Aklım almıyor bı anne nasıl bebeğini balkondan atar?

7.katta oturuyorum kizim 2 yasinda.bi saniye gozumun onunden kaybolsa acaba balkonda mi diye kalbim duruyor resmen.psikolojisi bozuk olabilir de gitsin tedavi olsun o zaman.ben bunu kabul etmiyorum pskilojim bozuk adak oldurdum psikolojim bozuk karimi dovdum psikolojim bozuk bebegimi balkondan attim.madem psikolojisi bozuksa kendini atsaydi.bir dakikalik bi zevk icin cocuk dunyaya getirip yok ben yapamiyorum bakamiyorum diyorlar.biraz zevkinizden ödun verin korunun yada.ohh valla bi dakikalik zevk icin omur boyu aci cekecek yada olecek cocuklar.boyle insanlari toprak bile kabul etmesin
 
Astoria tamam doğru söylediklerin, amenna. Bizzat yaşadım postpartum depresyonu. 1 sene sürdü üstelik. Bu teşhise ek olarak, panik bozukluk ve anksiyete bozukluğu teşhislerim de vardı. Duygu durum bozukluğu da dendi neyse ki o kısa sürdü. Oğlumu bırakacak kimsem olmadığı için tedaviye gidemiyordum bile. O bir senede ne çektiğimi bir ben bir Allah bilir. Yine de empati falan kuramıyorum ben bu canavarla. Gerçeklik algımın kaybolduğu zamanlar da oldu, bebeğimin bana ait olmadığını düşündüğüm anlar da. Ölümü her an düşünürdüm. Oğlum bensiz kalmasın diye birlikte öldüğümüzü de hayal ederdim. Anlayacağın en dibi gördüm ben. Ancak bir an bile, tek bir an bile oğluma zarar vermeyi düşünmedim ben. Şizofren hastası olan yakın bir akrabam ve bir oğlu var. Bir kez bile zarar vermedi oğluna.

Evet psikolojik problemler ciddi sıkıntılara sebep olur bunda hemfikiriz. Ancak kalbi kötü, içi pis ise psikolojik rahatsızlıklar böyle sonuçlanır. İyi bir insan ise ne durumda olursa olsun bir cana hele ki kendi evladına zarar veremez. Yok yani ben empati falan kurmuyorum aynı yollardan geçmiş biri olarak. Bir gün oğluma ya da herhangi bir çocuğa zarar verecek olursam teşhisli ve raporlu olsam bile beni bağırta bağırta öldürsünler. Bu durumun bir bahanesi yok çünkü.
Hala burada mısınız
 
Back
X