Tarihi: 8 EYLÜL 2013
doğum Günü ve Saati: 20 AĞUSTOS 2013 11:20
Bebeğin Boyu ve Kilosu: 52 cm / 4850 gr
Hastane Adı: Güneşli Medicine Hastanesi
doktor Adı: FATMA KASAPOĞLU
doğum Şekli: SPİNAL ANESTEZİ SEZERYAN
Kaçıncı Haftada Doğduğu: 37+5

Hamilelik yorucu bir yolculuktu. Son haftalar bitmek bilmedi sanki. ağrılar arttı geceler olmasın diye dualar edildi. derken gün çattı geldi. hastaneye götürülecekler tekrar tekrar gözden geçirildi. ve sabah senden bir parçayı kucağına almak için yolculuk başladı:) hastaneye varp doktorunun yanına gittiğinde heyecan korku gözlerinden hemen okunuyor:) sakin ol birazdan bebeğini vereceğiz' dese de dr hanım içimi bi hüzün kapladı. 'Ya bi aksilik olursa' odamıza çıktık yerleştik. geride kalanlar öpüldü. süsler teslim edildi. yavruma giydirilecekler verildi ameliyat önlüğü ve sedye ile odadan ayrıldık. o an eşimden başka birşey görmedi gözüm. annem beni öpüyor ben eşimi:) gözlerden yaş süzüldü. Buz gibi odalar. her ameliyathanede masada yatan hastalar. müzik sesleri. hopp koyulduk ameliyat masasına. belden iğnemiz yapıldı. her an her adım ürkmeyeyim diye anlatıldı. 'şimdi sırtına ilaç süreceğiz korkma. şimdi ayaklarını hissetmeyeceksin. korkarsan eğer söyle uyuturuz seni' telkinleri verilerek sohbet başladı. önüme perde geldi. bi 5-10 dk sonra kızımın çığlığını duydum:) yanağıma getirdiler sıcacık yüzünü. hemen öptüm ağzını:) karnımdan taş çıkmıştı sanki. o nasıl hafiflikti ya rab ! sonra bir anons 'Acil kan lazım. kanaması çok. rahim yırtılmış. hastayı unutun. eşini bulun' o an içim ürperdi. gözlerim meleğimi aradı. görmeden ölmim dediğim laf kabul mü olmuştu yoksa. ne yarım laftı.ne eksik duaydı. nolur olmasın mevlam dedim. Başımı geriye eğdim. cihaza baktım 7-3 tansiyon. başkada birşey görmedim. gerisi flu... kızım 11.20 de dünyaya geldi. ben odaya çıktığımda 13.00 sonrası yine kan takviyesi. ikimizde sağlıklıyız hamdolsun. Ancak en son kızımızı dr a götürdüğümüzde bir bey eşimin yanına gelerek 'abi slm. gecen sizin hn doğuma girince bizde bekliyorduk. aynı hoca ameliyat yapacaktı çünkü. bi anda panik oldu ortalık. hastanın kalbi durdu denildi. çok dua ettik ağladık. yenge nasıl' deyince şok olduk. Kalbimde durmuş meğer doğumda. doktor bunu neden demedi nasl demez şokunu atamadık üzerimizden. Hala daha sorma imkanımızda olmadı. işte böyle teyzeler. hastane günleri kalabalık bol çiçekli geçti:) evimiz hep kalabalıkta ikram izzet telaşasında hala devam ediyor. Allah doğum yapacak kardeşlerimin yardımcısı olsun. Sadece anın tadını çıkarın. kendinize iyi bakın. siz sağlıklı olun ki bebeğinizi iyi besleyin. selamlar
 
Bebeğin Adı: ZÜMRA
Beklenen doğum Tarihi: 8 EYLÜL 2013
doğum Günü ve Saati: 20 AĞUSTOS 2013 11:20
Bebeğin Boyu ve Kilosu: 52 cm / 4850 gr
Hastane Adı: Güneşli Medicine Hastanesi
doktor Adı: FATMA KASAPOĞLU
doğum Şekli: SPİNAL ANESTEZİ SEZERYAN
Kaçıncı Haftada Doğduğu: 37+5

Hamilelik yorucu bir yolculuktu. Son haftalar bitmek bilmedi sanki. ağrılar arttı geceler olmasın diye dualar edildi. derken gün çattı geldi. hastaneye götürülecekler tekrar tekrar gözden geçirildi. ve sabah senden bir parçayı kucağına almak için yolculuk başladı:) hastaneye varp doktorunun yanına gittiğinde heyecan korku gözlerinden hemen okunuyor:) sakin ol birazdan bebeğini vereceğiz' dese de dr hanım içimi bi hüzün kapladı. 'Ya bi aksilik olursa' odamıza çıktık yerleştik. geride kalanlar öpüldü. süsler teslim edildi. yavruma giydirilecekler verildi ameliyat önlüğü ve sedye ile odadan ayrıldık. o an eşimden başka birşey görmedi gözüm. annem beni öpüyor ben eşimi:) gözlerden yaş süzüldü. Buz gibi odalar. her ameliyathanede masada yatan hastalar. müzik sesleri. hopp koyulduk ameliyat masasına. belden iğnemiz yapıldı. her an her adım ürkmeyeyim diye anlatıldı. 'şimdi sırtına ilaç süreceğiz korkma. şimdi ayaklarını hissetmeyeceksin. korkarsan eğer söyle uyuturuz seni' telkinleri verilerek sohbet başladı. önüme perde geldi. bi 5-10 dk sonra kızımın çığlığını duydum:) yanağıma getirdiler sıcacık yüzünü. hemen öptüm ağzını:) karnımdan taş çıkmıştı sanki. o nasıl hafiflikti ya rab ! sonra bir anons 'Acil kan lazım. kanaması çok. rahim yırtılmış. hastayı unutun. eşini bulun' o an içim ürperdi. gözlerim meleğimi aradı. görmeden ölmim dediğim laf kabul mü olmuştu yoksa. ne yarım laftı.ne eksik duaydı. nolur olmasın mevlam dedim. Başımı geriye eğdim. cihaza baktım 7-3 tansiyon. başkada birşey görmedim. gerisi flu... kızım 11.20 de dünyaya geldi. ben odaya çıktığımda 13.00 sonrası yine kan takviyesi. ikimizde sağlıklıyız hamdolsun. Ancak en son kızımızı dr a götürdüğümüzde bir bey eşimin yanına gelerek 'abi slm. gecen sizin hn doğuma girince bizde bekliyorduk. aynı hoca ameliyat yapacaktı çünkü. bi anda panik oldu ortalık. hastanın kalbi durdu denildi. çok dua ettik ağladık. yenge nasıl' deyince şok olduk. Kalbimde durmuş meğer doğumda. doktor bunu neden demedi nasl demez şokunu atamadık üzerimizden. Hala daha sorma imkanımızda olmadı. işte böyle teyzeler. hastane günleri kalabalık bol çiçekli geçti:) evimiz hep kalabalıkta ikram izzet telaşasında hala devam ediyor. Allah doğum yapacak kardeşlerimin yardımcısı olsun. Sadece anın tadını çıkarın. kendinize iyi bakın. siz sağlıklı olun ki bebeğinizi iyi besleyin. selamlar

