- 3 Aralık 2014
- 102
- 39
- 98
- 41
- Konu Sahibi cilekhatun
- #1
Geçmişte bir konu açmıştım akrabası olmayan kendini yapayalnız hissedenler diye... Simdi bu konuyu da açmak istedim belki benim gibi bu duruma olup ,üzülenler okur. Akrabalarim işleri düştükçe arıyor . Mesela özellikle annemden para koparmak isteyen kuzenlerim, isleri ile ilgili birsey danismak isteyen yeğenim. Oğlunun ,kızının düğünü olacak akrabalar. Artik elalemden utanan çocuğuna ilgi lazim olan kardeş.Hep menfaat üzere arıyorlar. İşlerini sorup halledip kapatıyorlar telefonu. Ama ben yinede cok yalnız hissediyorum. Var ama yoklar. Bir ara maddiyatim kötüye gitmisti birkaç akrabamda arayıp yardim etti sağolsunlar. Zamanında benden destek görenler.. Yinede istedigim gibi sicak herzaman arayip sorabilecegim kimse yok. Benim derdimi pek dinlemiyorlar ya da öğrenip gecistiriyorlar. Kendi isleri soracaklari olursa defalarca ariyorlar.Onları aratacak olanda menfaatmiş bunu anladım. Zaman böyle bir zaman sanırım. Eskisi gibi aynı şehirde, aynı köyde yaşamamakta etkiliyor. Modern çağ çıkmazı , İliskiler bi garip
