Böyle düşünmek de çok haklısınız ,Daha önceki konularda anlatmıştım eşimle zaten sürekli ayrıl barış bir evliliğimiz vardı senelerdir ailesi bana çok eziyet etti oda bana doğru düzgün sahip çıkamadı hep git geller arasında bi evlilik yaşadım neyse en son son bi şans istemişti yine beni terk etti gitti doğumum az kaldı. Ruh halime gelecek olursak önceden ayrıldığımız da ağlama krizlerine girer güzel anılarımızı düşünür sürekli ağlar Yemez içmez yataktan bile çıkmazdım. Ama zaten 6ay önce ben onu kafamda bitirmişken son bir şans vermiştim ve evet 6aydur herşey çok güzeldi bu son kazığın kadar bide gittikten sonra arayıp bebeği bile sormaması annesiyle bir olup annesi instagramdan ban laf sokan sözler paylaşıyor vs tiksinti geldi. Onu düşünüp ağlamıyorum dakika başı aklıma gelmiyor Üzülmüyorum açıkcası özlemiyorum çünkü bu halde bana bunu yapan bir insandan ne bana koca ne çocuklarıma baba nede adam olur.. Sevgim yerini nefrete bıraktı. Tek zorlandığım 3 yaşındaki kızım babası için çok ağlıyor, ara sırada nasıl yapar bunu diye bunalıma giriyorum, doğurucam boşanma stresi falan başlar mı bebek doğacak nasıl olacak bu süreci yaşayan varmı boşandıktan sonra neler hissettiniz merak ediyorum
Ben senelerdir ailemin yanındayım, babam büyüttü kızımı zaten. Ailem arkamda maddi manevi bir sorunum yok. Eşine çok aşık ve fedakar bir eştim senelerdir herşeyi çektim akla gelemeyecek birton çile çektim artık tükendim, sevgim nefrete dönüştü ortada bırakıldıkça.. Oturup onun için ağlamak düşünmek üzülmek kendime ve çocuklarıma saygısızlık olur değmez 4senedir ben gözyaşı döküyorum aşk acısı çekiyorum artık anneyim bizi bırakıp giden adam için üzülmek istemiyorum ama dediğim gibi korkuyorumBöyle düşünmek de çok haklısınız ,
iyiki düşünüp takmıyorsunuz yoksa hem hamilelik hem 3 yaşında küçük çocukla daha kötü olurdunuz ilk ayrılan siz değilsiniz herşey yoluna girer bir şekilde ailenizin yanındamısınız? doğum yaptıkdan belli bir süre sonra çalışmaya başlar küçüğü kreşe yazdırır hayatınıza devam edersiniz
korkacak hiçbirşey yok tabiki belirsizlik karmaşası çok zor , aılenız yanınızdaymıs bu cok buyuk bır sans sıze sahıp cıkıyorlar ya onlar olmasaydı bırde oyle dusunun ne yapardınız? neden korkuyorsunuz?Ben senelerdir ailemin yanındayım, babam büyüttü kızımı zaten. Ailem arkamda maddi manevi bir sorunum yok. Eşine çok aşık ve fedakar bir eştim senelerdir herşeyi çektim akla gelemeyecek birton çile çektim artık tükendim, sevgim nefrete dönüştü ortada bırakıldıkça.. Oturup onun için ağlamak düşünmek üzülmek kendime ve çocuklarıma saygısızlık olur değmez 4senedir ben gözyaşı döküyorum aşk acısı çekiyorum artık anneyim bizi bırakıp giden adam için üzülmek istemiyorum ama dediğim gibi korkuyorum
Allah'ıma şükürler olsun babam yanımda beni kimseye muhtaç etmedi bugüne kadar gebelik kontrolleri e bile benimle geliyor.. Boşandıktan sonra bir başkasıyla görünce üzülürmüyüm eskiye döner miyim psikolojim bozulur mu vskorkacak hiçbirşey yok tabiki belirsizlik karmaşası çok zor , aılenız yanınızdaymıs bu cok buyuk bır sans sıze sahıp cıkıyorlar ya onlar olmasaydı bırde oyle dusunun ne yapardınız? neden korkuyorsunuz?
