Merhabalar daha önceki konularimda hikayemden bahsetmistim . Ekim ayında teşhis konulmustu yumurtalık ve rahim kanseriyim. Çocuğum olmadığı ve istediğim için hormon terapiy denedim. O kadar umutluydum ki bu süreçte ağrım yoktu mutlu huzurluyum emindim bu sürecin sonunda kanser gidecek ve tüp bebek yapipcocuk sahibi olacağım. Ama doktor bugün kanserin ilerlediğini agresif olduğunu ve metastaz yapma ihtimalinin yüksek olduğunu söyledi. Bugün hayatımın en kötü ikinci günü. Birinci günü kanser olduğumu doktorunun pat diye söylediği gündü. Doktorlar en yakın sürede rahim ve yumurtalıkları alacağını söyledi Eşimin sabahtan beri amann iyi oldu çocuk dert kim ugrasicak artık ikimiz dünyayı gezeriz gibi cümlelerle benim moralimi yükseltmeye çalışması ,Kendi üzüntüsünü yaşayamamasi, her durumda bir yolunu bulup zorluğu atlatan benim çaresiz kalmışım, yani o kadar kötüyüm ki ne diyeceğimi bilmiyorum. Bakin ben çocuğu hep erteledim yok yüksek lisans dur şimdi akademik kariyer aman yurtdisi da olsun dedim . Bugün kafamda milyon şey var keşke daha önce çocuk sahibi olsaydım Bir daha hiç olamayacağım keşke Türkiye'de olsaydım belki hasta olmazdim. Bunların hepsinin saçma olduğunu biliyorum.ama kendimi alikoyamiyorum bu düşüncelerden çok çok üzgünüm. Bir an buraya yazmak istedim yine . Teşekkür ederim