Merhaba arkadaşlar.ben yıllardır beklediğim,çok istediğim göğüslerime 26 ağustosta kavuştum.ameliyat öncesi çok korkularim vardı.hele ameliyat onlugunu giyince az daha vazgececektim.sakinleştirici alınca bişey hissetmedim artık.uyandığımda sargilar içindeydim.aldığım pijamanin önüde kapanmamis meme uçları disardaydi.ilk gün hastanede yattım.ağrılı bir süreçti.275 cc hp koltukalti kasalti yapıldı.ikinci gün hastaneden çıktım memlekete döndüm.kardeşim baktı bana.ama pişman oldum ameliyatı olduğuma canımı yarim ettim oğlum iki yaşında sürekli ağlıyor kucağıma almamı istiyor alamıyorum hatta yanıma yaklaştırmiyorum canımı yakacak die o yüzden pişman oldum degdimi diye.eşim halimden memnundu sırf ben çok istiyorum die bişey demedi.şimdi moral veriyor saolsun istediğin oldu ne mutlu die.üçüncü günsargilarimi açtı ama direnleri çıkarmadı daha doluydu çünkü.sargilari açınca daha pişman oldum kocaman duruyolar suan.pzt çalışmam lazım hiç bir kıyafetim olmucak çok üzgünüm.bugün 5.günüm direnler bugün çıkacak inşallah biraz daha rahatlarim.desteksiz kalkamiyorum ystamiyorum.wcye gidemiyorum.ALLAH kimseye muhtaç etmesin çok zor.suan belkiagridan belki oğlumdan dolayı böyle üzgünüm ama inşallah iyilesince herşey daha iyi olur ce mutlu olurum.kimseyi yanıltmak için yazmadım bunları sadece içimi dökmek istedim kendi kendime