arık yorulduğuma mı bilmem tartışmak istemiyorum.hep aynı yere gelmekten bıktım çünkü eğer beni dinlemek ve anlamak istese bu konuyu acacak kadar bunalmazdım.kısaca özetlersek eşim hep dediği olsun ister özellikle yemek için. kendi kafama göre yapsam kusur bulur sinir eder vs... pazarın kurulduğu gün işi yoğundu fakat aramak zorundaydım. iş yerinde de boş olsa bile nazlanarak açar telefonu.baştan gereksiz aradığım oluyordu. fakat onun demesiyle pek aramıyorum.haliyle acil bir şey olduğunda aramak zorundayım keyfime değil. neyse pazarın kurulduğu gün aradığımda mümkün olan en kısa zamanda dönüş yapıp pazara gittim yada gitmedim diyecek başka uzunuzun muhabbet istemedim ondan.teli açtı barın barin bağırıyo. çok mu önemli diye.pazar dışında manavda istediğimiz gibi taze sebze meyve bulamıyoruz.sonuçta danışcağımki ona göre hareket edicem. iki üç bişey alsakta lazım olanları alırız beraber karar veririrz diye düşündüm hep.sanırım ben düşündüm hep.bir gün pazara gitmeyince neden dedim bilmiyorum dedi.sabah olsun haberleşiriz diyen adam neden sürekli açmaz teli.bilmiyorum yoruldum.sürekli aynı muhabbetlerden.maça gitmesi bilmem napması umrumda değil.elimi tutup benimsin kapıdan gidip gelmicem desem dur nasıl böyle yaparsın diye beni tutan saçma sapan insanlara karşı beni savunan bi kocayı hiç bulamadım karşımda ne yapacağımı da bilmiyorum.sıkışınca ben böyleyim diyen adama neyi kanıtlayıp ne dersi vereyim ki...