Ben de ankara eğitim hastanesinde ameliyat oldum, çok pişmanım. Ameliyat a iki hafta kala konuştum doktorumla. Ne dediysem tamam yaparız dedi, not aldı. Hattta fotoğraf bile gösterdim yanlışlık olmasın, ne demek istediğimin anlaşılması için. Ameliyat tan önce gelir konuşuruz diye bekledim, ameliyathaneye gidince gözlerim sürekli aradı ama nafile, derken uyutuldum. Ameliyattan sonra da görmedim. Not bırakmış 20 gün sonra gelsin bi görelim demiş. Kavisli ucu kalkık bir burun istememe rağmen dümdüz bi burnum vardı ameliyat sonrası. Görüşmeye gittiğimde sana doğal bi burun yaptım dedi. Ama ben böyle istemiştim dedim. Bekle, çok canını sıkarsa 4 ay sonra gel hallederiz, basit bi işlem dedi.
Sonuç olarak 2 aydır ne çektiğimi bi ben bi Allah bilir. Eğer beni ciddiye alıp ameliyat tan beş dakika önce tekrar nasıl bi burun istediğimi sorsaydı 2. ameliyatı olmayacak ve aylarca stres içinde olmayacaktım.
Ameliyat tan korkmuyorum, acıymış, tamponmuş umrumda değil ama şu 4 ay bekleyiş canıma okuyor.
Bi de nasıl güvendim bu kadar doktora kendime çok kızıyorum. Güvenmeyip ameliyat öncesi tekrar konuşsaydım diye düşünüp duruyorum.
Yani sonuç arkadaşın dediği gibi ucuz etin suyu yabana dökülüyor genelde. Özelde doktor hastayı daha çok dinliyor ve isteklerini daha çok önemsiyor.
Benim üzerinden herkese ders olsun diye yazıyorum.