- 6 Eylül 2020
- 11
- 0
- 23
- Konu Sahibi Hale yezda
- #1
Merhaba 19 yaşındayım ben iki aylıkken annem ile babam ayrıldı ben annemle kaldım babamı 16 yaşında gördüm tanıdım.ona şans verdim tanımak için ama anlatıldığı gibi gerçekten kötü bir insandı.İletisiimimiz ne kadar zorlasamda ikinci eşi tarafından kesildi.Annem bu yaşıma kadar iyi kötü beni yanında tuttu bana baktı ne kadar kabul etmese de psikolojik sorunlari vardı beni sevdiğini düşünmüyorum çünkü asla benimle iyi gecinmezdi çocuktum patates isterdim ağlardım yapmazdı 60 yaşında anneannem yapardı anneannem bize baktı hep annemle teyzemler de anneannemde dayimda kaldık senelerce onun bunun eline baktık beni hep döverdi ben 17 yaşıma gelince annem işe girdi ve çalışmaya başladı ayrı eve çıktık anneannemden ayrıldık ve annem anneannem ile konuşmadı wnneannemi sevmiyro ama ben çok seviyorum herkes sever komşuları bile annem başı kapalı namazı niyazinda bir insandı iş hayatı onu çok farklı yaptı açıldı eve sürekli iş erkeek arkadaşlarını getirmeye basladi.kendisi sorumsuzdu asla akşam yemeği ev temizliği yapmazdı ben okuluma gider yazları tatilde çalışır evin tüm yemeği temizliğiyle ilgilenirdim ama bunları sorun olarak asla gormezdim anneme bu yaşıma kadar asla sesimi bile yukseltmedim haklı olsam bile açıklama yapmadım çünkü o ne yapar eder psikolojikman beni etkiler kendini haklı çıkarırdı ve bende onu eninde sonunda haklı bulurdum en son annem kendini çok fazla kaybetti arkadaş niyetine çok insan eve aldı bazıları gerçek ten arkadaşıydı bazıları ise görüştüğü insandı onu asla uyarmadim annem çok disiplinli bir kadındı ve dobraydi onu tatlı dille bile uyaramasdim uyarsam beni sokağa atardı ya da başka şeyler hayatımdaki tek insan oydu ve anneannemdi diğer akrabalarımız in hepsiyle kavgaliydik ya da samimiyetimiz yoktu hepsi annemin yuzundendi yani benim dünyamda tek annem ve anneannemden ibaretti daha sonra 17 yaşımda biriyle tanıştım kendisi Kürt tü bir sene kadar görüştük ailesi beni çok severdi annemlede gorusurlerdi hep onlara ziyarete giderdim gözüm orda açıldı sevgilimin annesi gerçekten bir anneydi kavga yok dırdır yok akşam yemekleri temizlikler...daha sonra annemin sevgilisi oldu ve bu sevgilisini daha hayatında bir haftadır taniyodu eve çağırdı onudda sürekli gece on ikilere kadar bizim evdeydi.sonra o gün geldi ....sevgilimin doğum günüydü annemden saat on ikiye kadar izin aldım onlara gittim kalabalık aileler kürttur bilirsiniz onları işten geç geldiği için ön ikiue kadar izin almak zorunda kaldım annem izin verdi daha sonra sevgilim beni eve bıraktı zili caldik annem kapıyı açtı beti benzi atmıştı saat on ikiydi sevgilim birşeyden şüphelenip içeri girmek istedi anneme iyi akşamlar felan dedi ve ilk defa davet edilmeden içeri girdi ve içeri girdiğimizde annemin sevgilisi oradaydı saat gece ikiye kadar kalkmadı sevgilimde inat etti o kalkana kadar kalkmadı adam tam kalkarken elini yüzüme sürterek ki bu ikinci buluşmamız görüşürüz güzelim dedi sevgilim çıldırdı adama yürüdü kolundan tuttum adam görmedi birşey annem onu ugurladi sonra sevgilim annemle ilk tatlı dille konuştu sen kendini iyice kaubettinn kendin ne yaparsan yap ama senin genç kızın evde var onu düşün onun evine git adamı nniye getiriyorsun dedi annem başladı bağırmaya bana dediki orospu senin yüzünden birbirlerine dusucekler hepsi senin yüzünden sen yaapiyosun bilerek herşeyi dedi sevgilimde yeter artık herşeyi bu kızın üstüne atmaktan vazgeç ne bu kızın senden çektiği diye beni savundu daha sonra annem anahtarı ver defol bu evden dedi hicbirsey diyemedim sevgilim hemen elimden tutup yürü gidiyoruz dedi evine götürdü .ertesi gün oldu sevgilim annemi aradı kıyafetleri almaya gelicez işten kaçta gelirsin dedi annemde akşam dedi gittik verdiği saatte eve girdim sevgilimle eşyaları toplamak için bekledim ya bir kal demesini bekledim annem bana defol demiş ben şimdi nasıl ele güvenip elin adamıyla yeni hayata basliyayim bir kal deseydi hemen kalirdim ama kal bile demedi iki üç ay konuşmadık sonra ben dayanamadım mesaj attım gayet güzel cevap verdi iyiyim kizim sen nasılsın felan dedi ama sadece mesaj üzerinden konuştuk hep ben atiyodum ilk sonra benim telefonum kırıldı ulaşamadım ona iki üç ay yazmadım sevgilimin ailesinin numaraları vardı onda ama asla aramadi sormadı evlendi o adamla sonra yine ben ona mesaj attım sadece nasılsın vs konuştum sırf yarın birgün çocuğum olur o da bana yapmasın Allah'tan korktum yazdım şu anda da sadece nasılsın napiyosun diye mesajlaisiyrouz asla hesap sormuyorum niye böyle oldu diye oda sormuyor hicbirsey olmamış gibi mesaffeli mesajlaisiyrouz Kim haklı kim haksız gerçekten bilmiyorum benim vicdanım çok fazladir.ve hep kafamı kurcalıyor psikolojim cokcbozuldu sevgilimle evlendim ailesi ile yaşıyoruz şu an askerde halimden memnunum ailesi çok fazla iyi şimdi bana söyleyin psikolojim gerçekten çok bozuldu kim haklı kim haksız bana bir akıl verin
