- 24 Şubat 2007
- 818
- 1
- Konu Sahibi CakmaKleopatra
- #1
Şasırma bu soguk bi gerçek. Aldattım seni… Kimdi yerine koydugum, kiminle paylastım tenimi, kimi öptüm, kulagıma ask sözcüklerini fısıldayan kimdi. Hatırlamıyorum… Ama aldattım seni biliyorum.
En az yoklugun kadar acı bu. Kendimle bi hesaplasmaydı benimkisi. Seni sensiz yasarken sıcak bi elin dokunusu iyi gelir diye düsündüm. Hani hastasındır seni iyi edecek die bulabildigin ilk ilacı yutarsın ya, buda ööle bisey. Yüregimdeki acıyı iyi edecekti, ööle sandım. Özlem bitecek hayata dönecektim, bunun için sevdim bi baskasını.
Belkide senin gözlerine benziyodu gözleri… Yoksa adı mı seninkini andırıyodu? Belki sesi hiç yabancı gelmedi. Oturup saatlerce ne konustuk peki? Seni mi anlattım ona? içimde kapanmasından ümidi kestigim yaranın yoklugunda nasıl büyüdügünü mü yoksa?
Aldattım, hatırlayabildigim tek sey bu. Hayır, sarhos degildim. içki bi süredir etki etmiyor bana. Saatlerce içsem bile devrilen sadece kadehler oluyor, ben yine ayaktayım. Oysa istiyorum kendimden gecene kadar, bogulana kadar içmeyi. Olmuyor iste bu yüzden farkındyım herseyin.
Bunu bu kadar kolay söyleyebildigime sasıyorum aslında. Yüregime hiç kimsenin girmesine izin vermezken bedenimi baskasının eline nasıl teslim ettim, anlamıyorum.
Sensizlige dogru yürüyecegim. Aldatan insanlardan biriyim bende artık. Dısarıdaki herkes kadar kirligim. Ne garip… bi sucluluk duygusu hissetmeliyim ama yok… Kim bilir, beni bensiz günlerde yasamaya mahkûm ettigin için seni suçluyorumdur belkide… Kendi suclulugumu örtmek için buldugum bi kacıs noktası. Dısarıya çıkınca hiçbisey olmamıs gibi davranacagım. Biraz azalsaydın, biraz unutulsaydım seni dahada suclu hissedebilirdim. Aynı noktasın ve ben seni yasamaya devam ediyorum.
YiNEDE BiL, ALDATTIM SENi :çok üzgünüm:
mehmet coşkundeniz
En az yoklugun kadar acı bu. Kendimle bi hesaplasmaydı benimkisi. Seni sensiz yasarken sıcak bi elin dokunusu iyi gelir diye düsündüm. Hani hastasındır seni iyi edecek die bulabildigin ilk ilacı yutarsın ya, buda ööle bisey. Yüregimdeki acıyı iyi edecekti, ööle sandım. Özlem bitecek hayata dönecektim, bunun için sevdim bi baskasını.
Belkide senin gözlerine benziyodu gözleri… Yoksa adı mı seninkini andırıyodu? Belki sesi hiç yabancı gelmedi. Oturup saatlerce ne konustuk peki? Seni mi anlattım ona? içimde kapanmasından ümidi kestigim yaranın yoklugunda nasıl büyüdügünü mü yoksa?
Aldattım, hatırlayabildigim tek sey bu. Hayır, sarhos degildim. içki bi süredir etki etmiyor bana. Saatlerce içsem bile devrilen sadece kadehler oluyor, ben yine ayaktayım. Oysa istiyorum kendimden gecene kadar, bogulana kadar içmeyi. Olmuyor iste bu yüzden farkındyım herseyin.
Bunu bu kadar kolay söyleyebildigime sasıyorum aslında. Yüregime hiç kimsenin girmesine izin vermezken bedenimi baskasının eline nasıl teslim ettim, anlamıyorum.
Sensizlige dogru yürüyecegim. Aldatan insanlardan biriyim bende artık. Dısarıdaki herkes kadar kirligim. Ne garip… bi sucluluk duygusu hissetmeliyim ama yok… Kim bilir, beni bensiz günlerde yasamaya mahkûm ettigin için seni suçluyorumdur belkide… Kendi suclulugumu örtmek için buldugum bi kacıs noktası. Dısarıya çıkınca hiçbisey olmamıs gibi davranacagım. Biraz azalsaydın, biraz unutulsaydım seni dahada suclu hissedebilirdim. Aynı noktasın ve ben seni yasamaya devam ediyorum.
YiNEDE BiL, ALDATTIM SENi :çok üzgünüm:
mehmet coşkundeniz
klava:
