Alanyaca aşk

seni görüketa imanıma bişey çakıldı .ellerinde tentene çantası üzerinde mor manto vardı ,belliki düğün evinden geliyordun yanında anagilde vardı.seninde az bakasın vardı ama olmadı olamıyordu olamıyordu.hergün eniş dibinden saldıııımda motoru sizin evin yannadaaar heycandan üç caarayı içiyordum.sen duman olup uçuyordun ama ben hep sonunda izmarit oluyordum.bigün biyere dolaalıcan amahadi hayırlısı.
aşk dedikleri buudu heral
aaşamüstlerini çok severdim
evinizin ööönden geçerkene
her aragazında bi heecan
yeni bir umut varıdı
boynum gopasoldu
oturma odasının tül perdesine bakarkana,
az seninde bakasın vardı ama olmadı olamadı olamıyordu.
dahep sonunda patatiyi yiyenben oluyor dum.
sekiz pilelihıdıra diktirdiğim
turkuaz pantolonum dalgalanırkene
çayır yokuşu aşşa frene zor basıyordum
virajın aazında nedenmi bidenem,çünkü geç kalıyordum
çöp dökme saatlerine tam yanına geleem deeyordum
anan garı çıırıveriyordu ikmizinde ödü sıdıyor sen eve doğru
ben potakallığın arasına sıçraayordum.
olmadı olamadı olamıyordu,
aaşam olunca bizimkilere sööledim.ben aaşayı isteeyom dedim hangi emine dediler tangalıların emine dedim derken taaa bobam goca sofra bezinin altından böörüme tekmeyi godu.bilemeeyodumki bobam ile bobanın eskiden iskelede dööştünü dekmenin acısı geçerdi emme bizimkisi bir imkansız aşk hikayesine dönüşmüştü bile olmadı olamadı olamıyordu.kafam çokkarıştı