arkadaşlar Allah kimseye dermansız dert vermesin. 4 senelik evliyim. bir kızım var şu an ikinciye hamileyim. eşimle birbirimizi çok seviyoruz. ama ailem eşimi nişanlandığımız günden beri hiç sevmedi hep el oğlu diye gördüler. arkasından küfür ettiler çekiştirdiler. bende yanlış düşündüklerini söyledim ama susmak nedir hiç bilmediler. onlara göre herşeyi çok kötü. bana göre de eşim gayet düzgün dürüst inançlı bir insan. tabi ufak kusurları var ama bunlar büyütecek şeyler değil. ailem çok kapalı bir aile ve genelde kimseyi sevmez herkesin arkasından konuşurlar. 4 senenin sonunda birgün ailem dayanamayıp bu kadar zaman düşündüklerini eşimin yüzüne küfrederek konuştular. gerekirse boşanmam gerektiğini düşünüyorlarmış. eşimde artık ailemden nefret ediyor onlarla görüşmüyor. ben aralarında kaldım. Allahım bu nasıl bir dert..eşimle bu konuları kapattık ama ailem hala dırdır edip duruyor ve ben onlardan çok soğudum. bir insanın kendi anne babasına sırt çevirmesi ne kötü. şimdi onlarla görüşmek ve gidip gelmek istemiyorum. ne yapmalıyım bilmiyorum..bana bir akıl verin..