slm bende kaç gündür diyet günlüklerini okuyorum.yediklerimi yazarsam daha kararlı ve başarılı olurum diye düşündüm.vermem gereken 20 küsür kilom var.onbeşgündür dikkat ediyorum dört kilo kadar verdim.çok sabırlı ve kararlıydım ama dün çok yedimkendime engel olamadım ve normal olarak moralim çok bozuldu iradem zayıflıyor gibi hele evde olunca kendini tutamıyorsun işte daha kolay.ve günlük açmaya karar verdim.pes etmemem gerek.başarmalıyım başarmalıyım.
kilom 87
boyum 1,65
yaşım 30
evliyim ve iki çocuk annesiyim.çalışıyorum stresli bir işim var.şu kiloları vermem gerekiyor.
hikayem hep aynı tombiş hikayesi
ve şöyle başlar:hiç bir zaman zayıf olamadım ben hiç hatırlamıyorum lisede de ünv.dede hep zayıflamalıyım düşüncelerini hatırlıyorum hep balık etli.evlendiğimde 70 kiloydum nasıl gelinlik giyecem derken 44 beden gelinliğin içine girmil ve güzel bir gelin olmuştum.zaten evlilik kilolar için milad oldu.çalışıyorum masa başı işi hiç hareket yok akşam eve gelincede cipsler kolalar çikolatalar çerezler derken 8 ay geçti biz çocuk düşünmüyoruz ama torun baskıları yüzünden direncimiz kırıldı va tama dedik arkasından hamilelik o zamana kadar geçen sürede hiç tartıya çıkmayı akıl edememişim ben ve sağlık ocağında bir çıktım 85 şok şok şok hele hiç bir kıyafetimin olmamasında bir hikmet varmış neyse 93 kilo ile doğuma girdim.85 kilo ile çıktım.bebeğim büyürken 93 leri gördüm diyete başladım 85 lere düştüm arkasından ikinci yakışıklım geldi ve 103 kilo ile doğuma girdim 90 kiloyla doğumdan çıktım oğlum şimdi 14 aylık ven hala 92 kilolardaydum.dört ay sonra kardeşimin düğünü var ve 52 beden giyen ben.ne giyecem düğünde offf offffffff eşimden daha kiloluyum hiç bir kıyafet bulamıyorum alışverişe çıkmak resmen işkence ve ben kilolardan kurtulmalıyım.
karar verdim şubat ortalarında 92 den 86,400 gördüm.hatta kıyafetlerim bolaldı.ama dün yine birşey oldu ve içimdeki yiyen canavarı durduramadım yedikçe yedim.pişmanım ama vazgeçmiyeceğim bugün yeniden başlıyorum
sabah:iki küçük dilim çavdar ekmek
üç küçük çeri domates
biraz peynir
üç zeytin
ve yememem gerekiyordu ama yedim
dört çatal dalaklı bal
ara öğün:yok
bu günlük böyle daha saat 11:40
destekleriniz için şimdiden teşekkür ederim.
kilom 87
boyum 1,65
yaşım 30
evliyim ve iki çocuk annesiyim.çalışıyorum stresli bir işim var.şu kiloları vermem gerekiyor.
hikayem hep aynı tombiş hikayesi
ve şöyle başlar:hiç bir zaman zayıf olamadım ben hiç hatırlamıyorum lisede de ünv.dede hep zayıflamalıyım düşüncelerini hatırlıyorum hep balık etli.evlendiğimde 70 kiloydum nasıl gelinlik giyecem derken 44 beden gelinliğin içine girmil ve güzel bir gelin olmuştum.zaten evlilik kilolar için milad oldu.çalışıyorum masa başı işi hiç hareket yok akşam eve gelincede cipsler kolalar çikolatalar çerezler derken 8 ay geçti biz çocuk düşünmüyoruz ama torun baskıları yüzünden direncimiz kırıldı va tama dedik arkasından hamilelik o zamana kadar geçen sürede hiç tartıya çıkmayı akıl edememişim ben ve sağlık ocağında bir çıktım 85 şok şok şok hele hiç bir kıyafetimin olmamasında bir hikmet varmış neyse 93 kilo ile doğuma girdim.85 kilo ile çıktım.bebeğim büyürken 93 leri gördüm diyete başladım 85 lere düştüm arkasından ikinci yakışıklım geldi ve 103 kilo ile doğuma girdim 90 kiloyla doğumdan çıktım oğlum şimdi 14 aylık ven hala 92 kilolardaydum.dört ay sonra kardeşimin düğünü var ve 52 beden giyen ben.ne giyecem düğünde offf offffffff eşimden daha kiloluyum hiç bir kıyafet bulamıyorum alışverişe çıkmak resmen işkence ve ben kilolardan kurtulmalıyım.
karar verdim şubat ortalarında 92 den 86,400 gördüm.hatta kıyafetlerim bolaldı.ama dün yine birşey oldu ve içimdeki yiyen canavarı durduramadım yedikçe yedim.pişmanım ama vazgeçmiyeceğim bugün yeniden başlıyorum
sabah:iki küçük dilim çavdar ekmek
üç küçük çeri domates
biraz peynir
üç zeytin
ve yememem gerekiyordu ama yedim
dört çatal dalaklı bal
ara öğün:yok
bu günlük böyle daha saat 11:40
destekleriniz için şimdiden teşekkür ederim.
