2009 Mart Anneleri Yavrularınızın Eline Geçeni Atma Huyu Var mı?

BXIXDENEM

yağızım yaşama nedenim
Kayıtlı Üye
4 Temmuz 2008
104
0
316
45
Tokat
Benim oğlum 22 mart doğumlu.ne yaparsam yapayım eşyaları atma huyundan vazgeçiremiyorum.konuşmayı denedim attığı eşyayı tekrar eline vererek bana vermesini sağladım ama tamamen o anlık algılıyor.oyuncaklarını yada eline geçirdiği herşeyi fırlatıyor ben ver anneciğim dediğimde üzerimi atıyor.
çok inat ya çamaşır makinesinin kapağını inadına inadına gidip açıyor bağırmam kızmam çare olmuyor poposuna bir şaplak atıyorum dönüp bana kızıyor elini sallayıp hııııı hııı falan diyor gelip yine açıyor.ben bu oğluşumu nasıl değiştireceğim.akannehir
 
inatlaşmak daha ters tepki yaratıyo farklı aktiviteler bul o an başka birşeye yönlendir attığı şeyleride geri alıp ona verme nasıl olsa annem alıp veriyor diye tekrar tekrar atar attığı şeyi al ve demekki bununla oynamak istemiyorsun bende bunu kaldırıyorum de ve attığı şeyleri kaldır oyuncağı felan kalmayınca atmayarak oynayacaksan veriyorum felan de ne bileyim aklıma başka birşey gelmiyo umarım faydası olur
ama daha çok küçükler bunuda göz önünde bulundur sen konuş gün gelecek anlayacak ben öyle ümit ediyorum
 
cevabınız için teşekkür ediyorum.benim korkum etrafımda gördüğüm ve eleştirdiğim o şımarık çocuklardan biri olması.onunla konuşarak ikna etmek istiyorum ama galiba henüz tam olarak algılayamıyor ne söylemek istediğimi herşey oyun gibi geliyor ona.normalen çok uysal ve zeki bir çocuk ona söylediğim herşeye bir tepki veriyor ama iş bu inatlardan onu vazgeçirmeye gelince yapamıyorum bu beni gerçekten çok üzüyor.
 
bizimki son günlerde balkondan atmaya başladı herşeyi. işten gelirken aşağıdan bir kucak eşya, oyuncak topluyorum. benimki de aynen yapma hayır dediğim halde gözümün içine bakıp gülerek atıyor. sinirlenmeyip ilgisizmiş gibi davranıyorum. çünkü bu gibi durumlarda çocuk bağrılıp kızılsa bile ilgi odağı olmaktan hoşlandığı için bu davranışları adet edinirmiş. bizim evimizde 2 yasaklı odamız var. çalışma odası ve salon bunlara girmesine izin vermiyorum. açık bulup dalarsa "hayır çık" diyordum mızmızlansa da çıkardı. son bir aydır kesinlikle çıkmıyor gülerek koşturuyor içeriye. kucağıma alıp çıkardığımda da kapının önüne yatıp yuvarlanarak ağlıyor. bu durumda sanki görmemişim gibi uzaklaşıp onu yalnız bırakıyorum. benim gittiğimi anlayınca seyircisi kalmadığını anlayan velet ağlamayı bırakıp peşimden geliyor. biraz uzun oldu kusura bakma. tek çocuk olduğundan şımarık olması benim de endişem.bunun bir süreç olduğunu düşünüp ben de kendimi rahatlatıyorum. uzun oldu kusura bakmayın.opuyorumnanaktan
 
