Aşağıdaki videoyu izleyerek sitemizi ana ekranınıza web uygulaması olarak nasıl kuracağınızı öğrenebilirsiniz.
Not: Bu özellik bazı tarayıcılarda mevcut olmayabilir.
Arkadaşlar merhaba,
Sorum özellikle ilişkisinde daha önceden sorun yaşamış şimdi mutlu bir ilişkisi/yuvası olan kadınlara..
Biz birbirimizi oldukça uzun zamandır tanıyoruz. Yaklaşık on yıl. Fakat ilişkimiz 2.5 yıllık. Bu 2.5 yılda benden kaynaklı oldukça yanlış hareketler yaşadık. Aldatma vs durumu olmadı fakat o tabloya düştüğüm, yalan söylediğim, onu umursamadığım zamanlar dahi oldu. Bu süreçteyse erkek arkadaşımın yalnızca bir hatası bulundu; tanımadığı kızlarla konuşmak. Hani kendi egosunu tatmin etmek amacıyla konuşmak. Yaptığının yanlış olduğunu, o zamandan sonra bir defa bile aynı muhabbet geçmediğini söyledi. Affettim sandım ama halen aklımda soru işaretleri mevcut, güvenemiyorum. Ufacık bir durumda bile whatsapp görüldüsünün geç saatte olmasından dolayı bile hemen aklıma kötü senaryolar geliyor. Şifrelerini vermesine, telefonunu karıştırmama rağmen herhangi bir yanlış davranışına rastlamadım fakat bu azan paranoya halim beni çok rahatsız ediyor. İsteğim bu durumları aşıp mutlu bir geleceğe adım atmak fakat artık vesvese mi obsesiflik mi nasıl adlandırırsanız adlandırın durumum bu. Bana tavsiye edebileceğiniz şeyler var mı bu süreçte?
Aslında konuştum fakat bunun ispatı nasıl olabilir ki? Ben anladım seni kaybetmek istemiyorum aynı hatayı tekrarlamadım tekrarlamayacağım dedi.Surekli acaba aldatiyo mu diye kendi kendini yiyip bitirmen hic saglikli degil.
Guvenniyosun belliki sevgiline buda tabiki onun daha once yabanci kizlarla konusmasindan dolayi.
Hic bi zaman emin olamazsin zaten aldattigindan tabi ulu orta yapmadigi surece.
Acik acik demelisin ona guven sorunu yasadigini
Eee sende hatalar yapmışsın .
Kesinlikle yaşadıkların ne eksik ne fazla. Ben de bu güveni oluşturmak sağlamak istiyorum. Çünkü görüyorum ki mesele onunla ilgili değil benimle ilgili. Şeytan vesvese veriyor sanki adam evde uyuyor ama ben kesin dışarda diye düşünüyorum. Yani artık kafayı yemek üzereyim. Konuşsam sonu yok, karıştırsam sonu yok. bi sen anlarsın demek ki tam olarak beniEveeet.Aynı şeyleri yaşayan biri var.BEN. Bizimde ilişkimiz 4. yılında. ilişkinin başlarında kalıcı birşey olmicağını birazda geçmişte yaşadığım ilişkiden dolayı aşka inancı kalmamış biri olarak bir çok hata yaptım.Yalanlar söylemek umursamamak delirdiğinde bile oralı olmamak yeri geldiğinde kötü davranmak ve hatta nolucaksa olsun kafasıyla kızdığım zaman ağzıma geleni saydırmak gibi. Biz böyle böyle 1-1buçuk yılı geçirdik.Bu sürece kadar ben ''olmazsa olmaz napıyım'' kafasından hiç çıkmadım. Ama erkek arkadaşım hiç bir şekilde ayrılmayı kabul etmedi ayrıldığım zamanlar kapılara geldi bilmemne. Bildiğin şeyler. Sonuç olarak bu zamanın sonunda facebook mevzuları oldu önce şifresini biliyodum ayrıldk şifreyi ideğiştirdi barıştık geri vermedi şifresini hesabını kapattı falan fıstık geçiyorum buraları.Nihayetinde