Acıyı öfkeyle karşılamak..

Merhaba arkadaşlar,
İş ve aile hayatımda çok büyük sıkıntılarım yok çok şükür ama özel hayatımda bir davranışım varki ben bu davranışı bir türlü değiştiremedim,kitaplar okudum,ama uygulamaya gelince 1 veya 2. denemeden sonra aynısını yapıyorum..bu davranışım bana artık sağlığımı bozacak kadar zarar vermeye başladı.

Ben karşımdaki insanı kırar,üzer ve acı çektirirsem haksızsam hatta iyimser olup haklıysam bile özür dilemek konusunda gurur yapmam aynı hatayı tekrar etmemek için çabalarım...gelin görünki ben üzüldüğümde acının yanında içimi bir öfke kaplıyor hani bazı insanlar hanım hanımcık oturur sessizce çeker ya acısını...ne biliyim belki özür bile beklemez işte ben öyle olamıyorum hatta haklıyken haksız duruma düştüğüm bile oluyor,yani bana yol su elektrik olarak geri dönüyor.

Böyle durumlara şahit olan insanlara sert,aslında acı çekmeyen,duygusuz bir görüntü veriyorum,yakından tanıyan insanlar biliyor sadece içimde ne fıtınalar koptuğunu...
Hatta acı veren kişiyede söylerim ben çok üzüldüm acı çektim hatta süründüm diye...o konuda da egom yüksek değildir..

benim gibi olan arkadaşlar bana tavsiyede bulunursanız çok sevinirim bu davranışımı nasıl değiştirebilirim..

belki bir uzmandan yardım alabilirsiniz,en azından bu durumun kökeninde başka birşey yatıyorsa bunu ortaya çıkartabilir.ya da ilaçlarla destekleyebilir.

Sanırımm aynı problem bende de var yani son günlerde oluşmaya başladı.Bende üzüldüğüm zaman sinirleniyorum,gözüm hiçbir şeyi görmez oluyor,kırıp dökmeye başlıyorum ve sonunda sinir krizleri geçiriyorum bu başıma 2 defa geldi ve 2.sinde eşim beni korkuttu.Bu sayede kendime hakim olabiliyorum.Yani sinirlendiğimde o sözü aklıma geliyor ve banyoya gidip enseme soğuk su vurup uzanıyorum bu çok iyi geliyor.Tavsiye ederim...