Ablamın bana yaşattıklarını unutamıyorum unutamadıkça da hırçınlaşıyorum

T

tabularasaa

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
24 Haziran 2018
975
721
33
34
Parçalanmış bir ailenin çocuklarıydı biz. Ve ben hassas bir kişilğe sahibim. Her yerde ablamla karşılaştırıldım. Ablamın sen çirkinsin demesine arkadaşlarımınyanında bile maruz kaldım. Gece eve geç gelirdi annem ona bir şey diyemedikçe bana sarardı. Ablamla bizi birbirimez benzetince birisi ben ona benzemiyorum derdi. Beni hep bir aşağılama derdi içindeydi. Tabi bu sıralarda içimde fırtınalar kopardı hassas kişiliğimin de etkisiyle bu durumlardan çok daha etkilendim. Şimdi evlendi gitti ara ara bize geliyor ama ben onu görünce o günlerinm hatrıma geliyor. Çok hırpalandım şimdilerde kendimi ifade ermekte bile zorlanıyorum. Şimdilerde bana iyi davranıyor ama ongünleri unutamıyorum ne yapmalıyım
 
Durup dururken böyle şeyler söyleyen insanların kendi sorunları vardır. Kendi içinde mutsuz, tatminsiz ve kompleksli bir insan ki seninle uğraşarak bu eksikliğini kapatmaya çalışmış.
Sana çirkin demesiyle çirkin olmuyorsun. Çirkin olsan nolcak Bizim gözümüze zevkimize hitap etmeyen nice insanlar var ki ne sevgilileri var. Çirkinlik değil ama özgüvensizlik seni yorar.

Bence sen ''ablam'' kişisini, yaşadıklarını , annenle sorunlarını geçmişte bırak. Hatta onlarla her karşılaştığında inadına neşeli özgüvenli ol. Zamanla sen de hayattan bir şeyler elde ettikçe özgüvenin artacaktır.

Geçmişe saplanıp kalma yeter.
 
Neden takılıp kalmayı tercih ediyorsunuz ki?

Siz istemediğiniz sürece kimse size zarar veremez. Hala geçmişte yaşayıp şu an eksikliğini hissettiğiniz bazı şeylere gerekçe arıyorsunuz gibi geldi bana.

Geçmiş geçmişte kaldı. Şöyle olmuştu diye düşünerek de değiştirilemiyor olanlar malesef. Sahi bu günü de geçmişi düşünerek zayi mi edeceksiniz? Mantıklı mı?
 
Mantıklı değil biliyorum o zamnlarda kaybettiğim özgüvenim bütün hayatımı etkiliyor şuan.
 
bence geçmişe fazla saplanıp kalmışsın, bana annem de hakaret etti hala da sinirlenince ilk işi hakaret etmektir hem de ağıza alınmayacak laflarla , komşu çocuğuyla mı yarıştırılmadım neler neler.bi kulağımdan girer öteki kulağımdan çıkar.biri bişey dedi mi sen kendi hayatına bak deyip geçiyorum en fazla ya da he he deyip geçiyorum.onun bana o lafı söylemesi beni öyle yapmıyo çünkü, ben kendimi biliyorum.
 
Özgüvenimi kaybettim diye diye sonuca ulaşamazsın ki. madem farkındasın kapat bu konuyu aş kendini artık. Evlenmiş gitmiş zaten muhattap olma çok rahatsız oluyosan.
 
Ayycaan .!.:
Özgüvenimi kaybettim
Genişletmek için tıkla...
Tamam kaybettiniz, tamam ablanız yüzünden ee? Peki şimdi nolucak? :) bu böyle çözülmez ki. Bence ben özgüvensizim ve bunun sorumlusu da benim diyip nasıl düzeltebilirim diye kolları sıvayın. Sizin yaşadıklarınızı başkası yaşasa belki etkilenmeyecekti bile.

