cık cık cık..
kendinden utanıp, moralini bozup, kendini kötü hissetmek ancak sana kilo yapar.
çünkü biz şişmanlar moral bozukluğuyla yeriz.
bundan 4 ay önce iyi ki başlamışım diyorum.
çünkü 4 aydan bu yana 16 kilo verdim. bence gayet iyi. 5 yaşında bir çocuk attım vücudumdan resmen.
korumaya geçmeseydim 20 de olabilirdi.
önünde zaman var hemen başla bir yerden. 5 ay sonra keşke başlasaymışım deme.
kendine uygun beslenme menüsü çıkar. abidik gubidik şok diyetler yapma sakınç yol uzun sıkılırsın, sağlığından olursun çünkü. sabit diyet kalıplarına başlama yani. yapılabilir olsun.
mesela ben biki çayı içemem salığım için. ya da mercimek unu, nohut unu, yulaftı falan yiyemem. zaten yapacak zamanımda yok o gıdaları.
ağzım çok boş kalmamalı.
buna göre az ve sık beslenmeli bir menü yaptım. kalorisine dikkat ettim ve evde ne yemek yapıyorsam kaşık hesabı tutarak yedim. çalışıyorum ve dışar da hergün sağlıklı yemek bulamam. o yüzden kendime küçük saklama kapları edindim.
birine muhakkak yoğurt koydum. diğerine de önceki günün akşam yemeğini sofraya indirmeden kabıma koyup dolaba attım. öğlen yemeğim hazır oldu böylelikle.
aralar için meyve, kruu meyve, form bisküvileri, şekersiz kahveler depoladım.
sabahları mutlaka yumurta yedim. çünkü onu yemediğim gün açlık krizi yaşadım.
büyük bardak edindim. onla 8 bardak su içtim. bu da 3 litreye yakın ediyor. öğle arası market çarşı işi için çıkıp yürüyüşü de aradan çıkardım.
kolay oldu mu hayır! çünkü açlık atakları yaşadım. özellikle geceleri aç aç uyuyabilmek çokz zordu ama sabah tartısını hayal edip uyudum. sonra ikramlara hayır dedim. hadi çıkıp tatlı yiyelim diyen eşime hayır dedim. tamam sen yeme tadına bak dedi yine hayır dedim. ilk başlar süzüldün diye güya! şaka yapıyordu eşim ama kulak asmadım. 36-38 beden oldum.

o da şimdi diyor ki ben senin gibi iradeli değilim. tombiş kızım diyen annem, bak zayıflıktan belin kopacak diyor. o kadar zayıf değilim ama eski halime göre baya zayıfım işte. işe poşetlerle geliyordum. heee sabah erkenden kalkıp kahvaltımı hazırıyordum. minik oğlumu uyandırıp okula bırkaıyordum. o okul kahvaltısı yapıyor. koşa koşa vesayite binip elimde yemek torbalarımla işe geçiyordum. hiç kolay değildi ama çok şükür ki başlamışım 4 ay önce.
sen de kendine eziyet etmeden lütfen başla..