senin dediğin gibii şeylere tanık oldum.Fakat bu yaşadığımız olaydan bağımsız olarak artık ilişkinin hiç beklemediğim bir şekilde uzaması ve tahmin etmediğim şekilde ilişkiye sahip çıkmış olması sebebiyle artık yaşadığımız şeyde benim için değer ve anlam kazandı.Gerçek bir ilişki olarak görmeye başlayıp ayrılmak istemediğimi fark ederek onu ve ilişkimizi kabullendim. İnandım. Fakat seninde bahsettiğin gibi benim ona yaşattıklarım yüzünden tanımadığı kızlarla face'de konuşma sebebiyle adam kıymetede artık binmiş olduğundan kafaya taktım.Bunuda ona açık açık söyledim.Gerçi sağolsun o süreçte bile bir gün olsun bana ''sen bana böyle davrandın şöyle davrandın sen bana hesap soramazsın'' tarzı konuşmalar yapmayıp o şizofrenliğimide kabullendi. uzuuunca bir süre ben onun telefonunu göstere göstere karıştırdım evinde odasında bulduğum ceplerinde bbulduğum fişlere faturalara bile ayrıntılı olarak baktım her dikkatimi çeken şeyi sordum sorguladım. Bişeyinide yakalamadım bu süreçte.Kayıtlı olmayan numaralarla yaptığı görüşmeleri bile görüp gizlice o numaraları alarak whatsapptan baktım CİA'dan hat kimin ndiye baktım falan fıstık.Sonuç olarak bu kadar takıntıma ve araştırmalarıma kurcalamalarıma rağmen birşey bulamayınca zamanla o araştırmalarım azaldı.Her gün bakarken haftada 3e düştü.Sonra 2ye düştü sonrada haftada bir bakmaya başladım derken yine birşey bulamayınca şuanki durumumuzda ayda bir ya bakarım ya bakmam. Bişeylere bakmak kurcalamak için özel bir caba harcamam.Telefon ortalıktaysa o başka bişeyin başındaysa öyle elime alıp bakar bırakırım. Halada birşeyini görmedim.Yani demem o ki bu durumu kafana takma.Araştırıp kurcalayıp birşey çıkmadıkça zaten zamanla bu manyaklık geçiyor. Sıkılıyor insan yok lan işte bişey diyosun. Sende geliceksin yani bu noktaya. Dert etme o yüzden :) Zamana bırak.
Kesinlikle yaşadıkların ne eksik ne fazla. Ben de bu güveni oluşturmak sağlamak istiyorum. Çünkü görüyorum ki mesele onunla ilgili değil benimle ilgili. Şeytan vesvese veriyor sanki adam evde uyuyor ama ben kesin dışarda diye düşünüyorum. Yani artık kafayı yemek üzereyim. Konuşsam sonu yok, karıştırsam sonu yok. bi sen anlarsın demek ki tam olarak beni
Biraz önce de belirttiğim gibi maalesef ki bu durumu nötrlemiyor. Keşke nötrlese de kendime inandığım gibi ona da inansam. İnanın o zaman daha kolay olurdu, bu konuyu okumuyor olurdunuz.Sizde yalanlar söylemişsiniz, karşılıklı hatalar.
Yeni bir başlangıç yapın, temiz bir sayfa açın.
Biraz önce de belirttiğim gibi maalesef ki bu durumu nötrlemiyor. Keşke nötrlese de kendime inandığım gibi ona da inansam. İnanın o zaman daha kolay olurdu, bu konuyu okumuyor olurdunuz.
Evet, yenmek istiyorum fakat bu yolu bulamıyorum. Yani "düşünme" "başka işlerle meşgul ol" tavsiyelerini uygulayamıyorum. Mantıklı beynim devre dışı.Ama bu şekilde düşünmeye devam ederseniz ve bunu da ona aşılarsanız sürekli başa dönersiniz mutlu olmanız zorlaşır.
Bunu yenmeniz gerek bunun için, yinede siz bilirsiniz.