çocuk gelişimiyle ilgili internette bir çok araştırmayı okuyup hayatımın içinde kullanmaya çalıştım.3 yaşına kadar çocuğa verilen eğitimin çok önemli olduğunu biliyor ve bu doğrultuda onu eğitmeye çalışıyorum ama bu yasaklamalar benim veletide caydırmıyor kızdığımı bildiği halde suratıma bakıyor ve bildiğini okumaya devam ediyor.aynı şeyleri misafirliğimize gittiğimizde de yapması başkalarının eşyalarını karıştırması veya kırması en büyük korkum.hayırı ona nasıl öğreteceğim bilmiyorum:sm_confused:
 
aynı sorun bizdede var.bayılıyor bu çocuklar oyun sanıyorlar bunu....şifonyerleri açıp fırlatıyor çamaşırları .oyuncaklarını aynı keza fırlatıyor.ben pes ettim artık.vazgeçiremiyorum..dolap kapaklarını açıyor konsol vs..ben bakıyormuyum diyede dolap kapağının üzerineden bakıyor..ben bakınca gözünü kaçırıp içine yumuluyor.....birazdaha devam eder bu huyları..düzelir inşallah en kısa zamanda...oyun oynuyorum.kafasını dağıtıyorum.başka seçenek yok gibi
 
yarama parmak bastınız .benim ki de çoookkk fena.eline ne geçerse bir yerlere atma huyu var.balkona çıkığ ne bulursa bin zahmetle parmak ucuna yükselip aşşağı atıyor sonrada suçunu itiraf edip 'attım'diyor.geçen gün telefonumu damacananın içine attı.tabi telefonu çıkarana kadar telefonu sizlere ömür.televizyonun kumandasını da hangi ara nasıl koyduysa bulaşık makinasının içine sıkıştırmış,bulaşıkları boşaltayım derken bir de ne göreyim kumandamız terteemmiizzz olmuş.napcam bilmiyorum ben bu çocukla
 
inşallah öyledir her seferinde 9.kattan aşağı inip oyuncakları toplamak sinirlerimi bozmaya başladı.birde suratıma bakıp gülüyor attığını anlatmaya çalışıyorya orda kopuyorum...bile bile yapıyor yaaaayerimseniben
 
çocugun böyle davranması çok normalde,sizin çocuğa şaplak indirmeniz pek normal değil bence..aynı durum bizdede var ama biz hiç böyle bi yönteme başvurmuyoruz...........
 
aynı sorun saç çekme yere kafasını vurma olarak bizde de var.sorun yarattıkları konuyu konuştukça pekişmesine neden olursunuz.görmezden gelmeye çalışın.kendilerini ifade edemedikleri için hırçınlaşıyorlar .lisan gelişimi tamamlanınca sorun çözülecekmiş.ama bu süreçte dikkat çektiğini keşfederse kalıcı olur.
kendi çözümüm hırçınlaştığında daha çok ilgilenmeye oyun oynamaya çalışıyorum.işimi olduğu gibi bırakıyorum.eğer bırakmazsam yaptığının şiddeti artıyor.bide sıkı sıkı sarılıyorum saçımı çekince acıdı diyorum ama abartılı değil.nette bi psikiyatristin tavsiyeleri bunlar.şimdi daha sakinleşti.işin özü sürekli ilgi istiyorlar.
 
Alyadada var bu durum.
Eline geçeni atıp addiiiii diyor.Alkışlıyor.Oyun yaptığını düşünüyorum.Sinirleniyorum,hatta sinirlenmek ne kelime başımdan dumanlar çıkıyor.Herşeyi ama herşeyi atıyor,tlf,fotoğraf makinesi,kumanda.Geçen akşam balkonda otururken topu verdi babası eline,topu balkondan aşağıya attı.Aşağıda arabalar var,atması bir şey değil.Kaputa-kaportaya zarar vermesinden korkuyorum.
Geçisi bir süredir diye düşünüyorum,bizlerede sabır diliyorum.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

A
Annesinin Koca Ayaklı Kızı Bölüm 12
Yorumlar
1
Görüntüleme
6K
clara
Elif Şafak / Pinhan - Özet
Yorumlar
1
Görüntüleme
12K
LeYli NaR
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…