Aklınızdan çıkmayan ex'i unuttuğunuzu nasıl anladınız?

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

Sumak

Tabiat ve hayvan tapıcısı.
Kayıtlı Üye
4 Şubat 2022
2.871
6.910
108
Merhaba arkadaşlar;

Çok uzun süredir unutamadığım kişiyi artık unuttuğumu bu gün onun için fal baktırmak istemediğimi ve meditasyonda onunla ilgili bir şeyler yapmak istemediğimi fark edince anladım

Tam olarak hatırlamıyorum ancak fallara çok ciddi meblağlar ödedim. Yokluğuyla baş etmeyi başaracağım diye öncelikle psikiyatrıma, psikoloğuma seanslara gittim, sonrasında dini ya da spiritüel yöntemler.. Farkında olmadan astral seyahat yapıp bedenimden çıktım, binlerce esma çekerek ayaklarım havada dolaştım günlerce. Meditasyonlar, nefes egzersizleri, astroloji, doğum haritaları, horary hatta havas gibi son derece tehlikeli sulara daldım derken denemediğim şey kalmadı ve nihayet.... Benliğimden çıkarmayı başardım. Ya da çıkma zamanı geldi ve çıktı diyelim çok şükür...

Siz nasıl fark ettiniz?
 
demetc .!.:
Bunların hiçbirine gerek yok aslında zaman geçince üstünden ilgilenmiyorsun
Genişletmek için tıkla...
uzun ama benim için faydalı bi süreçti, takamülümü keşfedip dönüştüm, hiçbir pişmanlığım da yok. Ama gerçekten çok yorucuydu, çok çok yorucu...
 
Vah giden paraya..zamanla herşey gecerdi
 
Bence belli bir süre geçmiş ve artık kabullenmişsin. Hiçbir şey yapmadan bekleseydin de aynı sonucu alacaktın bence.
 
Bluegitar .!.:
Vah giden paraya..zamanla herşey gecerdi
Genişletmek için tıkla...
zamanın geçmesini beklerken değerlendirdik diyelim işim gücüm var benim, sorumluluklarım var öyle mal gibi bu duruma adapte olmadım elbette ama her süreç kişiseldir, geçen zaman da yöntemler de..
 
Selizay .!.:
Bence belli bir süre geçmiş ve artık kabullenmişsin. Hiçbir şey yapmadan bekleseydin de aynı sonucu alacaktın bence.
Genişletmek için tıkla...
hayatta ki zamanımız zaten kısa neden boş boş durup bekleyeyim ki değiştim dönüştüm kendimi keşfettim, benim sorum farklıydı aslında geçtiğim süreçle dalga geçilmesini kastetmemiştim bu başlığı açarken dediğim gibi bu konular tamamen kişiseldir unutma süreci, nasıl başa çıkılacağının keşfi vb.
 
Yok dalga geçmedim.

Boş boş otur bekleyi kast etmemiştim, seyahat et, yeni yerler keşfet, kitap oku, hayalini kurduğun bir şeyi gerçekleştirmeye çalış vb. Diğerlerini bilmem de falcılara yüklü meblağlar ödeyerek kendinizi gerçekleştirdiğinizi düşünüyorsanız ayrı tabi
 
benim yaşam standardım ve rutinlerim, kitap okumak, yeni yerler keşfetmek, hayallerimi gerçekleştirmek, sevdiğim insanlarla sosyalleşmek, hayvan ve kadın hakları aktivistliği falan zaten, demek istedim bambaşka bi şeydi.
 
Herkesin acı çekme şekli ve baş etme yöntemi kendine özeldir, sırf bazı klasikleşmiş yargılayıcı kalıplar nedeniyle acı çektikleri için insanlar kendilerini suçluyor ve kendilerinden şüpheye düşüyor. acı çektikleri kişi isterse dünyanın en kötü insanı olsun acı çekiyorsa ''kendince'' çekiyordur bu kadar basit ve yine kendince yöntemler geliştirmesi kadar doğal bi şey olamaz..

bu başlığı açarken eleştirilmeden, yargılanmadan, tepki almadan vb. özgürce nasıl başa çıktılar öğrenmek(paylaşmak) istemiştim..
 
