Kızlar günlerdir düşüne düşüne içinden çıkamadığım sorunumu belki size anlatsam bi çıkar yolu bulabilirsiniz bana. 4 yıldır süren bir ilişkim var. ufak tefek tartışmalarımız olduysa da bugüne kadar hiç ayrılık yaşamadık. Erkek arkadaşım doğulu, ama o da ben de batıda aynı ilde yaşıyoruz. 4yıl önce tanıştık. herşey çok güzeldi. sanki onu 4 yıldır değil de gözümü açtığım andan beri tanıyor gibiyim. hayatımın merkeziydi o. bunca zamandır birbirimizi kıracak, incitcek birsorunumuz olmadı. gelecek için hayallerimiz,planlarımız, isteklerimiz vardı. çeyizim için aldığım şeyleri o da görür beğenir herşey ikimiz içindi. ama bi kaç ay öncesine kadarmış tüm bunlar. erkek arkadaşım bizim geleceğimizin olmayacağına karar vermiş. doğulularda adetler ağırmış. aileler anlaşamazmış. ben uyum sağlayamazmışım. o benim aileme uyum sağlayamazmış. mecburen ayrılmamız gerekiyormuş. daha önceki kız arkadaşıyla da aynı nedenden dolayı ayrıldığını biliyordum. benden ne istedin o zaman dedim. bile bile benimle neden başladın neden hayaller kurdun neden umut verdin dedim.ben en başından biliyodum olmıcagımızı diyo şimdide. biz daha 4-5 ay önce konuştuğumuzda bu yıl içinde nişan-söz düşünüyorum diyodu bana. dayısı ve kuzenininde eşleri batılı. şuan ikiside ayrılma aşamasındaymış. olmuyomuş dışarıdan gelenler uyum sağlayamıyomuş. o yüzden bizde ilerde mutlu olamazmışız. sevgisinden eminim son görüşmemizde ayrılırken bile o da bende ağlaya ağlaya ayrıldık. şimdi önümüzdeki hafta sonu tekrar oturup konuşucaz. kızlar yardım edin. bu ilişkide hep toparlayan alttan alan ben oldum o yüzden hiç gurur yapmayı düşünmüyorum. şimdi gurur yapıp da ileride pişman olmak istemiyorum.ben ilerde onunla olmak onunla mutlu olmak yaşlanmak istiyorum. hafta sonu onu nasıl ikna edebilirim buna. aileler arasında ki dengeyi kurmak bizim elimizde diye defalarca söyledim. ama o çok korkuyo. bana fikir verin lütfen bu tabuyu nasıl yıkabiliriz ?? 
