anlaşamıyoruz olmuyor mekanık bir adam var yanımda şiddet te var bakmayın catr catır yazıyorum yasadıklarımı yasamayanlr çok anlayamaz ....bu arada doğum gunumdu bugun saolsun eşim hıc atlamaz düşünür küçükte olsa gonlumu almayı bılır demeyi çok isterdim yediğim dayaktanmıdır bilinmez sacmalıyorum bazen doğum gunume yakışır bi kutlama oldu diyelimm(dıkkat şiddet içerir).... birde bugun çok hastydım çocuguma corbasını yapacak halim yoktu iyiyim dedim gitti ....dışarda cok beyfendii kibar yalnız gizllk esas ...neysee boşanmak istiyorum cocugu bahane etme istesen boşanırsın demeyin nolur uzun zamandır sabrımı zorluyorum tek düşüncem cocugumun babam deyişi henüz 2 yaşına bile grmedi boşandıgımızda ben ankaraya eşim ıstanbulda klcak yani ben ankarada ailemin yanına gidince... nasıl görcek kızım babayı iyi nbi koca değil ama genel olaak ilgili (cocugun yanında kapıyı yumrulamak cılgınca bagırmakta var ve yavrum cok korkuyo o zamanlarda ne kadar uzak tutmaya calışsamda malesef eşimin bana bagrmasından ve hareketlerinden korkuyor haliyle yazarken bile içimm paramparca) sakn oldugu zamlarda oyunlar oynar parka gder güzel vakit geçirrler .. boşansam ayda yılda bir babasını görcek .suan bile srekli babayı soran bi çocuk nasıl yapcam bilmiyorum mantıken boşanmak cocugumun huzurlu bir ortamda yetştrmrk ama kızım ne hisseder en kötü hali bile onun eşimin yasattıgı korkudan iyimidir,,,,,ailem banada kızımada kapısını acar ama ben artık oraya sıgdırabılırmıyım kendımı... cocuklu ve bosanmıs ılk ben olmayacagım elbette dunyanında sonu değil ama boşanmıs annelerden ozellikle yorum bekliyorum