- 16 Nisan 2008
- 3.832
- 111
- 118
Merhaba canlarim,
Bir hafta sonra istanbula gidiyorum dayimlarin yanina.
Sevdigimlede bir yildir bir araya gelemedik, ben yurtdisindayim o Türkiyede.
Ben bunun sevincini yasarken annemin stresten dolayi hafif bir depresyon gecirmesiyle birlikte üzüntülü günler yasadim.senağlama Simdi cok daha iyi Allah'a sükür, ilaclarina devam ediyor.
Ya ucak biletimi iptal edecektim, yada anneme benimle birlikte gel diyecektim.
Ortam degisikligi iyi gelir, kardeslerinide görür diyerek ikinci yolu sectim.
Sevdigimlede artik kavusmak istiyorum, 1 yildir o orda ben burda. senağlama
Istanbulda bir kac firmayla is görüsmesine gidecegim ve bugün anneme kiz arkadasimla birlikte gidecegimizi söyledim, ki yalanda degil. Ama tabi daha sonra sevdigimle bulusacaktik.
Annem kabul etmedi, istanbul gibi bir yerde yalniz nasil gideceksin, dayinla gidip gelirsin dedi. Bende kirmadan israr ettim, dikkatli olmayada calisiyorum hasta oldugu icin.
Annelik ic güdüsü herhalde, sen bu kadar israr etmezsin birseye, biriyle mi görüseceksin birimi var dedi. Hayir dedim. Dogru söyle dedi, yeminler ettirmeye calisti. Bak eger varsa söyle ciksin dayinlara gelsin oturup konusalim, tanisalim dedi.
Kizmadi, gayet sakindi, anlayisliydi ama simdi bu konuyuda kafasina takar diye hayir öyle birsey yok dedim.
Simdi ben ne yapmaliyim kizlar? Sevdigim bir tarafta, annem bir tarafta. Anneme simdiden söylesem, eminim kafasina takacak gidip göresiye kadar. Zaten yeni yeni düzeliyor, benim yüzümden tekrar hastalanmasini istemiyorum. Üstelik bizim ailede öyle erkek/kiz arkadasi aileye önceden tanitmakta adetten degildir, ailelere söylenir, gelir isterler ama suan oda imkansiz, babamlar burda kalacaklar, annemden mi istesin beni.
Ama söylemesemde tek basina disari cikma imkanim cok düsük, sevdigimide görmeden gelemem.
Ne yapmaliyim canlarim, hadi fikir lütfen
Bir hafta sonra istanbula gidiyorum dayimlarin yanina.
Sevdigimlede bir yildir bir araya gelemedik, ben yurtdisindayim o Türkiyede.
Ben bunun sevincini yasarken annemin stresten dolayi hafif bir depresyon gecirmesiyle birlikte üzüntülü günler yasadim.senağlama Simdi cok daha iyi Allah'a sükür, ilaclarina devam ediyor.
Ya ucak biletimi iptal edecektim, yada anneme benimle birlikte gel diyecektim.
Ortam degisikligi iyi gelir, kardeslerinide görür diyerek ikinci yolu sectim.
Sevdigimlede artik kavusmak istiyorum, 1 yildir o orda ben burda. senağlama
Istanbulda bir kac firmayla is görüsmesine gidecegim ve bugün anneme kiz arkadasimla birlikte gidecegimizi söyledim, ki yalanda degil. Ama tabi daha sonra sevdigimle bulusacaktik.
Annem kabul etmedi, istanbul gibi bir yerde yalniz nasil gideceksin, dayinla gidip gelirsin dedi. Bende kirmadan israr ettim, dikkatli olmayada calisiyorum hasta oldugu icin.
Annelik ic güdüsü herhalde, sen bu kadar israr etmezsin birseye, biriyle mi görüseceksin birimi var dedi. Hayir dedim. Dogru söyle dedi, yeminler ettirmeye calisti. Bak eger varsa söyle ciksin dayinlara gelsin oturup konusalim, tanisalim dedi.
Kizmadi, gayet sakindi, anlayisliydi ama simdi bu konuyuda kafasina takar diye hayir öyle birsey yok dedim.
Simdi ben ne yapmaliyim kizlar? Sevdigim bir tarafta, annem bir tarafta. Anneme simdiden söylesem, eminim kafasina takacak gidip göresiye kadar. Zaten yeni yeni düzeliyor, benim yüzümden tekrar hastalanmasini istemiyorum. Üstelik bizim ailede öyle erkek/kiz arkadasi aileye önceden tanitmakta adetten degildir, ailelere söylenir, gelir isterler ama suan oda imkansiz, babamlar burda kalacaklar, annemden mi istesin beni.
Ama söylemesemde tek basina disari cikma imkanim cok düsük, sevdigimide görmeden gelemem.
Ne yapmaliyim canlarim, hadi fikir lütfen
