- 4 Nisan 2015
- 21
- 17
- 3
- 28
Selamlar herkese.Okuyacak , cevap yazacak herkese teşekkür ederim şimdiden.
Bir çoğunuzdan küçük olduğumu düşünüyorum.Bu nedenle abla tavsiyesi almaya geldim diyebiliriz.18 yaşına girmek üzere olan bir lise son sınıf öğrencisiyim öncelikle.Derdime gelirsek ; Geçen yaz başı sevgilimden ayrılmıştım.Çok çok kötü bir şekilde oldu bu.Sevgili namına ilkti kendisi.Bir yıl platonik takılmıştım ben öncesi ona karşı.Daha sonra ilişkiye başladık vs bir şekilde geçti bir buçuk iki yıl.Şans mıdır şanssızlık mı bilinmez işte tam sınav seneme gireceğim yaz gerçek yüzünü görebildim.Bu olaydan bağımsız olarak bazı rahatsızlıklarım var zaten.Üzüntü , sinir , stres tetikliyor rahatsızlıklarımı da maalesef.Hem ilk aşkın kötü bitmesi hem de ailesel bazı mevzular (boşanma vs.) gerçekten çok yıprattı beni.Eski sevgilimde öğrenci değişim programıyla yurtdışına gittiği için görmedim onu o zamandan beri.Çok zor günler geçirerek atlattım ve önüme bakmam gerektiğine karar verdim sene başında.Sonuçta kimse beni sen hastaydın , üzgündün vs diyerek okuluna da almayacak , işine de almayacaktı.YGS şükür ki güzel bir sıralama verdi bana.Şimdi tam bu sonuçla moralim yükselmiş ve adım adım ilerlemeye çalışırken ben sınav stresine her şeyine rağmen , birilerinin değişim programı da bitmiş bulunmuş.Yaklaşık on gün önce karşıma çıkınca ne yapacağımı bilemedim resmen.Çok kızgınım ve öyle tekrar birleşiriz tarzı fikirlerim kesinlikle yok yanlış anlaşılmasın.Ya da ergen yüzükleri takıp biz evlenecektik kafasınada gelmemiştim hiç.Ama yeri geliyor kendimden çok değer veriyordum ona.Şimdi bu kadar süre sonra görünce yandı yine benim devreler.Üstüne kendileri ego tatminini de eksik etmedi saçma sapan konuştu karşımda.Benim yanan devreler bile kalmadı ortada.İlk gün çok ağladım yalan söyleyemem ama şu an sadece kafamda filler tepişiyor.Bir haftadır böyle bu.Ne düzgün ders çalışabiliyorum ne de çalıştığımı anlayabiliyorum.O kadar zaman sonra hala benimle uğraşması büyük haksızlık gibi geliyor.Engelledim her yerden ama arayıp konuşmak istiyorum gecenin bi vakti kendimi tutuyorum.Anlattığım üzere ilk olmasından ve de yaşımdan kaynaklı anlarsınız zaten tecrübeli değilim ben böyle şeylerde.Yazın ki gibi üç ay depresyon yaşama şansım yok maalesef ÖSYM izin vermiyor
Bunun bariz söylenebilecek bir çözümü , cevabı olmadığının farkındayım ama gerçekten beynim durmuş gibi.Çalışmıyor yani.İlerde böyle bir salaklıkla hedefimi ıskaladığımı hatırlamak istemiyorum.Nasıl kafamı boşaltır derslerime odaklanabilirim fikri olan varsa gerçekten çok ihtiyacım var 
Bir çoğunuzdan küçük olduğumu düşünüyorum.Bu nedenle abla tavsiyesi almaya geldim diyebiliriz.18 yaşına girmek üzere olan bir lise son sınıf öğrencisiyim öncelikle.Derdime gelirsek ; Geçen yaz başı sevgilimden ayrılmıştım.Çok çok kötü bir şekilde oldu bu.Sevgili namına ilkti kendisi.Bir yıl platonik takılmıştım ben öncesi ona karşı.Daha sonra ilişkiye başladık vs bir şekilde geçti bir buçuk iki yıl.Şans mıdır şanssızlık mı bilinmez işte tam sınav seneme gireceğim yaz gerçek yüzünü görebildim.Bu olaydan bağımsız olarak bazı rahatsızlıklarım var zaten.Üzüntü , sinir , stres tetikliyor rahatsızlıklarımı da maalesef.Hem ilk aşkın kötü bitmesi hem de ailesel bazı mevzular (boşanma vs.) gerçekten çok yıprattı beni.Eski sevgilimde öğrenci değişim programıyla yurtdışına gittiği için görmedim onu o zamandan beri.Çok zor günler geçirerek atlattım ve önüme bakmam gerektiğine karar verdim sene başında.Sonuçta kimse beni sen hastaydın , üzgündün vs diyerek okuluna da almayacak , işine de almayacaktı.YGS şükür ki güzel bir sıralama verdi bana.Şimdi tam bu sonuçla moralim yükselmiş ve adım adım ilerlemeye çalışırken ben sınav stresine her şeyine rağmen , birilerinin değişim programı da bitmiş bulunmuş.Yaklaşık on gün önce karşıma çıkınca ne yapacağımı bilemedim resmen.Çok kızgınım ve öyle tekrar birleşiriz tarzı fikirlerim kesinlikle yok yanlış anlaşılmasın.Ya da ergen yüzükleri takıp biz evlenecektik kafasınada gelmemiştim hiç.Ama yeri geliyor kendimden çok değer veriyordum ona.Şimdi bu kadar süre sonra görünce yandı yine benim devreler.Üstüne kendileri ego tatminini de eksik etmedi saçma sapan konuştu karşımda.Benim yanan devreler bile kalmadı ortada.İlk gün çok ağladım yalan söyleyemem ama şu an sadece kafamda filler tepişiyor.Bir haftadır böyle bu.Ne düzgün ders çalışabiliyorum ne de çalıştığımı anlayabiliyorum.O kadar zaman sonra hala benimle uğraşması büyük haksızlık gibi geliyor.Engelledim her yerden ama arayıp konuşmak istiyorum gecenin bi vakti kendimi tutuyorum.Anlattığım üzere ilk olmasından ve de yaşımdan kaynaklı anlarsınız zaten tecrübeli değilim ben böyle şeylerde.Yazın ki gibi üç ay depresyon yaşama şansım yok maalesef ÖSYM izin vermiyor

