Yıldırım aşkıydı bizimkisi görür görmez çarpılmıştım ona, başlarda her şey çok güzel gidiyordu, bir rüyada gibiydim, prensimi buldum diyordum kendi kendime. Kusursuzdu benim için, üstüme titrerdi, el üstünde tutardık birbirimizi, 1.5-2 sene hiç tartışmadık bile, ilişkimizi görenler nasıl bir ilişki bu kavga bile etmiyorsunuz derdi, o kadar sever değer verirdik birbirimize. Ta ki işler yavaş yavaş ciddi boyuta geçene kadar�.
Sorunlar ilişkimizi nişana taşıma sürecinde başladı. Bana önceden verdiği sözlerin tutulmamasını fark ettim ve gözüm açılmaya başladı, artık rüyadan uyanıyordum gerçekleri görmeye başladım ama çok seviyordum ya konduramıyordum. Evlilik kolay sen orasını düşünme borçsuz evlenicez derdi konusu açıldığında, birikmişin mi var nasıl olacak dediğimde konuşturmazdı beni, sen düşünme orasını der kapatırdı konuyu�..
Nişan vakti geldi çattı, çok hevesliydim 25 yaşındaydım ve ilk ciddi ilişkimdi, arkadaşlarımın çoğu evlenip çoluk çocuğa karışmıştı bile, neyim eksik onlardan bende artık evleneyim yuvamı bileyim diyordum. Ama aksilikler yavaş yavaş kendini gösteriyordu işte, istediğim gibi olmadı bazı şeyler, birbirimize nişan bohçası yapamadık mesela benim ve onun maddi problemlerinden dolayı, boşa masraf yapmayalım dedik, 2 gönül bir olsun dedim istemedim hiçbir şey amaç �adı konma� değimliydi.
Şimdi dönüp baktığımda keşke bende bazı şartları zorlasaymışım isteklerde bulunsaymışım diyorum.Ne derler hani bir söz vardır �bedavaya gidenin değeri olmazmış� aynen de öyle olmaya başladı. Şuan tam bir senelik nişanlıyız ben ufak tefek hazırlıklarımı yapıyorum bütçem elverdiğince ama onda hala bir tık yok.
O da şuan çok zor günler geçiriyor, işsiz kaldı yaklaşık bir senedir hem de oturdukları evle ilgili problemleri var, bu arada aöf 4.sınıfa geçti önümüzdeki yaz okulu bitecekti. Neyse daha fazla uzatıp sizi de sıkmak istemiyorum .
Bana olan davranışları tavırları çok değişti bir senelik süre içinde , ilgisiz ve meraksız bana karşı , bende de sabır kalmadı artık benimde sorunlarım var, dayanacak gücüm kalmadığını hissettim ve 17 gün önce tartıştık cafede otururken ve çekti gitti masadan, adeta şok oldum 3 senedir tanıdığım insan bu olamaz dedim. Hala da ne ben aradım nede o aradı, bittik sanırım.
Sorunlar ilişkimizi nişana taşıma sürecinde başladı. Bana önceden verdiği sözlerin tutulmamasını fark ettim ve gözüm açılmaya başladı, artık rüyadan uyanıyordum gerçekleri görmeye başladım ama çok seviyordum ya konduramıyordum. Evlilik kolay sen orasını düşünme borçsuz evlenicez derdi konusu açıldığında, birikmişin mi var nasıl olacak dediğimde konuşturmazdı beni, sen düşünme orasını der kapatırdı konuyu�..
Nişan vakti geldi çattı, çok hevesliydim 25 yaşındaydım ve ilk ciddi ilişkimdi, arkadaşlarımın çoğu evlenip çoluk çocuğa karışmıştı bile, neyim eksik onlardan bende artık evleneyim yuvamı bileyim diyordum. Ama aksilikler yavaş yavaş kendini gösteriyordu işte, istediğim gibi olmadı bazı şeyler, birbirimize nişan bohçası yapamadık mesela benim ve onun maddi problemlerinden dolayı, boşa masraf yapmayalım dedik, 2 gönül bir olsun dedim istemedim hiçbir şey amaç �adı konma� değimliydi.
Şimdi dönüp baktığımda keşke bende bazı şartları zorlasaymışım isteklerde bulunsaymışım diyorum.Ne derler hani bir söz vardır �bedavaya gidenin değeri olmazmış� aynen de öyle olmaya başladı. Şuan tam bir senelik nişanlıyız ben ufak tefek hazırlıklarımı yapıyorum bütçem elverdiğince ama onda hala bir tık yok.
O da şuan çok zor günler geçiriyor, işsiz kaldı yaklaşık bir senedir hem de oturdukları evle ilgili problemleri var, bu arada aöf 4.sınıfa geçti önümüzdeki yaz okulu bitecekti. Neyse daha fazla uzatıp sizi de sıkmak istemiyorum .
Bana olan davranışları tavırları çok değişti bir senelik süre içinde , ilgisiz ve meraksız bana karşı , bende de sabır kalmadı artık benimde sorunlarım var, dayanacak gücüm kalmadığını hissettim ve 17 gün önce tartıştık cafede otururken ve çekti gitti masadan, adeta şok oldum 3 senedir tanıdığım insan bu olamaz dedim. Hala da ne ben aradım nede o aradı, bittik sanırım.
Son düzenleyen: Moderatör:
