- 21 Eylül 2012
- 73
- 12
- 98
- Konu Sahibi bewitcheddd
- #1
öncelikle hepinize mutlu pazarlar diliyorum
benim yaşadığım bir durumla ilgili akla ihityacım var, artık kime danışacağımı ne yapacağımı bilemez durumdayım..elimmden geldiğinde özetle anlatmaya çalışacağım..benim yaklaşık 5 senedir tanıdığım, ara ara ayrılıklarımızın olduğu ama barıştığım biri var hayatımda..en son yaşadığımız ayrılığımız o askere gittiğinde oldu..sebebi ise ilgisizliği ve soğukluğuydu, mutsuz hissettim kendimi, sanki hep ben fedakarlık ediyorum gibi geldi ve ayrıldım..o da bunu kendine yediremedi, bana hakaretler tehditler yağdırdı..ve bu tehditler aileme kadar ulaştı..haliyle sinirlendiler, neyse defter kapanmıştı ki, biz benim istabula tayin edilmemle beraber görüsmeye başladık, uzunca bir sure tartısmalarımız oldu gecmisle alakalı, anlasmazlıklarımız derken biraz da olsa ustesinden gelmeye basladık.o bu surecte yurt dısında kaldı 4 ay kadar, cok sık gorusemesek de bi seyleri denemeye calistik..arada pürüzler oldu..ona ozledigimi bir kere söyledigide gecmiste ozlemedigin terkettigin gunlere say diye cevap verdi cok kırıldım belirttim bunu ama o an icimden gelen oydu dedi, geçistirdi..neyse artık aileme soyleme ihtiyacı duydum cunku soylemeedikce ben kendimi huzurszu hissediyordum.söyledigimde annem de babam da sasirdilar, anlam veremediler, kızdılar..istemiyorlar haliyle.sen asık degilsin ona asık oldugunu sanıyorsun, bir yıldır ben kızımı biliyorum, hic gozlerninin parladıgını mutlu oldugunu gormedim hep gerginsin..cunku karsi cıkcagımızı biliyordun dedi anem..sonra bi sure konusmadı benimle annem babam soguk davranıyorlardı 2 haftadır..en sonunda dayanamadık annemle konustuk dun..o kadar cok agladı ki..bn ilk defa annemi bu kadar uzgun gördüm ve sorumlusu benim..nasıl saklarsın benden nasıl akıl danısmazsın ben kotu bi anne miyim dedi..hıckırıklarla agladı, ben seni mutlu görmek istiyorum ama degilsin..o sana layık degil, mutlu edemiyo seni, o kadar tehditler etti evlendikten sonra en ufak bi sorunda neler yapar kim bilir..ben seni veremem teslim edemem..ama sen eger ki o benim hayatımda birinci sırada diyorsan senin kararın der saygı duyarız..dedi..
durumlar böyle..ve ben ailemi tabi ki oncelikte tutuyorum..annem babam sonucta onlar benim..su hayattaki vazgecemeyecegim en oneemli seyler..
napacagimi bilemiyorum..o kadar karistim ki..
benim yaşadığım bir durumla ilgili akla ihityacım var, artık kime danışacağımı ne yapacağımı bilemez durumdayım..elimmden geldiğinde özetle anlatmaya çalışacağım..benim yaklaşık 5 senedir tanıdığım, ara ara ayrılıklarımızın olduğu ama barıştığım biri var hayatımda..en son yaşadığımız ayrılığımız o askere gittiğinde oldu..sebebi ise ilgisizliği ve soğukluğuydu, mutsuz hissettim kendimi, sanki hep ben fedakarlık ediyorum gibi geldi ve ayrıldım..o da bunu kendine yediremedi, bana hakaretler tehditler yağdırdı..ve bu tehditler aileme kadar ulaştı..haliyle sinirlendiler, neyse defter kapanmıştı ki, biz benim istabula tayin edilmemle beraber görüsmeye başladık, uzunca bir sure tartısmalarımız oldu gecmisle alakalı, anlasmazlıklarımız derken biraz da olsa ustesinden gelmeye basladık.o bu surecte yurt dısında kaldı 4 ay kadar, cok sık gorusemesek de bi seyleri denemeye calistik..arada pürüzler oldu..ona ozledigimi bir kere söyledigide gecmiste ozlemedigin terkettigin gunlere say diye cevap verdi cok kırıldım belirttim bunu ama o an icimden gelen oydu dedi, geçistirdi..neyse artık aileme soyleme ihtiyacı duydum cunku soylemeedikce ben kendimi huzurszu hissediyordum.söyledigimde annem de babam da sasirdilar, anlam veremediler, kızdılar..istemiyorlar haliyle.sen asık degilsin ona asık oldugunu sanıyorsun, bir yıldır ben kızımı biliyorum, hic gozlerninin parladıgını mutlu oldugunu gormedim hep gerginsin..cunku karsi cıkcagımızı biliyordun dedi anem..sonra bi sure konusmadı benimle annem babam soguk davranıyorlardı 2 haftadır..en sonunda dayanamadık annemle konustuk dun..o kadar cok agladı ki..bn ilk defa annemi bu kadar uzgun gördüm ve sorumlusu benim..nasıl saklarsın benden nasıl akıl danısmazsın ben kotu bi anne miyim dedi..hıckırıklarla agladı, ben seni mutlu görmek istiyorum ama degilsin..o sana layık degil, mutlu edemiyo seni, o kadar tehditler etti evlendikten sonra en ufak bi sorunda neler yapar kim bilir..ben seni veremem teslim edemem..ama sen eger ki o benim hayatımda birinci sırada diyorsan senin kararın der saygı duyarız..dedi..
durumlar böyle..ve ben ailemi tabi ki oncelikte tutuyorum..annem babam sonucta onlar benim..su hayattaki vazgecemeyecegim en oneemli seyler..
napacagimi bilemiyorum..o kadar karistim ki..