ağlayarak okudum.Allah seni zümrana bağışlamış
 
SAT:5 aralık
BDT: 11 eylül 2013
DOĞUM TARİHİ:12 ağustos 2013
DOĞUM HAFTASI: 35+5
DOĞUM ŞEKLİ: spinal anestezi sezeryan
HASTANE:balıkesir özel sevgi hastanesi
DOKTOR: nurettin serinkan
DOĞUM BOY KİLO: 43cm 2090 gr
BEBEĞİM : EYMEN :))


merhaba sevgili annişler 2013 eylül annesi olacaktım ama kısmet değilmiş bebeğim bize sürpriz yaptı:)))
en son dr kontrolümde dr 3 hafta sonra görüşelim dedi. 3 haftalık vakit dolunca dr randevumu aldım saat 10:40 da randevumuz var. çok heyecanlıydım belki kuzum bu sefer yüzünü gösterir diye umut ediyordum çünkü hamilelik boyunca sadece 1 kez görebilmiştim. diğer eylül anneleriyle konuşmalarda çatı muayenesi olunabilir diye konuşmuştuk biraz ürkek biraz tedirgin dr bugün çatı muayenesi yapabilir acaba nasıl olacak diye düşünüyordum hastaneye giderken. evden çıkarken saatime baktım hastaneye kaç dk da gidebiliyoruz olası bir sancı durumunda hastaneye yetişebilecek miyiz diye süre tuttum. 17 ağustosta abimin düğünü olacaktı acaba dr gitmeme izin verecek miydi? inşallah yola çıkmama mani bir durum yoktu. hastaneye girerken aklıma geldi gece sancım tutup gelirsek acaba hangi kapıdan içeri gireceğiz diye kapı girişlerini bile kontrol ettim:)) randevu saatinde dr beklemeye başladık fakat dr ameliyata gitmiş:)) 45 kadar dr bekledik eşim biraz söylenmeye başladı eşime doğum bu ne zaman olacağı belli olmaz o doğuran bende olabilirdim dedim. artık muayene sırası bizdeydi dr ultrasonuma bakarken suyu normal kafa normal fakat çok az kilo almış 3 haftada 400 gr bile alamamış gelişimi yavaşlamış vs diye açıklama yapıyordu karın çevresini ölçerken surat ifadesi değişti bi daha bi daha ölçtü bir şeyler ters gidiyordu az çok anladığım kadarıyla kordonun giriş kısmı kara ve çökük gözüküyordu daha önceki ölçümlerde böyle bir şey yoktu. dr nst çekelim dedi nst için gittik hemşire eşime şu sayıyı takip et şu çizgiyi takip et flan dedi çıktı odadan eşim değerlerin arada sıfırlandığını görünce telaşlandı hemşireyi çağırdı hemşire bebek az hareket ediyor aç mısın diye sordu sabah kahvaltı yapmıştım fakat hamilelik boyunca olduğu gibi reflümden dolayı hepsini geri çıkarmıştım:KK43:( nst sonucunu dr gösterdik dr hemen bir tane daha istedi çikolata ye meyve suyu iç karnını doyur tekrar çekin dedi. dediği gibi yaptım fakat sonuç değişmedi bebeğimin kalp atımı yavaşlamış hareketleri azalmıştı. sonucu dr götürdük dr tekrar ultrasona aldı. sana ameliyat önericem dedi bende hamileliğim boyunca normal doğum istediğim için biraz üzüldüm hayırlısı olsun flan dedim. peki ne zaman diye sordum hemen şimdi dediği an başımdan aşağı kaynar sular döküldü. bebeğe bir şey mi oldu yaşıyor mu gibi sorular sormaya başladım . dr bebek suan yaşıyo fakat bir saat sonrası için bir şey diyemem dedi bebeğe oksijen gitmiyor beslenmesi yetersiz dedi bu gibi durumlarda ani bebek kayıpları olabilir dedi. yani bana eve git çantanı al gel mi diyorsun dedim hayır hemen yukarı çıkıp yatışını yapıyorsun bunun tercihini sana bırakamam dedi hazır olunduğu an bebeği alıcaz dedi. o an eşim yanımda olmasa ağlama krizi geçirebilirdim kendimi zor tuttum. belgeler imzalatıldı dilekçeler yazıldı vs vs. kendimi toparlayıp annemi aradım acil sezeryana gireceğimi çantaları alıp hastaneye gelmesini söyledim (çantalarımız 1 ay öncesinden hazırdı ah aklımı seveyim:)) annem şaka yapıyorum sandı sonra sesim titreyip gerçek olduğunu söyleyince annemin neler yaşadığını tahmin edebiliyordum yatacağım odayı gösterdiler odaya girer girmez daha fazla dayanamadım ve ağlamaya başladım eşim beni teselli ediyo ama ne fayda o sırada hemşireler geldi ameliyat elbisesini verdiler bi yandan damar yolu açmaya başladılar ben hala şoktayım sanki doğum öncesi prova yapılıyormuş biri çıkıp şaka yaptık diyecekmiş gibi hissediyordum taa ki sedye gelip beni ameliyathaneye götürene kadar:KK43:( hala şapşal şapşal etrafa bakınıyorum hasta bakıcı bana moral veriyo beni teselli ediyo annemler yetişemediler eşimle bile vedalaşamadan kapılar kapandı ameliyat masasının etrafında sayabildiğim 6-7 kişi vardı beni karşılamaları moral vermeleri çok güzeldi evet dedim bunlar gerçek birazdan bebeğim olacak anestezi uzmanı şimdi sana spinal anestezi yapacağız dedi ben o ana kadar hep uyanık olmayı isterken o an hayır benim gücümde cesaretimde kalmadı beni tam uyutun dedim fakat kabul etmedi sen anne olacaksın cesur olman gerek dedi ve iyi ki de öyle demiş çok basit bir şekilde belden iğnemi yaptı ki sinek ısırığı gibiydi sonra bir sıcaklık hissettim ve artık uyuşmuştum. o sırada sohbet muhabbet beni rahatlatmaya çalışıyolardı saolsunlar. sontam takıldı ve dr geldi başlıyoruz dedi 5dk olmadan pıtırcığımın sesini duydum gözlerimden yaşlar aktı yan tarafta hemen kordonunu kısaltıp sarmaladılar bana şöyle bi dokundurup hemen yeni doğan yoğun bakımına aldılar doğum saati 16:35. benim dikişlerim atıldı ne kadar sürdü bilmiyorum belki 10dk belki 30 dk artık çok sıkıldım beni çıkarın dediğimde kahkaha atıp bu şekilde nereye çıkacaksın dediklerini hatırlıyorum:)) pıtırcığım 2 gün solunum cihazında olmak üzere 7 gün küvezde kaldı bugün 18. günümüz ve benim meleğim şu an yanımda mışıl mışıl uyuyo. rabbime şükürler olsun bu güzelliği bize yaşattı oğlumuzu bize bağişladı. biraz uzun uzun anlattım kusura bakmayın hala şaşkınlık içindeyim

Heyecanla ve ağlaya ağlaya okudum, şükür ki mutlu son olmuş :) Allah bagislasin...

