çarsanba günü doktorumla sezeryan olmaya karar vermiştik.Ama bebeğim çarsanbayı beklemek istemedi.14 temmuz pazartesi günü sabah nişanım geldi hastaneye gittik açılma olmadıgı ıcın eve gönderdi doktorum.Bütün günü sancıyla geçirdim gece saaat 2de uykuya girdim.saat 4,30 da bir ıslaklık suyum geldi tutamıyorum..hemen hastaneye gittik suyum resmen bitmişti kontrol ettiler yine açılma yok.rahım yukarda bu arada dogum sancıları başladı.bebgim kaksını yapmıs acil sezeryana girdik çok korktum ama uyandıgımda bebegimi kucagıma alacagım için çok seviniyordum.uyandıgımda aglıyodum bebegım nerde niye yarı uyanık yarı baygın eşimin sesini duydum çok mutlu oldum.odaya aldıklarında beni bebeğim yanı başımda bana bakıyodu cok mutluydum.kucagıma alıp sevecektim artık. bütün agrıları sancıları unuttum..Bembeyaz biraz tombiş oglum kollarımda artık. herkese nasip etsin allahım.artık darısı geride kalanlara.....