Burada her gün belki onlarca konu açılıyor. Çevremizdeki insanlara, eşimize-nişanlımıza-sevgilimize, anne babamıza, işe güce paraya, okula derken onlarca şeye üzülüp yada sinir olup paylaşma ihtiyacı duyuyoruz ama bakınca aslında boş değil mi? Ne saçmalıyor bu diyecek kiminiz belki ama 1 aydır sebebi belirsiz bir işitme kaybı yaşıyorum ve stres-üzüntü kaynaklı olduğunu düşünüyorum. Pek çoook sebepleri varmış ancak streste etkenmiş ve şu an sağ kulağım duymuyor. Tedaviye cevap yok 1 haftadır kortizon almama ve basınç tedavisi görmeme rağmen. Daha 22 yaşındayım ve düzelmezse (ameliyat-işime cihazı vs hiç biri olmuyor) bu yaşımda tek kulağımla idare etmeye çalışıcam. Niye kulağımı kaybettim? Bakınca o kadar çok şeyi takmışım ki ve akıllanmamışım hala takıyorum, değiyor mu? Hayır. Çünkü sağlıktan önemli değil hiç bir şey. Hele de o kadar basit saçma konular ki... Kendimize yaptığımızı başkası yapmaz bize.
Bu konuyu niye açtığımı düşünenler olursa; bir derdim var demeden önce sahip olduklarımıza, sağlığımıza şükretmeyi bilelim diye bir hatırlatma amacıyla ve bir de aranızda benim gibi "ani işitme kaybı" yaşamış 1 ay gibi uzun zaman geçmesine rağmen iyileşmiş kişiler varsa bilgi almak için yazdım bunları...
Bu konuyu niye açtığımı düşünenler olursa; bir derdim var demeden önce sahip olduklarımıza, sağlığımıza şükretmeyi bilelim diye bir hatırlatma amacıyla ve bir de aranızda benim gibi "ani işitme kaybı" yaşamış 1 ay gibi uzun zaman geçmesine rağmen iyileşmiş kişiler varsa bilgi almak için yazdım bunları...
Son düzenleme:
(
Şifa Allah'tan, bir sebep olur belki.
bunları kndıne ettıgını aslında taktıgı seylerın bos oldugunu kndıne zarar werdıgını bılıyo ama gel gor kı takmamayı basarabılen cok az ınsan war ben mı???belkı senden cok takıyorm :Sbu halımıze sukurler olsun yınede allahım dert werıp derman aratmasn
