- 28 Şubat 2014
- 3.973
- 3.747
- 333
Meraba arkadaşlar ben gerçekten ne yazacağımı nerden başlayacağımı bilmiyorum yazacak o kadar şey varki.
öncelikle benim üç tane arkadaşım vardı( 2 si kardeş) işte onların arasında ençok sevdiğim herşeyimi anlattığım arkadaşım (kardeş olanlardan büyüğü)ki komşu oluyoruz sürekli o bizde ben onlarda her zaman yanımda oluyordu annemin geçerdiği rahatsızlıkta sürekli yanımdaydı beni teselli ederdi benimde ona güvenim sonsuzdu sürekli benim yardıma ihtiyacım oluyordu ve o da diğer arkadaslarıma göre zor günlerimde yanımdaydı.. Ben tam iki yıl birine platonik aşık olmuştum ve bunu ilk gidip ona anlatmıştım o da sürekli avutuyordu o da senden hoşlanıyor yada git konuş ben hep ona söylüyordum o da dinliyordu hep bişeyler geveliyordu ağzında en sonunda megerse kardeşiyle üç yıldır beraberlermiş ve oda bunu bildigi halde b ana hiç söylememiş bunu öğrendiğim anda ne hissettim anlatamam beynimden vurulmuşa döndüm çok kötü giden birliktelikleri varmış ayrılmışlar sonrada ailesi gidip diğer arkadaşımızı istemiş arkadaşımız gelip bize durumu anlatı ben şahsen böyle biriyle degil birlikte olmak konuşmadığım için Allah'a şükrediyorum onun bana yaptığı yanına kalmadı gerçekten oda biliyordu (kardeşi) ben ona çok fazla anlatmazdım ama biliyordu ben en ufak bi duygusunu bilsem yada başka biriyle birlikte olduğunu kendimi avuturdum bi şekilde;Yaşayanlar bilir mutlaka karşılıksız aşkın ne kadar kötü bişey olduğunu
çektiğim acıları asla unutamam ama o acılar sayesinde de bu kadar hayata karşı dik duruyorum Allah'ın herzaman haklının yanında gerçekten kalbi temiz olanın yanında olduğunu o zaman yaşayarak anladım.o olaydan sonra çok yalvardı telefon etti çok pişmanım diye ama ben affedemiyorum ben ona gidip ağlar ken o kardeşinin mutlu aşk hikayelerini dinlemiş yanıma gelip hiç bişey olmamış gibi davranmış bi yandanda bana ve anneme o kadar yardımı dokundu siz olsaydınız ne yapardınız ? çok uzun oldu umarım açıklayıcı olmuştur. okuduğunuz için teşekkürler
öncelikle benim üç tane arkadaşım vardı( 2 si kardeş) işte onların arasında ençok sevdiğim herşeyimi anlattığım arkadaşım (kardeş olanlardan büyüğü)ki komşu oluyoruz sürekli o bizde ben onlarda her zaman yanımda oluyordu annemin geçerdiği rahatsızlıkta sürekli yanımdaydı beni teselli ederdi benimde ona güvenim sonsuzdu sürekli benim yardıma ihtiyacım oluyordu ve o da diğer arkadaslarıma göre zor günlerimde yanımdaydı.. Ben tam iki yıl birine platonik aşık olmuştum ve bunu ilk gidip ona anlatmıştım o da sürekli avutuyordu o da senden hoşlanıyor yada git konuş ben hep ona söylüyordum o da dinliyordu hep bişeyler geveliyordu ağzında en sonunda megerse kardeşiyle üç yıldır beraberlermiş ve oda bunu bildigi halde b ana hiç söylememiş bunu öğrendiğim anda ne hissettim anlatamam beynimden vurulmuşa döndüm çok kötü giden birliktelikleri varmış ayrılmışlar sonrada ailesi gidip diğer arkadaşımızı istemiş arkadaşımız gelip bize durumu anlatı ben şahsen böyle biriyle degil birlikte olmak konuşmadığım için Allah'a şükrediyorum onun bana yaptığı yanına kalmadı gerçekten oda biliyordu (kardeşi) ben ona çok fazla anlatmazdım ama biliyordu ben en ufak bi duygusunu bilsem yada başka biriyle birlikte olduğunu kendimi avuturdum bi şekilde;Yaşayanlar bilir mutlaka karşılıksız aşkın ne kadar kötü bişey olduğunu
çektiğim acıları asla unutamam ama o acılar sayesinde de bu kadar hayata karşı dik duruyorum Allah'ın herzaman haklının yanında gerçekten kalbi temiz olanın yanında olduğunu o zaman yaşayarak anladım.o olaydan sonra çok yalvardı telefon etti çok pişmanım diye ama ben affedemiyorum ben ona gidip ağlar ken o kardeşinin mutlu aşk hikayelerini dinlemiş yanıma gelip hiç bişey olmamış gibi davranmış bi yandanda bana ve anneme o kadar yardımı dokundu siz olsaydınız ne yapardınız ? çok uzun oldu umarım açıklayıcı olmuştur. okuduğunuz için teşekkürler
bacım sen onceki arkadaşını affet ama isteme olan kızı affetme bırısı sadece lafta kalmış ötekı icraata başlamış ayol :)))
