Artik dayanamıyorum cok kotuyum. Yazamiyorum bile ağlamaktan. Doğru dürüst kimseyle konuşamıyorum. Kırılıyorum, sinirleniyorum, icime atıyorum. Atmadığım ve biraz sesimi yükselttiğim zaman saygisiz oluyorum. Ceza alıyorum bir de. Yeter ben artık dayanamıyorum. En karanlık vaktindeyim gecenin. Ne zaman doğacak benim güneşim? Artık sınır krizleri geçirip bayılmaya başladım. Bir yanda esimin insafsızlığı, bir yanda babamin ciddi saglik problemi, iki cocuk, uykusuz geceler, ota b.ka sinirlenen bir koca napcam ben?