Bebeğin Adı: ZÜMRA
Beklenen doğum Tarihi: 8 EYLÜL 2013
doğum Günü ve Saati: 20 AĞUSTOS 2013 11:20
Bebeğin Boyu ve Kilosu: 52 cm / 4850 gr
Hastane Adı: Güneşli Medicine Hastanesi
doktor Adı: FATMA KASAPOĞLU
doğum Şekli: SPİNAL ANESTEZİ SEZERYAN
Kaçıncı Haftada Doğduğu: 37+5

Hamilelik yorucu bir yolculuktu. Son haftalar bitmek bilmedi sanki. ağrılar arttı geceler olmasın diye dualar edildi. derken gün çattı geldi. hastaneye götürülecekler tekrar tekrar gözden geçirildi. ve sabah senden bir parçayı kucağına almak için yolculuk başladı:) hastaneye varp doktorunun yanına gittiğinde heyecan korku gözlerinden hemen okunuyor:) sakin ol birazdan bebeğini vereceğiz' dese de dr hanım içimi bi hüzün kapladı. 'Ya bi aksilik olursa' odamıza çıktık yerleştik. geride kalanlar öpüldü. süsler teslim edildi. yavruma giydirilecekler verildi ameliyat önlüğü ve sedye ile odadan ayrıldık. o an eşimden başka birşey görmedi gözüm. annem beni öpüyor ben eşimi:) gözlerden yaş süzüldü. Buz gibi odalar. her ameliyathanede masada yatan hastalar. müzik sesleri. hopp koyulduk ameliyat masasına. belden iğnemiz yapıldı. her an her adım ürkmeyeyim diye anlatıldı. 'şimdi sırtına ilaç süreceğiz korkma. şimdi ayaklarını hissetmeyeceksin. korkarsan eğer söyle uyuturuz seni' telkinleri verilerek sohbet başladı. önüme perde geldi. bi 5-10 dk sonra kızımın çığlığını duydum:) yanağıma getirdiler sıcacık yüzünü. hemen öptüm ağzını:) karnımdan taş çıkmıştı sanki. o nasıl hafiflikti ya rab ! sonra bir anons 'Acil kan lazım. kanaması çok. rahim yırtılmış. hastayı unutun. eşini bulun' o an içim ürperdi. gözlerim meleğimi aradı. görmeden ölmim dediğim laf kabul mü olmuştu yoksa. ne yarım laftı.ne eksik duaydı. nolur olmasın mevlam dedim. Başımı geriye eğdim. cihaza baktım 7-3 tansiyon. başkada birşey görmedim. gerisi flu... kızım 11.20 de dünyaya geldi. ben odaya çıktığımda 13.00 sonrası yine kan takviyesi. ikimizde sağlıklıyız hamdolsun. Ancak en son kızımızı dr a götürdüğümüzde bir bey eşimin yanına gelerek 'abi slm. gecen sizin hn doğuma girince bizde bekliyorduk. aynı hoca ameliyat yapacaktı çünkü. bi anda panik oldu ortalık. hastanın kalbi durdu denildi. çok dua ettik ağladık. yenge nasıl' deyince şok olduk. Kalbimde durmuş meğer doğumda. doktor bunu neden demedi nasl demez şokunu atamadık üzerimizden. Hala daha sorma imkanımızda olmadı. işte böyle teyzeler. hastane günleri kalabalık bol çiçekli geçti:) evimiz hep kalabalıkta ikram izzet telaşasında hala devam ediyor. Allah doğum yapacak kardeşlerimin yardımcısı olsun. Sadece anın tadını çıkarın. kendinize iyi bakın. siz sağlıklı olun ki bebeğinizi iyi besleyin. selamlar

Bu hikaye de cok dokunakli, neyse ki yine mutlu son olmuş ; Allah bagislasin...
 
Doğum yapmış arkadaşlara çok geçmiş olsun ,allah analı babalı büyütsün yavrularınızı.

Yapacak olanlara da allah kolaylık versin.

17 eylüle gün verdi bana dr. genel anestezi ile sezeryan. herkes spinal olmuş. kararsız kaldım şimdi spinal mi olsam diye. dr eşimi içeri kabul etmediği için spinalden vazgeçmiştim.

Spinal doğum yapanlar içeri eşlerinizi aldılar mı ?
 
kizimin adi berin beyza
dogum sekli epidural normal dogum
kilomuz 2950
boyumuz 47cm
dogum saatimiz11:43
dogum tarihimiz 6 eylul 2013
dogum yeri londra homerton hospital


bizim maceramiz kizimizin kirk haftayi doldurdugu halde gelmememesiyle basladi hastaneye randevumuz yapildi ayin 5ine gelmesi gerekiyordu doktorumuz oyle demisti bir hafta oncesinde ama benim 32.haftada gelmeye calisan aceleci kizim karar degistirmisti ayni sezeryana gider gibi hazirlandik sabah saat 6da kalktik hazirlandik yola koyulduk saat sekizde hastanedeydik bize odamiz gosterildi ve biraz bekleyecegimiz soylendi biraz beklemek baya bir uzun surdu ve saat 3 bucukta ilk alttan muayenem yapildi 2 cm aciklik vardi ebem suni sancidan once sezeryan isteyip istemedigimi sordu istemedim korktum bir anda soguk geldi bana ameliyathane dusuncesi ve sancim verildi aradan 6 saat gecdi benim sancim vardi ama gelen giden yoktu canim yaniyordu ama mutluydum dualar ediyordum bebegime kendime ve etrafimdakilere ikinci kere alttan muayene yapildi aciklik 3 cm oldu hic acilmadim daha bekleyecegiz dediler bir 6 saat daha bekledik sabaha karsi saat 3 bucukta beni dogumhaneye goturduler acikligim kontrol edildi sadece 4 cm ve suyum patlatildi Aman allahim nasil bir sanciydi gozlerim karariyordu ve ben hareket edemiyordum ntsde bagliydim cunku her sanci yil gibiydi dayan diyordum dayan az kaldi yillardir bekledigin ve sana allahin lutfu olan kizini kollarina almaya.......sonra gaz getirdiler bu iyi gelecek dedider gelmedi daha kotu yapti mide bulantisi ve bas donmesi dunyam karardi sanki neyse doktorum insafli ciktida epidural istegimi geriletmedi iki sanci arasinda yapildi ignem esim her daim yanimdaydi elimi tutuyordu kiyamam benim elimi isir gececek diyordu ve sonunda agrim yavasladi ve tamamen bitti geriye sadece beklemek ve kizimin kalp atisini dinlemek kalmisti uzun bir gece olacakti ebem sabaha kadar bizimleydi doktorum arada bir bakip geri gidiyordu ve benim sanci tekrar baslasi ikinci doz verildi ve ben artik goguslerimin ustune kadar hissetmiyordum bidaha kontrol yapilmisti aciklik tamamlanmis bebegin basi tamamen gelmisti ebemiz baslatti dogumu londrada ebeler kesinlikle mudahale etmiyorlar sadece ikin ve nefes al diyorlar sabbah saat 10da basladim ikinmaya kafasini hissettim geldigini ve bir anda 1saat 43 dak sonra berin beyzanm kucagimdaydi hayatimda yasamadigim bir duyguydu hala kordonu benimleydi ve kizim kucagimda agliyordu artik anneydim yaradilmislarin en kutsallarindaydim kizimla agliyordum tarifi mumkun olmayan bir sevinc esim kizimizin kordon bagini kesti ve kizimi giyinmeye aldilar kizim esimin canimin herseyimin dogum gunu olan 6 eylulde gelmisti dunyaya mutliuyuz iki kat daha arttiRabbim herkese nasip etsin insallah
 
