bende çok kotu bır şekilde yaşadım hatta birden bire unıversıteyı bırakmak zorunda kaldım neyseki 1 yıl sonra toparladım beri döndüm ama inanın.evlendim ilaç kullanıyordum hamile olmadan önce bıraktım ama nasıl ilaçsız yasıcam dıye düşünunce ayaklar gecırıyordum kaç kere kalp krizi gecırıyorum sandım.hamılelıgım çok sınır sorınsuzdu ama doğumdan sonra mahvoldum uyuyamıyordum hiçbir sekilde bi gün delircegımı düşündüm bı gün intihar etmeyi emzırdıgım için ilaç kullanamadım sonra baktım gördüm çıkış yok o günden sonra ıyıleştim birdenbire çocuğum için tutundum şuan da o kadar kotu şeyler yssıyorum kı anksıyete tutmuyor artık ne olursa olsun havasındayım herşey kafada bitiyor ılaç çözüm değil