2009 Ekim anneleri 'nden çalışan var mı ?

dikecim bende sabiha paktuna keskinin kitabını aldım anneişte kitabın adı ona göre davranıyorum,sabahları giderken mutlaka konuşuyorum öpyürım kapıdan gönderiyor bizi el sallıyoruz falan ve kokumu bıraktım ona bi badimi akşamları giyiniyorum sabah ona bırakıyorum,ve akşamları arası alınca uyuyana kadar ondan başka bişile ilgilenmiyorum kaliteli vakit geçirmek adına başka bişiler bulursam yazarım bende sizde yazın

Sabiha Paktuna Keskin'in kitabını ben de aldım ama aklıma yatmayan şeyler oldu. Üç yaşına kadar çocuk ağlatılmasın diyor. Bunun için her dediğini yapmak lazım O zaman da zıvanadan çıkar çocuk. Okul açılıyor bir ay sonra . Ben de çok endişeleniyorum. ZAten çok huysuz.

handan2546 .!.:

evet mutlaka alışıcaz ama bebegimin hep bi yanı eksikmi büyücek diye endişeleniyorum içine kapanmasından korkuyorum böle bi durum yaşayan varmı acaba bebegi büyüyünce ?

Genişletmek için tıkla...

Canım benim ilk çocuğum yani Elifim çok çekingen. Buna sebep ben miyim, onunla çalışan bir anne olarak ilgilenememem mi diye hala suçluluk yaşıyorum. ama bakıyorum başka öğretmen arkadaşların çocukları öyle değil. her çalışan annemin çocuğu öyle olmuyor. Ama ilgili olmakla birlikte çocuğunun üstüne aşırı düşmeyen , her davranışına müdahlele etmeyen rahat annelerin çocukları daha bir mutlu ve kendiyle barışık sanki. Ben şu an canıma okuyan iki numaraya daha ölçülü ilgi göstermeye çalışıyorum.

Kızımı psikoloğa götürmüştüm şöyle demişti: "çocuğun benliği bembeyaz boş bir sayfa . Ebeveynler özellikle anneler bu sayfayı çocuğa karşı tavrı ve davranışıyla doldurup kşişiliğini belirliyor" KOrkunç bir sorumluluk . eyvahedigeldismile

Elifim80 .!.:

Canım benim ilk çocuğum yani Elifim çok çekingen. Buna sebep ben miyim, onunla çalışan bir anne olarak ilgilenememem mi diye hala suçluluk yaşıyorum. ama bakıyorum başka öğretmen arkadaşların çocukları öyle değil. her çalışan annemin çocuğu öyle olmuyor. Ama ilgili olmakla birlikte çocuğunun üstüne aşırı düşmeyen , her davranışına müdahlele etmeyen rahat annelerin çocukları daha bir mutlu ve kendiyle barışık sanki. Ben şu an canıma okuyan iki numaraya daha ölçülü ilgi göstermeye çalışıyorum.

Kızımı psikoloğa götürmüştüm şöyle demişti: "çocuğun benliği bembeyaz boş bir sayfa . Ebeveynler özellikle anneler bu sayfayı çocuğa karşı tavrı ve davranışıyla doldurup kşişiliğini belirliyor" KOrkunç bir sorumluluk . eyvahedigeldismile

Genişletmek için tıkla...

evet haklısın korkunç bi sorumluluk gerçekten remen sıfırdan bir insan yetiştiriyoruz..benim edindigim bilgilere göre kesinlikle çok korumacı olmadan davranmalıyız çocuk kendi kararlarını kendi vermeli biz sadece fikir vermeliyiz,evde sorumluluk vermeliyiz bize yardım etmesine izin vermeliyiz böylece kendnie olan özgüveni oluşacak onu takdir etmeliyiz, bizim şirkette bir bayan var çalışan anne çocugunu o akdar korumacı yetiştirmişki kızı ne yiyecegine bile karar veremiyor annesi seçiyor nasılsın dedigimizde annesine bakıyor o cevap versin die bu çok kötü bi durum böle olmamalıyız onalrda bir birey olarak yetişmeli ay çok yazdım ama bu konularda çok hassasım

ve sabiha hanım 3 yaşına kadar aglatmayın derken anne ile ve bakıcı ile en kuvvetli baglar 0-3 yaşta olurmuş çocugun güven duygusu bu yşlarda gelişirimiş ve olabildiginde muıtlu geçirmesini saglamalıyız bu dönemi kişiligi daha sonra oturacak zaten ve yapmaması gereken şeylere hayır diye otorite kurmalıyız tabi abartmadan sınırlı bir şekilde