kizimin adi berin beyza
dogum sekli epidural normal dogum
kilomuz 2950
boyumuz 47cm
dogum saatimiz11:43
dogum tarihimiz 6 eylul 2013
dogum yeri londra homerton hospital


bizim maceramiz kizimizin kirk haftayi doldurdugu halde gelmememesiyle basladi hastaneye randevumuz yapildi ayin 5ine gelmesi gerekiyordu doktorumuz oyle demisti bir hafta oncesinde ama benim 32.haftada gelmeye calisan aceleci kizim karar degistirmisti ayni sezeryana gider gibi hazirlandik sabah saat 6da kalktik hazirlandik yola koyulduk saat sekizde hastanedeydik bize odamiz gosterildi ve biraz bekleyecegimiz soylendi biraz beklemek baya bir uzun surdu ve saat 3 bucukta ilk alttan muayenem yapildi 2 cm aciklik vardi ebem suni sancidan once sezeryan isteyip istemedigimi sordu istemedim korktum bir anda soguk geldi bana ameliyathane dusuncesi ve sancim verildi aradan 6 saat gecdi benim sancim vardi ama gelen giden yoktu canim yaniyordu ama mutluydum dualar ediyordum bebegime kendime ve etrafimdakilere ikinci kere alttan muayene yapildi aciklik 3 cm oldu hic acilmadim daha bekleyecegiz dediler bir 6 saat daha bekledik sabaha karsi saat 3 bucukta beni dogumhaneye goturduler acikligim kontrol edildi sadece 4 cm ve suyum patlatildi Aman allahim nasil bir sanciydi gozlerim karariyordu ve ben hareket edemiyordum ntsde bagliydim cunku her sanci yil gibiydi dayan diyordum dayan az kaldi yillardir bekledigin ve sana allahin lutfu olan kizini kollarina almaya.......sonra gaz getirdiler bu iyi gelecek dedider gelmedi daha kotu yapti mide bulantisi ve bas donmesi dunyam karardi sanki neyse doktorum insafli ciktida epidural istegimi geriletmedi iki sanci arasinda yapildi ignem esim her daim yanimdaydi elimi tutuyordu kiyamam benim elimi isir gececek diyordu ve sonunda agrim yavasladi ve tamamen bitti geriye sadece beklemek ve kizimin kalp atisini dinlemek kalmisti uzun bir gece olacakti ebem sabaha kadar bizimleydi doktorum arada bir bakip geri gidiyordu ve benim sanci tekrar baslasi ikinci doz verildi ve ben artik goguslerimin ustune kadar hissetmiyordum bidaha kontrol yapilmisti aciklik tamamlanmis bebegin basi tamamen gelmisti ebemiz baslatti dogumu londrada ebeler kesinlikle mudahale etmiyorlar sadece ikin ve nefes al diyorlar sabbah saat 10da basladim ikinmaya kafasini hissettim geldigini ve bir anda 1saat 43 dak sonra berin beyzanm kucagimdaydi hayatimda yasamadigim bir duyguydu hala kordonu benimleydi ve kizim kucagimda agliyordu artik anneydim yaradilmislarin en kutsallarindaydim kizimla agliyordum tarifi mumkun olmayan bir sevinc esim kizimizin kordon bagini kesti ve kizimi giyinmeye aldilar kizim esimin canimin herseyimin dogum gunu olan 6 eylulde gelmisti dunyaya mutliuyuz iki kat daha arttiRabbim herkese nasip etsin insallah
canım güle güle büyüt kızını:emir_bebek::emir_bebek:
darısı başımıza olsun inş....
 
Bebeğin Adı: buğlem rana
Beklenen doğum Tarihi: 14 EYLÜL 2013
doğum Günü ve Saati: 8eylül 2013 9:30
Bebeğin Boyu ve Kilosu: 48 cm / 2750 gr
Hastane Adı: egepol hastahanesi
doktor Adı:dilek alihanoğlu
doğum Şekli: SPİNAL ANESTEZİ SEZERYAN
Kaçıncı Haftada Doğduğu: 39+1

cumartesı gecesı saat 2de uykudayken bırden su gelısıyle lavaboya zor attım kendımı..hıc durmadan akıyordu ve ben yerımden kıpırdayamaz olmustum esıme seslendım durumumu gorup korktugumu anlayınca benı sakınlestırıp herseyın yolunda gıdecegını soyledı ..
hastane ıcın hazırlanıp cıktık..saat 2.30da hastaneye yatışım yapıldı ve saat 3e doğru sancım basladı..yapılan kontrolde 3cm acılmam olmustu korku heyecan hepsini bır arada yasıyordum.normal dogumu epidural olarak ıstedıgım ıcın doğumhaneye alındım ve test amaclı yapılan dozaj sag bacagımı uyusturdugu ıcın epidurali uygulamaktan vazgectı anestezi uzmanı aksı taktırde kalıtsal problem olusabılır dedı sancıyı cekerek dogumumun gercekeseceegını soyledı..tekrar odama goturldum ve sancım epey artmıstı artık dayanılmaz olmustu esımın elını parmaklarını sıkıyordum yanımdan hıcayrılmamasını ıstıyordum..sabah saat 8de görevı devralan ebe benı kontrole geldı ve acılmamın 7 cm oldugunu fakat bu zamana kadar bebegın ınmıs olması gerektıgını muhtemelen kordonun boynuna dolanmıs oldugnu acıl sezeryana alınmam gerektıgını soyledı..eşim ve ben basta ıstemedık fakat gercekten kordon dolanma dusuncesı bızı epey korkuttu ve kabul ettık.. benı acıl hazırladılar .bu arada sancı aralıgım sıklasmıs sedyede kıvranıyorum anestezı uygulanıp agrım kesılınce derın bı ohhh cektım..çok sukur dedım ..drla amelıyat esnasında sohbet halındeydık..ve bebegımı gormeme az kalmıstı artık sabırsızlanıyordum..gercektende kordon bebegımın bacak arasından gelıp ıkı defa boynuna dolanmıs hatta drum bu kız aynı benım gıbı suslu anne karnında bıle kordonu kendıne kolye yapmıs dıye soylendı.. sonrası ılk bulusmaya geldı aglama sesnı duyunca bende agladım ve heyecanla bekledım kızımı sonunda artık yanımda dunyamdaydı optum kokladım...sonrası uyuumus kalmısım ..çok sukur sag salım kurtulduk rabbım olmayanlarada bu guzel duyguyu nasıp etsın ıns hamılelere de kolay dogum nasıp etsın ıns..minigimle öpüyoruz sızlerı
 
oğlumun adı DENİZ
Beklenen doğum Tarihi: 17 EYLÜL 2013
doğum Günü ve Saati: 7eylül 2013 11,15
Bebeğin Boyu ve Kilosu: 55 cm / 3310 gr
Hastane Adı: nisa hastanesi
doktor Adı:derya kanza gül
doğum Şekli: GENEL ANESTEZİ SEZERYAN
Kaçıncı Haftada Doğduğu: 38+4


