Evet farkettim ki ailemle beraber olmaktan keyif almiyorum.
Arkadaslarimin anne kiz iliskilerine bakiyoruz da biz daha cok birbirine katlanmaya calisan iki insan gibiyiz.
Tum sucun bende oldugunu dusunmuyorum, onlarda da suc var. Tabi ki ailem benim iyiligimi istiyor ama bunu yapma yollari bence yanlisti. Yasadigimiz sorunlarin hepsini burda anlatmaya kalksam cok uzun olur o yuzden direk sadete geliyorum.
Surekli agresif bir annesi + her dedigini zorla yaptirmaya calisan bir babasi + bir takim baska sorunlari olan bir genc kizim. Simdiye kadar cok kisitlandim. Hala da oyle. Ve zaten hassas bir insan oldugum icin bunlar bana fazla geldi.
Kendimce bir tepki koydum ortaya, aslinda sebep sonuc iliskisi oldu diyelim. Artik istemsiz bir sekilde onlarla beraber olmak istemiyorum. Annemin bagirmasima katlanamiyorum, babamin despotluklarini cekemiyorum. Evimi sevmiyorum.
Bu yuzden de sucluluk hissediyorum. Sonucta nolursa olsun onlar annem babam ve bir yakinlik olmali aramizda.
Bilmiyorum belki de cok sey yasamamisim ama ben kaldiramamisim demek ki
Demin annem geldi yine bagirdi hic bizimle beraber oturmuyorsun surekli odev yap zaten sen asalaksin sana hakkimi helal etmiyorum vs. Acaba hic benim paikolojim acisindan bakmislarmidir. Ben simdiye kadar 283772 kez intihar etmeyi ve evden kacmayi dusunmus daha 19 yasinda bir kizim..
Onerilerinizi bekliyorum, bu durumu nasil yenebilirim?
Arkadaslarimin anne kiz iliskilerine bakiyoruz da biz daha cok birbirine katlanmaya calisan iki insan gibiyiz.
Tum sucun bende oldugunu dusunmuyorum, onlarda da suc var. Tabi ki ailem benim iyiligimi istiyor ama bunu yapma yollari bence yanlisti. Yasadigimiz sorunlarin hepsini burda anlatmaya kalksam cok uzun olur o yuzden direk sadete geliyorum.
Surekli agresif bir annesi + her dedigini zorla yaptirmaya calisan bir babasi + bir takim baska sorunlari olan bir genc kizim. Simdiye kadar cok kisitlandim. Hala da oyle. Ve zaten hassas bir insan oldugum icin bunlar bana fazla geldi.
Kendimce bir tepki koydum ortaya, aslinda sebep sonuc iliskisi oldu diyelim. Artik istemsiz bir sekilde onlarla beraber olmak istemiyorum. Annemin bagirmasima katlanamiyorum, babamin despotluklarini cekemiyorum. Evimi sevmiyorum.
Bu yuzden de sucluluk hissediyorum. Sonucta nolursa olsun onlar annem babam ve bir yakinlik olmali aramizda.
Bilmiyorum belki de cok sey yasamamisim ama ben kaldiramamisim demek ki
Demin annem geldi yine bagirdi hic bizimle beraber oturmuyorsun surekli odev yap zaten sen asalaksin sana hakkimi helal etmiyorum vs. Acaba hic benim paikolojim acisindan bakmislarmidir. Ben simdiye kadar 283772 kez intihar etmeyi ve evden kacmayi dusunmus daha 19 yasinda bir kizim..
Onerilerinizi bekliyorum, bu durumu nasil yenebilirim?
içinde bulunuğun durumu biz anlayamayız tek diyeceğim inan ilerde bu dediklerine pişman olursun. Dış etkenler o günleri bile çok aratıyor insana
