Umarim okursunuz 
1bucuk yildir hayatimda.daha once yasadigim onca zorluktan sonra cikti karsima.zaten hayatim zor bir babanin elinde gecti.erkeklerden nefret derecesine gelmistim..ilk gordum onu hissizdim.issizdi o donemde.. tanidikca onun bir garsona davranisindan bile sevdim. vicdanini, dusuncelerini ,hatta bazen bana ogretisini cogu zaman yeni seyler ogrendim onunla.(sevilmeyide) cok okur..hayati kaale almama durumu var ben buna bagliyorum.sanki ust seviyeye cikmis inemiyo nasil anlatsam hani tiyatrocularin hallerini dusnun perisan..nasil anlatsam kendini salmis gibi.kac kez uyardim mesela arkdsna gidicez hadi gel yeni gomlekler alalim umrunda degil..sunu al ben bunu begendim alir cikar.
Iyi bi bolumden mezun isten cikti yine issizlik suresince destek olmam lazim bu sirada evlenme teklifi etti 1 ay once sonra is durumu karisti.planlar altust bugun yarin ise girer ama son yanima geldiginde onu oyle yine daginik gorunce kendimi tutamadim.sacma sapan seyler soyledim sanirim.aynaya bakmadan gelmissin dedim belki 5 aydir yanima ne zaman gelse ayni sey uniforma oldu dedim vs..kac kez konustuk diye soylendim oyle dinledi haklsin dedi.gecede ben asik degilmiyim sana dedim..benden vazgecme diyo.en son istedigim sey vazgecmemek icin cabaliyorum ama bazi seyleri surekli gozardi ediyo.git kendine bak bir gomlek al biseyler al dedim..ne bilyim bazen asik degilmisim gibi geliyo ama sevgi var cok garip kendimi cok kotu hissediyorum cozemiyorum.hayatimda olmasa cok uzulurum.. beni kimse bu kadar sevemeyecek ama sirf su nedenlerden mesela ailemle tanistirirken bile cekinirmisim gibi geliyor.daha dikkat edicem duzelicem bir daha soz veriyorm konusmicaz bunlari diyor ama eminim bir dahaki gelisinde yine vaziyet ayni olur :/ diyeceksiniz ki degistirmeye calismayin aslinda duzene sokmaya calisiyorum..universite ogrencisi gibi devam ediyor 30 yasinda insan es olacaksn baba olacaksin insanlarin karsina cikacaksn diyorum haklisindan baska bir sey demiyor..
Bu gibi nedenler bir insani kaybetmeyecek kadar degersizmis gibi geliyor.cok iyi anlasiyoruz kavga bile etmiyo gulunce gulusuyoruz..her sorunumda yanimda destek olur babami takmayip ayaktaysam sayesinde.yanimda olsa bana bir sey olmaz diyorsam sayesinde..ama hayranligi her konuda duymak istemezmi insan esine..gitsem canim yanacak kalsam huzursuz olacakmisim gibi geliyor.evlenirsek nasil olur diyorum.korkuyorum.asik degilsem ya baskasna olursam ? Yoksa icimdeki sevgi esim oldugunda artarak buyurmu ? Kendimle konusur gibi anlattim cunku kafayi yemek uzereyim..taktigi yuzuge bakiyorum oyle..ne zormus
1bucuk yildir hayatimda.daha once yasadigim onca zorluktan sonra cikti karsima.zaten hayatim zor bir babanin elinde gecti.erkeklerden nefret derecesine gelmistim..ilk gordum onu hissizdim.issizdi o donemde.. tanidikca onun bir garsona davranisindan bile sevdim. vicdanini, dusuncelerini ,hatta bazen bana ogretisini cogu zaman yeni seyler ogrendim onunla.(sevilmeyide) cok okur..hayati kaale almama durumu var ben buna bagliyorum.sanki ust seviyeye cikmis inemiyo nasil anlatsam hani tiyatrocularin hallerini dusnun perisan..nasil anlatsam kendini salmis gibi.kac kez uyardim mesela arkdsna gidicez hadi gel yeni gomlekler alalim umrunda degil..sunu al ben bunu begendim alir cikar.
Iyi bi bolumden mezun isten cikti yine issizlik suresince destek olmam lazim bu sirada evlenme teklifi etti 1 ay once sonra is durumu karisti.planlar altust bugun yarin ise girer ama son yanima geldiginde onu oyle yine daginik gorunce kendimi tutamadim.sacma sapan seyler soyledim sanirim.aynaya bakmadan gelmissin dedim belki 5 aydir yanima ne zaman gelse ayni sey uniforma oldu dedim vs..kac kez konustuk diye soylendim oyle dinledi haklsin dedi.gecede ben asik degilmiyim sana dedim..benden vazgecme diyo.en son istedigim sey vazgecmemek icin cabaliyorum ama bazi seyleri surekli gozardi ediyo.git kendine bak bir gomlek al biseyler al dedim..ne bilyim bazen asik degilmisim gibi geliyo ama sevgi var cok garip kendimi cok kotu hissediyorum cozemiyorum.hayatimda olmasa cok uzulurum.. beni kimse bu kadar sevemeyecek ama sirf su nedenlerden mesela ailemle tanistirirken bile cekinirmisim gibi geliyor.daha dikkat edicem duzelicem bir daha soz veriyorm konusmicaz bunlari diyor ama eminim bir dahaki gelisinde yine vaziyet ayni olur :/ diyeceksiniz ki degistirmeye calismayin aslinda duzene sokmaya calisiyorum..universite ogrencisi gibi devam ediyor 30 yasinda insan es olacaksn baba olacaksin insanlarin karsina cikacaksn diyorum haklisindan baska bir sey demiyor..
Bu gibi nedenler bir insani kaybetmeyecek kadar degersizmis gibi geliyor.cok iyi anlasiyoruz kavga bile etmiyo gulunce gulusuyoruz..her sorunumda yanimda destek olur babami takmayip ayaktaysam sayesinde.yanimda olsa bana bir sey olmaz diyorsam sayesinde..ama hayranligi her konuda duymak istemezmi insan esine..gitsem canim yanacak kalsam huzursuz olacakmisim gibi geliyor.evlenirsek nasil olur diyorum.korkuyorum.asik degilsem ya baskasna olursam ? Yoksa icimdeki sevgi esim oldugunda artarak buyurmu ? Kendimle konusur gibi anlattim cunku kafayi yemek uzereyim..taktigi yuzuge bakiyorum oyle..ne zormus
Son düzenleyen: Moderatör:
sabah giderken atıyorum şu Kazakla bunu giy derim yakında bunu da demi cem galiba. Ben de çok kızardım. ben bu huyu nun duzelmeyecegini sanmıyorum.