Çok rahat gecen bir hamilelik sorasında heyacanla bebeğimi normal doğum yaparak kucağıma almayı çok istedim ama çatımın dar oluşu benim çatıma görede bebeğin iri oluşu bu sansımı ortadan kaldırdı doktoruma güvenerek 7 eylül sabahına gün aldık heyacanla son günlerin geçmesini bekledim nihayet oğlumu kucağıma alacaktım yanımda olmasını istediğim herkes yanımdaydı sabah erkenden kalkıldı ve hastanenin yolu tutuldu aksilikse burda başladı eşim apar topar bir taksi çevirdi neyse hastanenin yolu tutuldu hastaneye geldik tam arabadan indik özene bözene hazırladığım ve bebekle benle alakalı herşeyin içinde olduğu valiz taksiciyle gitti:KK43: eşim taksici peşinde ablam eve döndü kıyafet toplama peşinde annemler bana gecelik alma derdin derken ben de moral sıfır tek başıma hastene odasına çıktım elimde çantalar hemşire sordu yakının yok mu:KK43: o valiz gelmedi toplama şeylerle bebeğimi giydirdik neyseki sağlıkla doğdu önemli olan oydu tabi bir şekilde halloldu bebeğimi görünce üzüldüğüm şey bumuydu dedim ve sonra ki gün tesadüf diyemicem başka bir şey o valiz beni buldu bize de değişik bir anı oldu

Allah isteyen herkese nasip etsin kucağını boş bırakmasın ne mucize bir şey
 
Son düzenleme:
Bebeğin Adı: buğlem rana
Beklenen doğum Tarihi: 14 EYLÜL 2013
doğum Günü ve Saati: 8eylül 2013 9:30
Bebeğin Boyu ve Kilosu: 48 cm / 2750 gr
Hastane Adı: egepol hastahanesi
doktor Adı:dilek alihanoğlu
doğum Şekli: SPİNAL ANESTEZİ SEZERYAN
Kaçıncı Haftada Doğduğu: 39+1

cumartesı gecesı saat 2de uykudayken bırden su gelısıyle lavaboya zor attım kendımı..hıc durmadan akıyordu ve ben yerımden kıpırdayamaz olmustum esıme seslendım durumumu gorup korktugumu anlayınca benı sakınlestırıp herseyın yolunda gıdecegını soyledı ..
hastane ıcın hazırlanıp cıktık..saat 2.30da hastaneye yatışım yapıldı ve saat 3e doğru sancım basladı..yapılan kontrolde 3cm acılmam olmustu korku heyecan hepsini bır arada yasıyordum.normal dogumu epidural olarak ıstedıgım ıcın doğumhaneye alındım ve test amaclı yapılan dozaj sag bacagımı uyusturdugu ıcın epidurali uygulamaktan vazgectı anestezi uzmanı aksı taktırde kalıtsal problem olusabılır dedı sancıyı cekerek dogumumun gercekeseceegını soyledı..tekrar odama goturldum ve sancım epey artmıstı artık dayanılmaz olmustu esımın elını parmaklarını sıkıyordum yanımdan hıcayrılmamasını ıstıyordum..sabah saat 8de görevı devralan ebe benı kontrole geldı ve acılmamın 7 cm oldugunu fakat bu zamana kadar bebegın ınmıs olması gerektıgını muhtemelen kordonun boynuna dolanmıs oldugnu acıl sezeryana alınmam gerektıgını soyledı..eşim ve ben basta ıstemedık fakat gercekten kordon dolanma dusuncesı bızı epey korkuttu ve kabul ettık.. benı acıl hazırladılar .bu arada sancı aralıgım sıklasmıs sedyede kıvranıyorum anestezı uygulanıp agrım kesılınce derın bı ohhh cektım..çok sukur dedım ..drla amelıyat esnasında sohbet halındeydık..ve bebegımı gormeme az kalmıstı artık sabırsızlanıyordum..gercektende kordon bebegımın bacak arasından gelıp ıkı defa boynuna dolanmıs hatta drum bu kız aynı benım gıbı suslu anne karnında bıle kordonu kendıne kolye yapmıs dıye soylendı.. sonrası ılk bulusmaya geldı aglama sesnı duyunca bende agladım ve heyecanla bekledım kızımı sonunda artık yanımda dunyamdaydı optum kokladım...sonrası uyuumus kalmısım ..çok sukur sag salım kurtulduk rabbım olmayanlarada bu guzel duyguyu nasıp etsın ıns hamılelere de kolay dogum nasıp etsın ıns..minigimle öpüyoruz sızlerı
ayşecim:KK16::KK16: güle güle büyüt canım kızını gelin olduğu günüde görmeni nasip etsin Allah....
darısı başımıza:KK5::KK5:
 
17 eylul aksami kizkardesime gorucu gelecekti.saat 4 gibi annemlere gittim.giderkende aklimdan acaba dogumhikayemde kizkardesimin isteme aksaminda suyum gelme muhabbetim olursa ne cumbus olur diye gecirivermistim.annemlere gectim ve benzer kelimeleri yengem kullandi.yaklasik yarim bir saat sonra karnim agrimaya basladi.ben onemsemeim cunku yaklasik bir haftadir buna benzer agrilarim vardi.saat 18 gibi otururken bendeb bi anda su akmaya basladi "anne benim suyum geliyor galiba dedim ve sesim titremeye basladi.bi kac dakika arayla 4 5 kez suyum geldi ama ben halen bebegin suyu olduguna inanamiyorum.doktorumu aradim.suyum geldi dedi.hastaneye gel burdayim dedi.gittik hstaneye aciklik muayenesi yapti ama acilma yok dogum yeni baslamis dedi.yatisimiz yapildi.lavman yapildi.nst takildi ve bekleme suremiz basladi.annem mecbur eve gitti 1 saat snra goruculer gelcek.yengem esime haber verdi.cantLar alindi.bekliyoz bende sanci agri bisey yok.nst de iki sanci cikti.iknci nst de sanci cikti ama ben de bisey yok.ebe hemsiremiz "bana sakami yapiyosun nst de sancin cikiyor ama bisey hissetmiyorsun dedi." Gercekten bisey hissetmiyordum.sabaha kadar 4 kez aciklik muayenesi yapildi.2 3 cm olmustu en son muayenede ama ben 2 muayenenin arkasinda sinir bosalmalari yasamaya basladim.buda nst bebegime yansimaya basladi.son nst de sabit birbirine yakin dusuk kalp atislari gozukuyodu.ben artik dayanamiyordum altta muayenelere sezeryan olmak istiyorum dedkm esime kabul etti.saat 8 gibi doktorumuz geldi nstleri gorunce riske atmyalim dedi sezeryana alalim dedi.saat 10 gibi ameliyathaneye indirildim kapidan girerken esjmle annemle vedalastim.masaya aldilar beni.belden ignem yapildi.doktorum geldi.isleme basladilar.dokunduklarini hissediyordum.sonraa aci hissedince anestesi uzmanim hafif uyuttu beni.sonrasini hatirlamiyorum.odaya cikarildim yari baygin asansorde annemin agladigini duyuyordum yataga aldilar beni.sonra kizimi salihami getirdiler.kizimi hemen emzirmeye calistilar ve sukurler olsun kiizim memeyi tuttu.kendime tamamn geldim babamizjn elinden ceptelefonu dusmedi her animizi cekti ve dostlarmizla paylastk.simdik 4 gunluguz evimizdeyiz.biraz ayrintili oldu sairsam ama her anini paylasmak istedim.:KK16:
 