Önemli olan olmuşu kabullenip bunun için ne yapabilirim noktasından işe başlamak. Yoksa yaşlanınca "bir gün görmedim" teyzelerden olursunuz mazallah
 
Gülümsettiniz
 
Ablanızı sorunları olan kompleksli biri olarak kabul edin. Yaşanılanları ergenliğine vererek affedin şuan bir sorun yaşatmıyorsa size. Sonu yok çünkü bunla yaşanmaz.
 
Benim ablam değil ama etrafımız hep onunla kıyaslardı. Ablam gerçekten çok güzel bir kadın oldu hep, hala çok güzel. Ergenlikte insan üzülüyor, kafaya takıyor elbet ama zamanla geçip gidiyor. Yaşlarınız kaç ablanızla sizin?
 
Birileri çirkinsin dedi diye kendi kendinizin düşmanı olmuşsunuz. Bana her çirkin diyene düşman olsaydım ohoo
 
Cogu ailede yasanan problemler... insanin akli basina geldiği bir yas var ve ablaniz su an için iyiyse kardeslik bağlarınızi koruyun. Kimse size cirkin dedi diye cirkin olmazsiniz. Herkesin becerileri yetenekleri farklıdır. Siz de cok fazla bu tarz seyleri sallamayin derim cocukluk cocuklukta kalmistir. Insanlarin zaten aile arasi benzerlik aramasi her zaman tuhaf gelmiştir. Siz sizsiniz etiketinizi siz belirleyin baskalarinin yapıştırmasina izin vermeyin.
 
Çocukluk diyip gecsene şuan hatırlatsan o bile üzülür belki. Sen kindar birisin kendi hayatında olmayislari birilerine bagliyorsun ama hiç çıkar yol bulamazssin böyle. Sen bana kindar geldin. Biz de ablamla kavga ederdik ne kavgalar ne sözler ufak tefek şeylerden hem de ergenlikte ama en çokta biz sahip çıkarız birbirimize . Unutulur gider kardeşlik baki kalır. Aynı durum şuan da devam etse neyse. Ama biraz aranızdaki olmuslari basitleştirmek gerekiyor. Ve kendi hayatına odaklan.
 
Gecmise odaklandikca isin icinden cikamazsin. Kini, ofkeyi birak. Ancak ablana gecmiste yaptiklarinin sana hissettirdiklerini, seni ne kadar yaraladigini soyleyebilirsin yeri geldiginde. Yaralarin gecer mi bilmem, o da hatasini anlar mi sanmam ama en azindan icini dokmus olursun. Kavga etmeden, kirip dokmeden sadece duygularini ac ama diger turlu o da kendini savunmaya gecer cunku ve tartisma cikar aranizda. Bu sefer yine uzulursun.
 
Benim de kuzenimle ilk gençlik yıllarımda problemlerim vardı. Daha doğrusu onun benimle. Devamlı kendini benimle kıyas halinde görürdü. Ben daha güzelim, ben daha şeyim ben daha şuyum.
O zamanlar fazla tepki vermezdim ama içten içe takardım haliyle davranışlarını. Durup dururken size sataşan, veya kendini sizinle kıyaslayan insanlar zavallıdır. Ya içlerinde onulmaz yaralar vardır ya kendiyle ya da ailesiyle ilgili. Ya da başlı başına kişi problemlidir.
Şimdilerde bana karşı tavrı son derece normal. Arar sorar konuşur canciğer.
Çünkü evlendi gitti; ben de öyle artık devamlı aynı mekanda değiliz. Şartlar değişti, ortam da.
herkes kendini dinledi, kendi muhasebesini yaptı.
Size tavsiyem o günleri unutun. Belki demesi kolay: ama unutabildiğiniz, bunu başarabildiğiniz an yükünüzden kurtulacaksınız. Belki eskisinden daha iyi bağa sahip olacaksınız ablanızla. Kin insanı öldürür.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…