nerden başlayım bilemedim tanıdık bir bakıcı bakıyor bebeğime ama saşırdım kaldım ilk başta kimseye güvenemediğim için ona teslim ettim dövmez hırpalamaz diye ama şimdi çok pişmanım ona yetemediğini düşünüyorum zaten şimdi ayaklandı yürümeye başladı biraz önce aradım parka çıkın ii olur dedim bana benim dışarı çıkasım yok dedi kaldım öylece bu en basiti durmadan izin istiyor hep işi var yoğun teli çok kullanıyor ya morali bozuk ya başka hep mutsuz alıştı ona çocuk diye ses çıkarmıyorum ama artık onun bakmasını da istemiyorum oturup kaç defa konuştum anlamıyor maddi olarak ihtiyacı yok benim verdiğim para yanlız olduğu için bakıyor iş olarak görmemesi hem ii hem kötü çaresizim fikir verin lütfen