- 1 Haziran 2012
- 2.223
- 858
- 83
Arkadaşlar günlerdir bu konuyu düşünüyorum.vicdanımla öfkem arasında kaldım.en sağlıklı kararı verebilmek için fikirlerinize ihtiyaç duydum.ben yaklaşık 1 senelik evliyim.eşimin ailesi ile çok sıcak ilişkilerimiz olmadı beni istemediler.ama bunu bana asla söylemediler hep eşime söylendi ama o vazgeçmedi.en çok babası istememişti daha önce boşandığımdan ve başım açık olduğu için.konunun özüne gelirsek düğünde takılan küçük altın ve paraları bize vermek istemediler.daha doğrusu annesi istemedi biraz olaylar büyüdü ağız kavgasına dönüştü benimda hakkım olduğunu düşündüğümden bende biraz ağır konuştum .ağır derken hakaret değil borcumuz var o nedenle bu para bize gerekli ama vermem derseniz ve hakkım varsa haram olsun dedim düğün gecem ağlayarak geçti eşim tek kelime etmemişti çünkü.bizde adet böyle dedi.neyse onların evinde hastalandım eşim hastaneye götürdü fakat annesi neyin var bile demedi.bende evden ayrılırken vedalaşmadım elini öpmedim.o günden beride görüşmüyorum.şuan hemileyim .oda beni aramadı sadece babası aradı 1 kez neden aramıyorsun diye sordu bende kırgınlığımı anlattım ve o kadını asla görmek istemediğimi söyledim.beni kovmaktan beter ettiniz dedim şimdi ramazan geliyor.aramak istemiyorum.ne beni ne bebeğimi soran yok.sizce hayırlı ramazanlar dileyip bu olayı tatlıya bağlamaya çalışmalımıyım yoksa hazır kopmuşken böyle kalmalımı.eşim ,sen ara diyene kadar annemi aramayacağım dedi.aramıyor.ben karışmam desemde senin rızan olmadan aramam dedi.aklım ve vicdanım karışık fikir verirseniz sevinirim.teşekkürler...