Kendime vakit ayiramiyorken birde onu dusunup bu kadar zahmete girmezdim..
Kaybedilen zaman ve parayi soylememe gerek dahi yok.
Bir sabah kalktim ve umrumda degildi..Hepsi bu..
 
donersen_islik_cal .!.:
zamanın geçmesini beklerken değerlendirdik diyelim işim gücüm var benim, sorumluluklarım var öyle mal gibi bu duruma adapte olmadım elbette ama her süreç kişiseldir, geçen zaman da yöntemler de..
Genişletmek için tıkla...
Okey tatlım.Nick pek manidar.
 
öncelikle beklemeyeceksin, umudun olmayacak. umut olduğu zaman işler sarpa sarıyor.
bittiğini kabulleneceksin.
ben çok zor hisseden biriyim, uzun süredir hayatımda kimse yoktu ve yalnızken mutluydum onunla tanıştığımda. aklımda yoktu, bir iki konuşuruz zaten uzaklaşırız devamı gelmez, his oluşmaz diye düşünüyordum, rahattım.
zaman içinde ona kendimi kaptırdım ve işler istediğim gibi gitmedi, hayatımdan çıkarmak zorunda kaldım.
umut barındıran saçma bir süreçten sonra yine konuştuk kısa bir süre ama değişen bişey yoktu, bu kez daha kötü olduğumu hissettim ve ondan kurtulmaya karar verdim. koptuk.
neredeyse 3 ay olacak tamamen kopalı, hayatında zerrem yok hatta belki adımı bile unuttu ama ben hala saçma bir şekilde dikkatimi bazen onunla dağıtıyorum.
onun hayatıyla alakalı gelişmeleri görmenizi sağlayan her şeyi (sosyal medya vs) noktalamalısınız.
bir yerlerden onun ne yaptığını gördükçe süreç uzuyor. ben bu bataklığa düştüm ve kurtulmaya çalışıyorum.
öyle falla malla uğraşmam, aslında yapmam gereken şey çok basit: bakmamak.
ama bi an geliyor ve ben dayanamayıp bakıyorum.
artık kendi irademle iddialaşmaya başlayacağım ve sahiden bakmayacağım.
ondan sonra kaç kişiyle konuştum, görüştüm, dışarıdan bakana göre ben de devam ediyorum hayatıma. ama aklımın bir köşesi hala onda.
normalde öyle birini unutamayan takıntılı biri değilim ama benim başıma gelmez diye düşünmemek lazımmış, geliyormuş yani.
bu kişi istisna oldu diye düşünüp bunu da kabullendim. şimdi geride kalmasını istiyorum.
şu sıralar yeni biriyle görüşüyorum ve yoluna giriyor gibi bişeyler.
ben kiii 2018-2019'da deli gibi aşık olduğum insan hayatımdan çıkmak zorunda kalınca taş çatlasa 2-3 ay içinde unuttum ve hayata karıştım.
geçenlerde o kişi denk geldi, instagramına baktım ve hiçbir şey hissetmedim. vay be dedim hatta kendime. evlenmiş vs.
hislerin zerresi yok. 1 sene geçse üzerinden hatırlamam bile buna eminim. ama süreci kendim bile isteye uzattım. pişmanım açıkçası.
 
Kimsenin kimseyi unutabildiğine inanmıyorum. Bence kimse kimseyi unutmamalıda. Önemli olan hatırladığında aklına geldiğinde ne hissettiğindir. Kendince verdiğin bu kadar çabadan bir karşılık göremediysen onu uzun soluklu bir aşk tecrübesi olarak tarihe gömerek duygusal hislerine son verebildiğin içni sevinmelisin
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…