- 26 Kasım 2015
- 1.916
- 548
- 123
Ayrılan var mı diyorum cünkü cidden bagımlılık gibi, sevgiliden beter yani.
Son zamanlarda ruh halim çığrından çıktı lakin o da aynı onun da hayatı zor benim de. Son dönemler sevgilisi olunca hepten kendimi yalnız hissetmiştim bunla ilgili tartıstık birkaç kez.
Neyse konuya geleyim. 8 yasından beri arkadasız herseyi beraber yaptık bugüne dek. suan yasımız 26. cok fikir ayrılıklarımız olsa da hep devam etti bu dostluk ama bazı seyler var içten cıkmayan. Mesela 18 yasındayken benim buhranlar gecirdğim dönemde onun ilk sevgilisi ile yeni üniversitesinde mutlu mesut gecinip beni unutmasıydı ilk orda kırıldım sanıyorum. Bir süre uzaklastık sonra barısmıstık. Sonra yine hep arkadas olduk. Onunda baska arkadası yoktu simdi birkaç yıldır aynı işyerinde calsıtıgı baska arkadası daha var liseden benim kadar hemen hemen yakın oldugu. Yani bana göre şanslı evet. Ben bu süreçte lise dostumu kaybettim. ( kendisi en son beni sevgilisi ile tatil yapmak için kullanmak istemişti. Ben birşey anlattıgımda dinlemiyordu kendini anlatıyordu) Neyse zaten yalnız hissediyorum kendimi son yıllarda fazlasıyla. Bu arkadasımla da uzakalsınca hep panik oluyordum. Bu arada kavga ederiz ama konusuruz hemen . Cumartesi yine tartıstık bukez kendisi sonra konusuruz dedi en son yazmadı etmedi bende yazmıyorum ona konusmuyoruz 3 gündür.
Aslında kendimi sorguluyorum onda affedemediğim ne diye. Bana uymayan seyleri olmustu patronuyla ilişki vs gibi. Bunlar beni sarsmıstı baya lakin yine dostumdur kendi hayatı diyip fikrimi söyleyip çekilmiştim. Şimdi ise birşey begenmiş twitterda bir zorlar iki zorlarım olmadı çeker giderim dostum kardesim de olsa gibisinden bir sözü. Bana kırgın olabilir bende ona kırılıyorum. Son dönem benden yana sorun cıkmıs da olabilir lakin dost dediğim insanla bu kadar kavga normal mi bilmiyorum ikimiz de baskın karakteriz.
Şimdi ben bu kişiyi hayatımdan cıkarmayı göze alamayacak kadar duygusalım cok sey paylastık cocuklugumuz ailelerimiz bir sürü sey. Her an mesajlasan kişileriz. Eminim suan işyerindeki arkadası sayesinde ruh hali benden iyidir. Napmalıyım bilmiyorum yazmak istemiyorum cünkü o en son konsuruz sonra diyendi.
Bu kadar uzun soluklu bir dostlukta siz olsanız ne yapardınız?
Son zamanlarda ruh halim çığrından çıktı lakin o da aynı onun da hayatı zor benim de. Son dönemler sevgilisi olunca hepten kendimi yalnız hissetmiştim bunla ilgili tartıstık birkaç kez.
Neyse konuya geleyim. 8 yasından beri arkadasız herseyi beraber yaptık bugüne dek. suan yasımız 26. cok fikir ayrılıklarımız olsa da hep devam etti bu dostluk ama bazı seyler var içten cıkmayan. Mesela 18 yasındayken benim buhranlar gecirdğim dönemde onun ilk sevgilisi ile yeni üniversitesinde mutlu mesut gecinip beni unutmasıydı ilk orda kırıldım sanıyorum. Bir süre uzaklastık sonra barısmıstık. Sonra yine hep arkadas olduk. Onunda baska arkadası yoktu simdi birkaç yıldır aynı işyerinde calsıtıgı baska arkadası daha var liseden benim kadar hemen hemen yakın oldugu. Yani bana göre şanslı evet. Ben bu süreçte lise dostumu kaybettim. ( kendisi en son beni sevgilisi ile tatil yapmak için kullanmak istemişti. Ben birşey anlattıgımda dinlemiyordu kendini anlatıyordu) Neyse zaten yalnız hissediyorum kendimi son yıllarda fazlasıyla. Bu arkadasımla da uzakalsınca hep panik oluyordum. Bu arada kavga ederiz ama konusuruz hemen . Cumartesi yine tartıstık bukez kendisi sonra konusuruz dedi en son yazmadı etmedi bende yazmıyorum ona konusmuyoruz 3 gündür.
Aslında kendimi sorguluyorum onda affedemediğim ne diye. Bana uymayan seyleri olmustu patronuyla ilişki vs gibi. Bunlar beni sarsmıstı baya lakin yine dostumdur kendi hayatı diyip fikrimi söyleyip çekilmiştim. Şimdi ise birşey begenmiş twitterda bir zorlar iki zorlarım olmadı çeker giderim dostum kardesim de olsa gibisinden bir sözü. Bana kırgın olabilir bende ona kırılıyorum. Son dönem benden yana sorun cıkmıs da olabilir lakin dost dediğim insanla bu kadar kavga normal mi bilmiyorum ikimiz de baskın karakteriz.
Şimdi ben bu kişiyi hayatımdan cıkarmayı göze alamayacak kadar duygusalım cok sey paylastık cocuklugumuz ailelerimiz bir sürü sey. Her an mesajlasan kişileriz. Eminim suan işyerindeki arkadası sayesinde ruh hali benden iyidir. Napmalıyım bilmiyorum yazmak istemiyorum cünkü o en son konsuruz sonra diyendi.
Bu kadar uzun soluklu bir dostlukta siz olsanız ne yapardınız?