9 eylül bizim doğum tarihimizdi ve benim daha oğlumun geleceğine ümidim yoktu.çünkü herkes erkekler geç gelir diyip duruyordu. bende o sabah kendimi son kez doğum için hazırlayıp duşumu aldım. öğlen 12 gibi annemle yemek yiyorduk idrarımı tutamadım biraz aktı, yemekten sonra masayı toplarken yine aynı şey. bikaç kez tekrarladıktan sonra anne ben tuvaletimi tutamıyorum dedim oda suyun geliyor ozaman benimde öyle olmuştu dedi. ped koyuyorum dayanmıyor sonunda oğlumun bezlerinden ilk kullanan ben oldum:) saat 2 gibi hastaneyi aradık sancı varmı diye sordular ama yoktu sadece su akıyordu idrar kaçırır gibi. onlarda sancın arttığında gel ama sancın olmazsa herhalukarda sabah 9 da hastanede ol dediler.eşim dayanamadı 3 gibi eve bi geldi ben bişey yok deyip geri gönderdim. saat 4 gibi hafiften sancılarım olmaya başladı ama ben hala emin olamıyorum sancı bu mu diye? :) ara ara yokluyor ben sürekli evin içinde
yürüyorum sancı geldiğinde olduğum yerde kalıyorum. akşam 7de eşim geldi yemeğimizi falan yedik, son hazırlıklar yapıldı çantalar
kontrol edildi.gözümüz saatte sancıları takip ediyoruz 7dk da 5dk da sancılar olmaya başladı. hastaneyi aradık biz geliyoruz diye.
sonra doktorumuz hemen bizi aradı capcanlı sesiyle hadi bakalım hastanede görüşürüz dedi. biz şaşırdık çünkü kim nöbetçiyse o doğumu yaptırır demişti ve biz kendimizi buna hazırlamıştık. ama kendisi nöbetçi değildi ve 2 çocuğunu eşine bırakıp bizim için geliyordu. ben rahatladım tabi kendi doktorum olacağı için.saat 9 gibi hastanedeydik ben daha çantalar arabada mı kalsa acaba diyorum:) neyse giriş işlemlerimiz yapılırken benim sancılar iyice arttı ve ben doğum yapacağıma anca kanaat getirdim. tekerlekli sandalyeye oturdum doğum katına çıktık. muayane odasında ben sancı çekiyorum onlar birsürü soru soruyor bana, sancı geldikçe kalıyorum çok canım acıyor bağırarak ağlıyorum.. sonunda doktorum geldi açıklığım 6cm di. epidural isteyip istemediğimi sordu tabiki istedim, dayanılacak gibi değildi. ben ağladıkça annemin eşimin içi gidiyordu.. odaya çıktık yatağa yattım damar yolu vs.. anestezi doktoru geldi saat 10da epidurali yaptı ve o nasıl bir rahatlık anlatamam.. ben tirtir titriyorum bacaklarım birbirine vuruyor meğer kasılmalardan oluyormuş. 11de doktorum geldi açıklık 9cm ve artık basınç hissediyorum. 12 de geleceğim dedi ve gitti. 12de geldi ve nasıl ıkınacağımı anlattı bide epidural aldığım için 3 saate kadar ıkınma süresinin uzayabileceğini söyledi. ben hissetmediğim için cihazdan bakıp sancının geldiğini söylüyorlar ve ben ıkınıyorum. yanımda annem ve eşimde var. bi bakıyorum eşimde benle beraber ıkınıyor:)) yaklaşık 1 saat sonra, 10 eylül saat 1.07de içimden birşey kaydı ve bende çok rahatladım. kucağıma bıraktılar oğlumu bembeyazdı ve koca koca gözleri vardı. 1 saat kadar öyle kucağımda kaldı. o nasıl bir mutluluk tarifi imkansız.. benim gündüz biraz ateşim vardı, doğumdan sonrada 39 dereceydi. buyüzden bana ve oğluma antibiyotik verildi çok şükür tahlillerimizde sorun çıkmadı. 2 gece daha hastanede kaldıktan sonra evimize geçtik. şimdi hayat eskisinden daha güzel, bir eksiğimiz varmış çok şükür oda tamamlandı:)
çok uzun oldu ama yazarken o güzel anları tekrar yaşadım sanki:)
 
