18 yasindayim, universiteye gidiyorum ilk senem. yurt disinda yasiyorum. sunniyiz. ailem cok baskici, bunaliyorum bazen konusacak anlayacak kimsem olmuyo. bir bucuk yil once gonlumun olmadigi, benden 7 yas buyuk birisiyle evlendirmeye calistilar aylarca evde hep kavga tartisma oldu, ondan belli hem kiz kardesim hemde benden evlilikten korktuk, sanki hic bizaman sevdigimizle evlendirmeyecekler gibi hissediyorum korkuyoruz. sevdiigmden de ayirdilar sirf maddi durumu kotu ve yurt disinda yasamiyo diye. ne evden ciktigim var, ne arkadaslarla bulustugum. en gec 5de evde bekliyorlar beni. universitem 2 saat uzaklikta olmasina ragmen beni yurtta kalmami bile izin vermediler. bi kac defa oglanlarla konusunca telefonda yakalandim babam ve annem tarafindan. en son 3 hafta once yakalandim universitemden bi oglanla flortlu konusmamizi annem okudu sonra babama soyledi ama oglan is yerimden dedim yoksa uniden cikartirlardi, onun yerine is yerinden cikardilar. guvenleri zerre yok, hatta sevgilerini bile hissetmiyorum. 5 kardesiz, bi abim var, en kotuler ben gorunuyorum gozlerinde. ama kendime hakim olamiyorum okadar baski stress yasatiyorlarki bana cagreyi baskalarinin sevgisini bulmakta ariyorum. evde icime kapanik sessize donusuyorum arkadaslarimin yaninda musmutlu. illa akraba evliligi diye tutturyorlar, tanidiklari bi aileden olucakmis. gecen babam annem benimle konusma yapti, artik beni telefondan nerde oldugumu takip ediyorlar, telefonumu her zaman kontrol ediyorlar, disari bulusmma izin vermiyorlar, babam universiten bitene kadar sevgili sorunlarini duymak istemiyorum yoksa yeminim olsun seni okulundan alirim dedi.evde hep huzursuzluk yasiyorum, daima mutsuzum.ben nasil uc sene boyunca birisine asik olmayi engelleyeyim ki, elimdemi? uc sene boyunca uzaktan sevip ask acisimi cekmeliyim? kendime engel olacagimi hic dusunmuyorum. ne yapacagimi bilemiyorum... gizli gizli konussam mi diye dusunuyorum da yine yakalanirim diye korkuyorum