Merhaba, 44 yaşındayım hiç evlenmedim çocuğum yok. Bu sene sıklıkla aklıma gelen bir düşünce takıntım haline geldi. Çocukken anne ve babam çok kavga ederlerdi hatta annem nefret eder gibi kavga ederdi babamla. Amca çocukları ikisi ve zoraki evlendirilmişler. Annem önce üvey annesinden sonra yaşam şartlarından çok çekmiş. Kendi hayatı da travma dolu. Hep dua ederdim nolur kavga etmesinler diye çocukken, ama son bir senedir hep keşke boşansalardı ve ben o kavgalara maruz kalmasaydım düşüncesi beynimi kemiriyor. Kimseyle paylaşmadım bunu ne ablam ne abimle. Ama takıntı haline geldi bu düşünce. Neden böyle oldu bilmiyorum. Daha önce böyle düşünmemiştim ama son bir senedir nerdeyse aklıma gelip duruyor, annem hala babamdan nefret eder. Babam evde ayrı bir hayat yaşar. Evin alış verişi dışında sohbetleri vs yoktur. Karışık yazdım belki ama bu takıntılı düşünceyi kafamdan nasıl atabilirim neden geçmişle hesaplaşıyorum.
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
44 yaşımda hala hissettiğim çocukluk travmalarım
- Konu Sahibi nilmil
- Başlangıç Tarihi
- 23 Temmuz 2014
- 3.846
- 16.920
- 408
- 33
Değiştiremeyeceğiniz şeyi kabullenmeniz lazım. Evet öyle olmuş ve evet travma yaşamışsınız belki. Artık bunu kabul edin ve ne yapabilirsiniz onu düşünün.
Terapi alabilirsiniz, kardeşlerinizle paylaşabilirsiniz, belki anne babanızla yüzleşebilirsiniz. Hiçbirimiz gibi onlar da mükemmel değildiler, ebeveyn olmanın dışında insandılar ve bizleri yetiştirirken hatalar yaptılar, keşke yapmasaydılar tabi.
Bundan sonrası için kendinizi iyileştirmeye bakın.
Terapi alabilirsiniz, kardeşlerinizle paylaşabilirsiniz, belki anne babanızla yüzleşebilirsiniz. Hiçbirimiz gibi onlar da mükemmel değildiler, ebeveyn olmanın dışında insandılar ve bizleri yetiştirirken hatalar yaptılar, keşke yapmasaydılar tabi.
Bundan sonrası için kendinizi iyileştirmeye bakın.
Sözleriniz çok iyi geldi teşekkür ederim ben bu durumu kabullendiğimi düşünmüştüm ama son bir senedir neden bu düşünce gün yüzüne çıktı, bunu ne tetikledi anlayamıyorum. Dediğiniz gibi yardım almalıyım sanırım. Kendi başıma bundan kurtulamayacağım gibi görünüyor.
- 23 Temmuz 2014
- 3.846
- 16.920
- 408
- 33
Yani evet neyin tetiklediğini bilemezsiniz ama konuşulmayan üzeri kapatılan şeyler daha da büyüyor, öfke oluyor, nefrete dönüşüyor. İnsan kendini yiyor sorgulaya sorgulaya. Yardım istemekten çekinmeyin, kendinize fazla yük yüklemeyin.
- 7 Kasım 2023
- 190
- 275
- 18
- 30
Türkiye’de travmasız bir insan var mı acaba?
çocukluğum travmalarla dolu. Babam bir anda parayı buldu ve hazmedemedi. İçerdi ve içkisi pisti. En çok annemi döverdi. Bir gün arabada gidiyoruz. Arka koltukta ben ve ablam var. Babam ablama sinirlendi. Elinin tersiyle bir tokat atmaya yeltendi. Bana geldi. En soN 18 yaşındaydım babamın dayağını yediğimde. Dedim “bu böyle olmayacak” Bende 20 yaşında evlendim. ite kaka bir evlilik sürdüktük. 15 sene sonra boşandım.
pek çoğumuz, pek çok kez düşüyor ama önemli olan gemiyi limana getirmek. Fırtınasız bir hayat pek mümkün değil. Sizde olan biteni kabullenmeniz ve kendinize bir hayat çizmeniz lazım.
çocukluğum travmalarla dolu. Babam bir anda parayı buldu ve hazmedemedi. İçerdi ve içkisi pisti. En çok annemi döverdi. Bir gün arabada gidiyoruz. Arka koltukta ben ve ablam var. Babam ablama sinirlendi. Elinin tersiyle bir tokat atmaya yeltendi. Bana geldi. En soN 18 yaşındaydım babamın dayağını yediğimde. Dedim “bu böyle olmayacak” Bende 20 yaşında evlendim. ite kaka bir evlilik sürdüktük. 15 sene sonra boşandım.
pek çoğumuz, pek çok kez düşüyor ama önemli olan gemiyi limana getirmek. Fırtınasız bir hayat pek mümkün değil. Sizde olan biteni kabullenmeniz ve kendinize bir hayat çizmeniz lazım.
- 20 Ocak 2023
- 5.383
- 20.877
- 268
Ay Vatken şok oldum. Babam olsaydı şuan eli üstümdeydi babam olsaydı şu an farklı olurdu her şey gibi yorumlarını okurdum her şey süt limandı sanıyordum baba kız ilişkinizde
Yok kuzum babamda öfke problemi vardı. Ama ben babamı buna rağmen severdim. Annem 2 aydır beni engelledi. Arayıp sormuyor. Babam kızardı, bağırırdı. Ama kin gütmezdi. Babamın sevgisini hissederdim ama annemin artık beni sevmediğini düşünüyorum. Sırf babama rol yapmış.Ay Vatken şok oldum. Babam olsaydı şuan eli üstümdeydi babam olsaydı şu an farklı olurdu her şey gibi yorumlarını okurdum her şey süt limandı sanıyordum baba kız ilişkinizde
- 21 Mart 2023
- 1.090
- 2.083
- 53
- 30
- 11 Şubat 2023
- 11.078
- En iyi cevaplar
- 2
- 25.948
- 528
Keşke size bir şey kazandırmayacak. Bosanmadi yapacak bir şey yok. Degistiremeyeceginiz şeye enerji harcamayin.
- 3 Kasım 2023
- 143
- 200
- 23
Abla malesef aile travmalarımız aynı olmasa da bende geçmişte ki yol ayrımlarına fazla takılı kalıyordum. Günlük aktivitelerimi bile yapmak istemiyordum. Hayattan bıkmışlık gibi bir his vardı içimde. Kendim aşarım diye çok beklettim ama aşamadım. Psikiyatriye gidip psikolojik yardım alıyorum ve bana çok iyi geldi. Hatta kendimi keşke zorlamasaydım, yormasaydım, bu kadar bekletmeseydim dedim. kendi tecrübemi yazmak istedim naçizane
demek ki bu zamana kadar düşündükleriniz ve hissettikleiriniz su yüzüne çıkmaya başladı. iyi bir şey bu, iyileşmek istiyorsunuz. ben de 21 yaşımdayım ve ailemde sizdekine benzer sorunlar vardı. bende bu sorunların bendeki izlerini silmeye çalışıyorum. unutmayın ki herkesin bu tarz travmaları var, asla yalnız değilsiniz. imkanınız varsa psikologa terapiye gidin. birebir konuşmadan daha iyi çözüm söz konusu olmuyor. bunun dışında kitaplar okumayı deneyebilirsiniz.. şu anda bende ayşe bilge selçuk'un psikolojik sağlamlık kitabını okuyorum. size de tavsiye ederim.