9 eylül bizim doğum tarihimizdi ve benim daha oğlumun geleceğine ümidim yoktu.çünkü herkes erkekler geç gelir diyip duruyordu. bende o sabah kendimi son kez doğum için hazırlayıp duşumu aldım. öğlen 12 gibi annemle yemek yiyorduk idrarımı tutamadım biraz aktı, yemekten sonra masayı toplarken yine aynı şey. bikaç kez tekrarladıktan sonra anne ben tuvaletimi tutamıyorum dedim oda suyun geliyor ozaman benimde öyle olmuştu dedi. ped koyuyorum dayanmıyor sonunda oğlumun bezlerinden ilk kullanan ben oldum:) saat 2 gibi hastaneyi aradık sancı varmı diye sordular ama yoktu sadece su akıyordu idrar kaçırır gibi. onlarda sancın arttığında gel ama sancın olmazsa herhalukarda sabah 9 da hastanede ol dediler.eşim dayanamadı 3 gibi eve bi geldi ben bişey yok deyip geri gönderdim. saat 4 gibi hafiften sancılarım olmaya başladı ama ben hala emin olamıyorum sancı bu mu diye? :) ara ara yokluyor ben sürekli evin içinde
yürüyorum sancı geldiğinde olduğum yerde kalıyorum. akşam 7de eşim geldi yemeğimizi falan yedik, son hazırlıklar yapıldı çantalar
kontrol edildi.gözümüz saatte sancıları takip ediyoruz 7dk da 5dk da sancılar olmaya başladı. hastaneyi aradık biz geliyoruz diye.
sonra doktorumuz hemen bizi aradı capcanlı sesiyle hadi bakalım hastanede görüşürüz dedi. biz şaşırdık çünkü kim nöbetçiyse o doğumu yaptırır demişti ve biz kendimizi buna hazırlamıştık. ama kendisi nöbetçi değildi ve 2 çocuğunu eşine bırakıp bizim için geliyordu. ben rahatladım tabi kendi doktorum olacağı için.saat 9 gibi hastanedeydik ben daha çantalar arabada mı kalsa acaba diyorum:) neyse giriş işlemlerimiz yapılırken benim sancılar iyice arttı ve ben doğum yapacağıma anca kanaat getirdim. tekerlekli sandalyeye oturdum doğum katına çıktık. muayane odasında ben sancı çekiyorum onlar birsürü soru soruyor bana, sancı geldikçe kalıyorum çok canım acıyor bağırarak ağlıyorum.. sonunda doktorum geldi açıklığım 6cm di. epidural isteyip istemediğimi sordu tabiki istedim, dayanılacak gibi değildi. ben ağladıkça annemin eşimin içi gidiyordu.. odaya çıktık yatağa yattım damar yolu vs.. anestezi doktoru geldi saat 10da epidurali yaptı ve o nasıl bir rahatlık anlatamam.. ben tirtir titriyorum bacaklarım birbirine vuruyor meğer kasılmalardan oluyormuş. 11de doktorum geldi açıklık 9cm ve artık basınç hissediyorum. 12 de geleceğim dedi ve gitti. 12de geldi ve nasıl ıkınacağımı anlattı bide epidural aldığım için 3 saate kadar ıkınma süresinin uzayabileceğini söyledi. ben hissetmediğim için cihazdan bakıp sancının geldiğini söylüyorlar ve ben ıkınıyorum. yanımda annem ve eşimde var. bi bakıyorum eşimde benle beraber ıkınıyor:)) yaklaşık 1 saat sonra, 10 eylül saat 1.07de içimden birşey kaydı ve bende çok rahatladım. kucağıma bıraktılar oğlumu bembeyazdı ve koca koca gözleri vardı. 1 saat kadar öyle kucağımda kaldı. o nasıl bir mutluluk tarifi imkansız.. benim gündüz biraz ateşim vardı, doğumdan sonrada 39 dereceydi. buyüzden bana ve oğluma antibiyotik verildi çok şükür tahlillerimizde sorun çıkmadı. 2 gece daha hastanede kaldıktan sonra evimize geçtik. şimdi hayat eskisinden daha güzel, bir eksiğimiz varmış çok şükür oda tamamlandı:)
çok uzun oldu ama yazarken o güzel anları tekrar yaşadım sanki:)
cokk güzelllllllllll bir hikaye ne güzell doktoruna da helal olsun gelmiş doğumuna..
 
Ne güzel bir doğum hikayesi.. Allah bize de nasip eder inşallah

cokk güzelllllllllll bir hikaye ne güzell doktoruna da helal olsun gelmiş doğumuna..
sağolun kızlar.. rümeysa sende atlattın şükür, yasemincim inşallah daha güzel bir hikayeyi senden bizde okuruz yakın zamanda.. allah herkesi kolaylıkla kurtarsın, bebişlerine kavuştursun :KK16:
 
Adı: Zeynep Narin
38. haftada 3300gr 49 cm spinal anestezi ile doğdu


Benim kızım ana rahmine tutunduğundan itibaren sürekli düşme tehlikesi geçirdi. 12. haftada şiddetli kanama geçirdik ama o hayata tutundu. Ondan sonraki haftalarımız da hep sıkıntılı geçti. Kanamalar, yemek yiyememek, sürekli kilo vermek, yüksek tansiyon, şeker, hafta geriliği, küveze girecek korkusu derken 38.haftada gayet sağlıklı bir şekilde dünyaya geldi prensesim. Genel anastezi istememe rağmen doktorum spinalde diretti. Ameliyathanede iğnem yapılırken gerçekten çok korktum. Oysa son derece güçlü bir kadındım. Allahtan tek seferde işlem gerçekleşti. Uyuşma sırasında da kalbim yerinden çıkacak gibiydi. Ameliyat başlamadan tansiyonumun düştüğünü bayılmak üzere olduğumu hissettim. Hatta bana birşey oluyor diye çığlık attım :) Anestezist normal olduğunu biraz sonra geçeceğini söyledi. Meğer korktuğum için tansiyonum çok düşmüş. Yaklaşık beş dakika ölüyorum hissini yaşadım. Doktorcuğumun sesini duyar duymaz rahatladım. Ameliyatım gayet rahat geçti. Hissettiğim sarsılmalar masaj gibi geldi bana. Doktorla şakalaşırken beş dakika içinde bir şaplak sesi duydum. Oysa doktor daha başlamadığını, uyuşup uyuşmadığımı kontrol ettiklerini söylemişti. Şaplak sesinden sonra cılız bir ağlama...Üçüncü meleğim Zeynep Narinim...Bana göstermeden alıp içerde bir odaya götürdüler. Aklıma bin türlü şey geldi. Ama sağolsun doktorum beni rahatlattı. Çok güzel bir kız bu dedi. Dokuz ay boyunca o kadar sıkıntı çekmiş ve kötü ihtimaller duymuştum ki, bebeğimi gözümle görmeden inanasım gelmedi. Neyseki beş dakika sonra temizlenmiş bir halde getirdiler kızımı. Yanağıma tuttular. Şaşkın şaşkın bakıştık :) Yok böyle bir mutluluk...Bir kez daha anne olmak, bir kez daha prenses doğurmak...Ameliyatım toplam 35 dakika sürdü. İlk günüm çok zor geçti. Yatağıma biri değse ölecekmiş gibi acı çektim. En kötüsü de karnıma koyulan kum torbalarıydı. Üç saat sonra yürütüldüm. Tuvalete kendim gittim, pijamamı orkidimi falan hep kendim değiştirdim. İkinci gün kızımın bakımı dhil herşeyimi kendim yaptım. Üçüncü gün ağrılarım yok denecek kadar azaldı. Şimdi 14 günlüğüz. Gazdan başka bir sorunumuz yok çok şükür.

Herkese hayırlı doğumlar diliyorum. Anne olmak dünyanın en güzel lütfu. Keşke imkanım olsa dördüncüyü de doğurabilsem...
 
