Hepinize iyi günler arkadaşlar,benim bir sıkıntım var,belki kimisine göre sıkıntı yada dert sayılmaz ama ben huzursuz oluyorum bu durumdan :26:
Nişanlımın bazı huyları,hareketleri sinirimi bozuyor,aileme karşı saygılı,efendi biridir,bana karşı ilgili,günde 3 kere görüşüyoruz,sabahları günaydın diyoruz birbirimize,öğlen yemeğe çıktığında arar,akşamları da genelde saat 10 dan sonra arar konuşuruz saatlerce,buraya kadar herşey normal,güzel ama...ben sevgiden yana eksiklikler hissediyorum,beni sevdiğini söylemiyor,hareketlerim bunu göstermiyor mu diyor,nişanlanana kadar doğumgünümde sevgililer gününde ayrı ayrı çiçekler gönderdi hediyeler aldı, o canımlı balımlı sözler hiç bitmedi ama nişanlandıktan bir süre sonra herşey çok değişti..özel günlerde bir dal çiçek bile almadı.jest falan böyle şeyler artık yok,konuşmalarımızda canım sözü bile kalmadı.normal iki arkadaş gibiyiz sanki çok başka biri oldu,bazen bu durumdan şikayetçi olduğumu söylesem benim için saygı önemli,aşk denen şey geçici dedi,bu laftan sonra herhalde aşk denen sevgi denen şey bizde yok artık ama tek başına da saygı yetmiyor dedim.bende her bayan gibi sevildiğimi bilmek isterim,değerli olduğumu görmek isterim..bazen çevremdekilere özeniyorum,bunun eksikliğini yaşıyorum içimde, 7 aydır nişanlıyız bunun öncesinde geçmişe dayanmış bir arkadaşlığımız var o zamanlar hep duygusal erkek modunda takılırdı şimdi ise böyle anlamıyorum.şu son 2 haftaya kadar bende de hiç eksik olmazdı güzel sözler,jestler ama baktım ki karşılığı yok bende bıraktım herşey karşılıklı sonuçta..ona göre evlenelim yuvamızı kuralım sevgi,aşk olmasada olur dümdüz yaşayalım..benim annemle babam bile aşkı bizden güzel yaşıyorlar..
bu yüzden ayrılık olurmu olmazmı bilmiyorum ama bu şekildede yapabileceğime inanmıyorum 
Nişanlımın bazı huyları,hareketleri sinirimi bozuyor,aileme karşı saygılı,efendi biridir,bana karşı ilgili,günde 3 kere görüşüyoruz,sabahları günaydın diyoruz birbirimize,öğlen yemeğe çıktığında arar,akşamları da genelde saat 10 dan sonra arar konuşuruz saatlerce,buraya kadar herşey normal,güzel ama...ben sevgiden yana eksiklikler hissediyorum,beni sevdiğini söylemiyor,hareketlerim bunu göstermiyor mu diyor,nişanlanana kadar doğumgünümde sevgililer gününde ayrı ayrı çiçekler gönderdi hediyeler aldı, o canımlı balımlı sözler hiç bitmedi ama nişanlandıktan bir süre sonra herşey çok değişti..özel günlerde bir dal çiçek bile almadı.jest falan böyle şeyler artık yok,konuşmalarımızda canım sözü bile kalmadı.normal iki arkadaş gibiyiz sanki çok başka biri oldu,bazen bu durumdan şikayetçi olduğumu söylesem benim için saygı önemli,aşk denen şey geçici dedi,bu laftan sonra herhalde aşk denen sevgi denen şey bizde yok artık ama tek başına da saygı yetmiyor dedim.bende her bayan gibi sevildiğimi bilmek isterim,değerli olduğumu görmek isterim..bazen çevremdekilere özeniyorum,bunun eksikliğini yaşıyorum içimde, 7 aydır nişanlıyız bunun öncesinde geçmişe dayanmış bir arkadaşlığımız var o zamanlar hep duygusal erkek modunda takılırdı şimdi ise böyle anlamıyorum.şu son 2 haftaya kadar bende de hiç eksik olmazdı güzel sözler,jestler ama baktım ki karşılığı yok bende bıraktım herşey karşılıklı sonuçta..ona göre evlenelim yuvamızı kuralım sevgi,aşk olmasada olur dümdüz yaşayalım..benim annemle babam bile aşkı bizden güzel yaşıyorlar..
bu yüzden ayrılık olurmu olmazmı bilmiyorum ama bu şekildede yapabileceğime inanmıyorum 
ama ben öyle yapamam yapsam bile eminim ki haklıyken haksız duruma düşerim..
değişen bişey yok. belki her yolu denemişimdir...
