Birkaç ay önce yaşadığımız çevreden aile dostu olan birileri talip oldu.Ailem de bu aileyi çok beğendiğinden görüşmem için desteklediler, ben de kabul ettim.Tanıştığım kişiyi de uzaktan da tanıyordum, tam olarak tahmin ettiğim gibi, okumuş bir aileden, eğitimli, beyefendi, esprili, güleryüzlü birisiydi ben de devam etmeyi istedim, kısacası hoşlandım.Üçüncü ayımızda da aileler tanıştılar.Aileler de çok güzel anlaştı.Fakat aile tanışmasından sonra evlilik fikri gözümü korkutmaya başladı.Annesi, oğlunun aksine aşırı konuşkan, bunda bir sorun yok evet ama bazen bir insanın enerjisi sizi iter ya öyle bir şey oldu.Abartıyor gibi gelebilirim ama genel üslubu, söyleyiş tarzı gerçekten itiyor insanı.Çok iyi niyetli birisi, arayı sıcak tutmaya çalışıyor erkek tarafı olarak bu hissediliyor, ama üslubu gülerek ama alttan alttan laf dokundurarak işini yürüten biri gibi hissettiriyor.Evlenirsek eğer ailelerimizden uzakta yaşayacağız.Bunun için annesini dert etme diyen oluyor ama ben ne hissedeceğimi bilemiyorum sonuçta bir ömür akraba olacağım aileyle.sizce ne düşünmeliyim , neler yapmalıyım, tecrübeleriniz varsa bilmek isterimm
Son düzenleme: