- 4 Temmuz 2013
- 7.360
- 6.944
- 248
- Konu Sahibi meryemmeryem
- #61
Anneni kaybettiğin için etkileniyorsun.Ben de annemi kaybettiğimde aynı şeyleri hissettim.Ama dediğim gibi bekleme ve umursama.4 yaşındaki oğlumu kreşe veriyorum sabah verip akşam alıyorum
ikizlerim 2 yaşında onlar bakıcıda kalıyor.annemi kaybettiğimde annein evinde kaldım 1,2 hafta şehir dışında
3 çocukla rezil olduk tek başıma çok zorlandım eş dosta idare ettik çok zor oldu benim için annemin yasını tutamadım
kayınvalidem cenaze zamanı çocukları götürün kalsın dememe rağmen ay götürürüz de durmazlar şimdi dedi kestirip attı
hasta olduğum günler çocuklara baksınlar dedim niye kendime bakmamışım da hasta olmuşumun hesabını sordular
şuana kadar ne yaptımsa yakın olamadım
bir ara bunun iyi bişey olduğunu düşündüm benden uzak olsunlar daha iyi dedim
hep sınır vardı arada resmiyet vardı
neler neler yaptım sonra baktım olmuyor onu bu şekliyle kabullendim
ama şimdi kızına farklı davranışlarını görünce demek ki böyle değilmiş diyorum
tabiki annem olamaz ama en azından annelik yapabilmeli oğlunun annesi değil mi sonuçta
mesela içli köfte yapar kendilerinde yediğimizde her defasında oğlum çok seviyor yap dolaba koyayım dedim tamam kzım dedi ..
çoğu yemek konusunda söyledim zor oluyor bişeyler yapabilirmisin dedik bende eşimde
tamam deyip geçiştirdi hep
şimdiye kadar niye üzülmedim çünkü onu öyle kabullendim bu kadın böyle dedim
ama şimdi bakıyorum öyle değilmiş
kızına karşı her akşam yemek yapmayı düşünecek kadarmış
ama oğluna gelince su bile vermiyor
dediğim gibi ben annemi kaybettim belkide ondan dolayı böyle duygusal bakıyorumdur bilemiyorum