- 22 Kasım 2017
- 2.908
- 4.975
- 48
Selam kizlar,
bugün is arkadasimla sohbet ederken birden konu tekrardan alevlendi.
ben 27 yasindaydim, business asistaniyim.
esim 35 yasinda, account manager (cok yurt disina cikiyor)
okulum bittiginde bachelor yapicaktim, is ilani gördüm bakalim beni ise alcaklarmi dedim. bir baktim is hayatinin ortasindayim.
ise alisana kadar gecen zaman, esle tanisma dönemi evlenme dönemi, köpegimiz oldu derken, zaman uctu gitti. ben oldugum yerde duramiyorum hem calisirim hem okulu yaparim derkennnn, doktorlar kesin cocugunuz olmaz derkenn, bi baktim hamileyim. tabi okul düsüncesi ucup gitti. ben sadece annelige hazirladim kendimi. su an oglum 17 aylik, ben dogudugundan beri evden calistim cumalari 5 saat is yerinde bulundum.
eylülde oglum krese baslicak bende hergün 4 saat kaldigim yerde devam edicem.
simdi esim sürekli is yüzünden gezindigi icin cogu isler tabi bana kaliyor. hafta sonlari sagolsun cok yardim eder cezdirir vs. ama köpegi gezdirmek bile günde en az iki üc saatimi aliyor. oglusumda enerji küpü yerinde durmaz sürekli bi kosusturmaca doktor bile dedi, bu kadar aktif bir cocuk bayadir görmedim diye.
bütün gündür kendi kendime soruyorum, aksamlari kafami yastiga koydugum an bayilan ben, bachelor yapa bilir miyim? ve müdürümü ikna nasil ederim su an ögretim seviyemiz ayni. bachelor yapsam ondan üstün olcam, pek sicak bakmiyor sanirim. not: isimi kesinlikle degistirmek istemiyorum, cok emegim var, cok seviyorum, sanirim seviliyorumda. yoksa kimseye vermedikleri imkani bana sunmazlardi. hadi basladim diyelim su an dogru zamanmi? yoksa en az seneye kadar bekliyim mi? en azindan oglan biraz daha büyümüs olur krese alismis olur. ama ben gec kalirmiyim?
yada meslegim iyi, hersey tikir tikir isliyor diyip oldugum gibi yasamaya devam mi ediyim? ama kendimde hep bi eksiklik hissedersem?
esim destegim her konuda diyor. istedigim okul biraz pahalli. ayligim tamamen oraya gidicek. ama sen cildirirsin bana iskence edersin diyor
napicam nolur bi mantikli bi yol gösterin
bugün is arkadasimla sohbet ederken birden konu tekrardan alevlendi.
ben 27 yasindaydim, business asistaniyim.
esim 35 yasinda, account manager (cok yurt disina cikiyor)
okulum bittiginde bachelor yapicaktim, is ilani gördüm bakalim beni ise alcaklarmi dedim. bir baktim is hayatinin ortasindayim.
ise alisana kadar gecen zaman, esle tanisma dönemi evlenme dönemi, köpegimiz oldu derken, zaman uctu gitti. ben oldugum yerde duramiyorum hem calisirim hem okulu yaparim derkennnn, doktorlar kesin cocugunuz olmaz derkenn, bi baktim hamileyim. tabi okul düsüncesi ucup gitti. ben sadece annelige hazirladim kendimi. su an oglum 17 aylik, ben dogudugundan beri evden calistim cumalari 5 saat is yerinde bulundum.
eylülde oglum krese baslicak bende hergün 4 saat kaldigim yerde devam edicem.
simdi esim sürekli is yüzünden gezindigi icin cogu isler tabi bana kaliyor. hafta sonlari sagolsun cok yardim eder cezdirir vs. ama köpegi gezdirmek bile günde en az iki üc saatimi aliyor. oglusumda enerji küpü yerinde durmaz sürekli bi kosusturmaca doktor bile dedi, bu kadar aktif bir cocuk bayadir görmedim diye.
bütün gündür kendi kendime soruyorum, aksamlari kafami yastiga koydugum an bayilan ben, bachelor yapa bilir miyim? ve müdürümü ikna nasil ederim su an ögretim seviyemiz ayni. bachelor yapsam ondan üstün olcam, pek sicak bakmiyor sanirim. not: isimi kesinlikle degistirmek istemiyorum, cok emegim var, cok seviyorum, sanirim seviliyorumda. yoksa kimseye vermedikleri imkani bana sunmazlardi. hadi basladim diyelim su an dogru zamanmi? yoksa en az seneye kadar bekliyim mi? en azindan oglan biraz daha büyümüs olur krese alismis olur. ama ben gec kalirmiyim?
yada meslegim iyi, hersey tikir tikir isliyor diyip oldugum gibi yasamaya devam mi ediyim? ama kendimde hep bi eksiklik hissedersem?
esim destegim her konuda diyor. istedigim okul biraz pahalli. ayligim tamamen oraya gidicek. ama sen cildirirsin bana iskence edersin diyor
napicam nolur bi mantikli bi yol gösterin
