2 yaş sendromuyla tekrar yabancılamaya başlamanın ve anneye aşırı düşkün olmanın bi bağlantısı var mı?

Kızım 21 aylık. Özellikle ilk yılında pek insan görmemesinden dolayı yabancılaması biraz fazlaydı. Bir buçuk yaşa doğru azalmaya başladı sonra da baya baya bitti gibi bişey. Oyun grubuna gidiyoruz bu arada.
Ama 2 haftadır aniden kimse bana yaklaşmasın moduna girdi sanki. Hemen ağlıyor. Babasına itiraz etmiyor ama. Beni sürekli yanında istiyor. Öyle bi durum da olmadı ama kaçacakmışım gibi davranıyor sanki. Her şeyi beraber yapalım istiyor. Kendi başına olduğu zamanlar yine azaldı. Emziriyorum meme düşkünlüğü de çoğaldı. İnat, ben yapıcam, böyle istiyorum halleri de zirve yaptı.
Sendromla bağlantısı var mıdır bu tekrar yükselen yabancılamanın? Bazı konuştuklarım bizde de olmuştu dediler ama tek tük öyle diyen. Yoksa güvenli bağlanamadık mı biz ya neden böyle oldu birden?

23aylık oğlumu tarif ettiniz resmen normalde kendi kendine oynamayı seven çocuk asla bensiz durmak istemez oldu yabancılaması yok ama sevilmek dokunulmak istemiyo o istediğini seviyo ama kendisine elletmiyo inatlaşmaya başladı aşırı şekilde özellikle tv konusunda ki devamlı tv izleten ya da eline telefon veden biri değilim ısrarla gelip kumandayı alıp açıyor ve kapatınca yarım saat bağırarak ağlıyor parmak sallayıp kızıyo bana kesinlikle bunların 2yaş sendromu olduğunu düşünüyorum, güvenli bağlanma ile ilgili olduğunu pek düşünmüyorum öyle olsa hep bu şekilde davranırlardı. Ben merkezli düşünmeye başladıkları için böyle bence

BSTA .!.:

23aylık oğlumu tarif ettiniz resmen normalde kendi kendine oynamayı seven çocuk asla bensiz durmak istemez oldu yabancılaması yok ama sevilmek dokunulmak istemiyo o istediğini seviyo ama kendisine elletmiyo inatlaşmaya başladı aşırı şekilde özellikle tv konusunda ki devamlı tv izleten ya da eline telefon veden biri değilim ısrarla gelip kumandayı alıp açıyor ve kapatınca yarım saat bağırarak ağlıyor parmak sallayıp kızıyo bana kesinlikle bunların 2yaş sendromu olduğunu düşünüyorum, güvenli bağlanma ile ilgili olduğunu pek düşünmüyorum öyle olsa hep bu şekilde davranırlardı. Ben merkezli düşünmeye başladıkları için böyle bence

Genişletmek için tıkla...

Her gün gördüğü babannesiyle kendisinden küçük kuzenini bile istemiyor. Yani yaklaşsın konuşsun laf atsın hemen itiraz eden sesler çıkarıyor. Biraz zaman geçince biraz duruluyor. Bu tam bi yabancılama değil galiba değişik bişey ama bilmiyorum. Eğer konuşmaya çalışan kişi yabancıysa ağlamaya başlıyor ama. Aşmaya çalışıyoruz. Azalır biter inşallah böyle çok zor:/