O kadar iyi anlıyorum ki içinizin acımasını. İnsan nerde çare arayacağını bilemiyor. Çözümsüzlük en kötüsü. Tıp bile bu konuda çaresiz. Nedenn sorusuna doktor bi açıklama getiremiyor. Olacak ümitliyim diyor sonra kalıyor öyle olumsuz sonuçlanınca. Etrafımda herkesin bebeği oldu. Bir tek arkadaşım var hamile bile kalamadı ne yazıkki bi onla rahatça konuşabiliyorum. Çocuğu olan herkes seninde olacak diye teselli ediyor. Ama sonra muhabbet onların bakıcı problemleri, çoluk çocuk dertlerine kayıyor. Niye bunları dinleyeyim ki diye görüşmek bile istemiyorum. Okulumda herkesin sırayla çocugu oluyor. Ben sorunsuz hamile kalıp kucaklarına almalarını izliyorum. Şaşırıp duruyorum onlarda olan bende olmayan ne var diye. Kıskanmak değil bu, herkes sağlıkla büyütsün çocugunu.sadece imreniyorum. Sadece burda birbirini hiç tanımayan insanların içinde kendime yer bulabiliyorum. Ne zor şeyler yaşadığımızı sadece bizler biliyoruz, anlıyoruz. Emek çeken herkese karşılığını versin inşallah Allah
Tek duam bu. Tüm kalbimle size de sabır diliyorum.