Hiçbirşey olmaz , başkasıyla görünce yanındakine üzülürsünüz anca size bunları yaşatan başkasına çok mu iyi olacak kurtulduğunuza şükredin gerçekten böyle ufak tefek şeyleri kafanızda kurarak huzurunuzu bozmayınAllah'ıma şükürler olsun babam yanımda beni kimseye muhtaç etmedi bugüne kadar gebelik kontrolleri e bile benimle geliyor.. Boşandıktan sonra bir başkasıyla görünce üzülürmüyüm eskiye döner miyim psikolojim bozulur mu vs
Hamilelik psikolojisi mi bilmiyorum 15yaşından beri aynı kişiyleyim. Eskiden yataklara düşerdim bana böyle şeyler yaptığında artık öyle değilim dediğim gibi sevgim yerini nefrete bıraktı. Ama umarım eskiye dönmemHiçbirşey olmaz , başkasıyla görünce yanındakine üzülürsünüz anca size bunları yaşatan başkasına çok mu iyi olacak kurtulduğunuza şükredin gerçekten böyle ufak tefek şeyleri kafanızda kurarak huzurunuzu bozmayın
Evet hep aynı şeyleri yaşıyorum zaten belli aralıklarla terk ediliyorum, zaten barışmak gibi bir derdim yok dediğim gibi 6 ay önce çok yalvardı barıştım sevmiyor değildim ama yaptıklarından aoğumuştum 6 aydır çok iyiydik eskisi gibi de hissetmeye başlamıştım. Ama yine beni ortada bıraktı bebeği bile arayıp sormadı soğudum artık Allaha havale ettim çocuğumun benim gözümden akan her damla yaştan hesabını alsın birşey demiyorum tek dileğim ruh halim böyle devam etsin ve gözümde ölü olsun her zamanSoyle dusun tekrar barisinca ayni seyleri yasayip off gecsin artik dedigin noktaya geleceksin.Uzulmen normal hissettigin her ne varsa cok normal seyler.Kaygilarin sonralarr...Sıkı tut kendini duaya sıģın ins rabbim yardimcin olacak.Ins Allah yuregine ferahlik versin.O adamdan bisey olmaz anca sagindaki solundakini kaybederse eline duser.Oylesi de gereksizz
Hayatınızda değişiklik olmuş sizinde farklı hissetmeniz normal , eskiye dönmek diye birşey yok bunu düşünüp durmayın zorla o psıkolojıye sokacaksınız kendınızıHamilelik psikolojisi mi bilmiyorum 15yaşından beri aynı kişiyleyim. Eskiden yataklara düşerdim bana böyle şeyler yaptığında artık öyle değilim dediğim gibi sevgim yerini nefrete bıraktı. Ama umarım eskiye dönmem
Onu dusunmeye basladigin an kendini farkli seylere ver.Duygusal sarki dinleme.Film falan izleme.Cocuklarina saril ve kendine onun kalbinin vicdaninin karanligini hatirlatEvet hep aynı şeyleri yaşıyorum zaten belli aralıklarla terk ediliyorum, zaten barışmak gibi bir derdim yok dediğim gibi 6 ay önce çok yalvardı barıştım sevmiyor değildim ama yaptıklarından aoğumuştum 6 aydır çok iyiydik eskisi gibi de hissetmeye başlamıştım. Ama yine beni ortada bıraktı bebeği bile arayıp sormadı soğudum artık Allaha havale ettim çocuğumun benim gözümden akan her damla yaştan hesabını alsın birşey demiyorum tek dileğim ruh halim böyle devam etsin ve gözümde ölü olsun her zaman
Valla böyle şeyler yaşayan herkesin desteğe ihtiyacı vardır kalmışki ben konularımda yaşadıklarımdan bahsetmedim bile bunlar hiç birşey bunca şeye rağmen yeterince güçlü olduğumu düşünüyorumBişiy sorcam bu kaçıncı konunuz? Bence sizin desteğe ihtiyacınız var...kendinize ait sorunlarınızda var malesef..
Yok düşünmüyorum zaten demek istediğim o aklıma gelmiyor duygusal anlamda kolay kolay eskidendi onlar soğudum artık kim böyle bir adamı sevmeye devam edebilir ki. Ben boşandıktan sonra düşünür müyüm acaba tereddütündeyim Buda hamilelikten vs olabilir artık buna yoruyorumOnu dusunmeye basladigin an kendini farkli seylere ver.Duygusal sarki dinleme.Film falan izleme.Cocuklarina saril ve kendine onun kalbinin vicdaninin karanligini hatirlat
Evet haklısınızHayatınızda değişiklik olmuş sizinde farklı hissetmeniz normal , eskiye dönmek diye birşey yok bunu düşünüp durmayın zorla o psıkolojıye sokacaksınız kendınızı
Siz bilirsiniz..Valla böyle şeyler yaşayan herkesin desteğe ihtiyacı vardır kalmışki ben konularımda yaşadıklarımdan bahsetmedim bile bunlar hiç birşey bunca şeye rağmen yeterince güçlü olduğumu düşünüyorum
Ay bide lohusa sendromu var İnş öyle birşey olmazGeçen ki konunun bi benzerini açmışsınız.
Yapacak bisey yok hayatı kendine zindan etmek yerine çocuklarını alıp yeni bi hayat kuracaksın elbette canın acıyacak ağlayacaksın ama zamanla geçecek..
Ki daha doğuracaksın lohusalık psikolojisi vsvs derken kendini yorma zorlama
Destek al
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?