17 eylul aksami kizkardesime gorucu gelecekti.saat 4 gibi annemlere gittim.giderkende aklimdan acaba dogumhikayemde kizkardesimin isteme aksaminda suyum gelme muhabbetim olursa ne cumbus olur diye gecirivermistim.annemlere gectim ve benzer kelimeleri yengem kullandi.yaklasik yarim bir saat sonra karnim agrimaya basladi.ben onemsemeim cunku yaklasik bir haftadir buna benzer agrilarim vardi.saat 18 gibi otururken bendeb bi anda su akmaya basladi "anne benim suyum geliyor galiba dedim ve sesim titremeye basladi.bi kac dakika arayla 4 5 kez suyum geldi ama ben halen bebegin suyu olduguna inanamiyorum.doktorumu aradim.suyum geldi dedi.hastaneye gel burdayim dedi.gittik hstaneye aciklik muayenesi yapti ama acilma yok dogum yeni baslamis dedi.yatisimiz yapildi.lavman yapildi.nst takildi ve bekleme suremiz basladi.annem mecbur eve gitti 1 saat snra goruculer gelcek.yengem esime haber verdi.cantLar alindi.bekliyoz bende sanci agri bisey yok.nst de iki sanci cikti.iknci nst de sanci cikti ama ben de bisey yok.ebe hemsiremiz "bana sakami yapiyosun nst de sancin cikiyor ama bisey hissetmiyorsun dedi." Gercekten bisey hissetmiyordum.sabaha kadar 4 kez aciklik muayenesi yapildi.2 3 cm olmustu en son muayenede ama ben 2 muayenenin arkasinda sinir bosalmalari yasamaya basladim.buda nst bebegime yansimaya basladi.son nst de sabit birbirine yakin dusuk kalp atislari gozukuyodu.ben artik dayanamiyordum altta muayenelere sezeryan olmak istiyorum dedkm esime kabul etti.saat 8 gibi doktorumuz geldi nstleri gorunce riske atmyalim dedi sezeryana alalim dedi.saat 10 gibi ameliyathaneye indirildim kapidan girerken esjmle annemle vedalastim.masaya aldilar beni.belden ignem yapildi.doktorum geldi.isleme basladilar.dokunduklarini hissediyordum.sonraa aci hissedince anestesi uzmanim hafif uyuttu beni.sonrasini hatirlamiyorum.odaya cikarildim yari baygin asansorde annemin agladigini duyuyordum yataga aldilar beni.sonra kizimi salihami getirdiler.kizimi hemen emzirmeye calistilar ve sukurler olsun kiizim memeyi tuttu.kendime tamamn geldim babamizjn elinden ceptelefonu dusmedi her animizi cekti ve dostlarmizla paylastk.simdik 4 gunluguz evimizdeyiz.biraz ayrintili oldu sairsam ama her anini paylasmak istedim.:KK16:

Hayrlı olsun bebeğiniz. Sizi hep takip ediyordum eylül annelerinden. Sağlıcakla doğurmuş olmanıza çok sevindim. Uzun ömürlü olsun sizin ve hepimizin bebekleri.
 
Adı: Zeynep Narin
38. haftada 3300gr 49 cm spinal anestezi ile doğdu


Benim kızım ana rahmine tutunduğundan itibaren sürekli düşme tehlikesi geçirdi. 12. haftada şiddetli kanama geçirdik ama o hayata tutundu. Ondan sonraki haftalarımız da hep sıkıntılı geçti. Kanamalar, yemek yiyememek, sürekli kilo vermek, yüksek tansiyon, şeker, hafta geriliği, küveze girecek korkusu derken 38.haftada gayet sağlıklı bir şekilde dünyaya geldi prensesim. Genel anastezi istememe rağmen doktorum spinalde diretti. Ameliyathanede iğnem yapılırken gerçekten çok korktum. Oysa son derece güçlü bir kadındım. Allahtan tek seferde işlem gerçekleşti. Uyuşma sırasında da kalbim yerinden çıkacak gibiydi. Ameliyat başlamadan tansiyonumun düştüğünü bayılmak üzere olduğumu hissettim. Hatta bana birşey oluyor diye çığlık attım :) Anestezist normal olduğunu biraz sonra geçeceğini söyledi. Meğer korktuğum için tansiyonum çok düşmüş. Yaklaşık beş dakika ölüyorum hissini yaşadım. Doktorcuğumun sesini duyar duymaz rahatladım. Ameliyatım gayet rahat geçti. Hissettiğim sarsılmalar masaj gibi geldi bana. Doktorla şakalaşırken beş dakika içinde bir şaplak sesi duydum. Oysa doktor daha başlamadığını, uyuşup uyuşmadığımı kontrol ettiklerini söylemişti. Şaplak sesinden sonra cılız bir ağlama...Üçüncü meleğim Zeynep Narinim...Bana göstermeden alıp içerde bir odaya götürdüler. Aklıma bin türlü şey geldi. Ama sağolsun doktorum beni rahatlattı. Çok güzel bir kız bu dedi. Dokuz ay boyunca o kadar sıkıntı çekmiş ve kötü ihtimaller duymuştum ki, bebeğimi gözümle görmeden inanasım gelmedi. Neyseki beş dakika sonra temizlenmiş bir halde getirdiler kızımı. Yanağıma tuttular. Şaşkın şaşkın bakıştık :) Yok böyle bir mutluluk...Bir kez daha anne olmak, bir kez daha prenses doğurmak...Ameliyatım toplam 35 dakika sürdü. İlk günüm çok zor geçti. Yatağıma biri değse ölecekmiş gibi acı çektim. En kötüsü de karnıma koyulan kum torbalarıydı. Üç saat sonra yürütüldüm. Tuvalete kendim gittim, pijamamı orkidimi falan hep kendim değiştirdim. İkinci gün kızımın bakımı dhil herşeyimi kendim yaptım. Üçüncü gün ağrılarım yok denecek kadar azaldı. Şimdi 14 günlüğüz. Gazdan başka bir sorunumuz yok çok şükür.

Herkese hayırlı doğumlar diliyorum. Anne olmak dünyanın en güzel lütfu. Keşke imkanım olsa dördüncüyü de doğurabilsem...
Oldukca zorlu bir gebelik gecirmissiniz ama sonunda bebisiniz saglikli gine kucaginizda bu sizin icjn en guzel hediyedir.kum torbalari neden kondu cok merak ediyorum cunku bende spinal sezeryan oldum ama oyle bisey koymadilar.15 dk da bir karin bolgeme bastirarak masaj yapmamizi tembihledilerdi anneme o kadar.siz ozeldemi devlet hastanesindemi yaptiniz dogumu
 
Oldukca zorlu bir gebelik gecirmissiniz ama sonunda bebisiniz saglikli gine kucaginizda bu sizin icjn en guzel hediyedir.kum torbalari neden kondu cok merak ediyorum cunku bende spinal sezeryan oldum ama oyle bisey koymadilar.15 dk da bir karin bolgeme bastirarak masaj yapmamizi tembihledilerdi anneme o kadar.siz ozeldemi devlet hastanesindemi yaptiniz dogumu

Canım, benim üçüncü doğumum, mükerrer dikiş dedi doktor. Herhalde bir önceki dikişin üzerini kesti. Ya da yapıştırma dikiş olduğu için mi bilemedim. Tam anlayamadım yani. Benim de diğerlerinde yoktu. Özelde yaptım doğumu ben. Bana da karnımdaki sert bir noktaya sürekli masaj yapmamı ve bastırmamı söyledilerdi ama yapamadım. Ağrım çoktu benim. Öyle saatlerce uyuşuk kalmadım yani.
 
X