hemen girmem gerekli konuya.kafayı yemek üzereyim çünkü.arkadaşlar evleneli 6 ay kadar oldu.eşimle tartıştığımız tek konu şimdi anlatacağım konu.evlendiğimizin daha ilk haftasında başladı herşey.daha 3 gün olmuş aradılarki k.validemler hadi pikniğe gidiyoruz.düşünün artık daha 3 gün olmuş.tabiki gitmedik.ama hiç bıkmadan devam etti bu durum.evlendiğimizin artık bizimde bağımsız bir yuvamızın olduğunun farkında değiller.kaynımlar yaşadığımız şehrin başka bi ilçesinde yaşıyorlar ve her hafta sonu buraya gelirler k.validemlere.ben çalışıyorum ve işim gerçekten çok yorucu.hafta sonunu iple çekerimki evimin işini yapıyım kocamla ilgileniyim hafta sonu ona güzel yemekler yapayım ama fırsat vermiyorlarki bunlara.isyiorlarki hafta sonumuz hep beraber geçsin.cuma iş çıkışı gideriz,cumartesi yine sabahtan orda oluruz.pazar günü gelir bende bunalım başlar.yine ararlarki hadi gelin şöyle plan yaptık böyle plan yaptık.o kadar sıkıldımki artık bu durumdan.eşimle bahaneler uyduruyoruz bazen ama işte bir yapsan ikincisinde olmuyor.bazen k.validem yada görümceme çok işim var evde gelemiycez desem seninde işin hiç bitmiyor yada senmi beceriksizsin bizmi bilmiyoruz gibi şeyler söylüyorlar.hiç bu kızcağıza bi vakit bırakmıyrzki demiyorlar.bunu söyleyen görümcem isiyoki kendi gibi olayım belkide.kendide çalışıyo.ama söz konusu beraber olmakken evinin işinide bırakır kocasınıda bırakır çoluğunu çocuğu toplar gelir baş köşede planını yapar durur hafta sonumuzun.zaten işide zor değildir.1gün çalışıyo 2 gün evde.doğal olarak evinde pek işi olmuyor.işte bendende bunu beklmeleri cok saçmama geliyor.herşeyimi bırakıp oların gönlü olsun diye kendimi paralıyorum.hem işe yetişeyim hem eve yetişeyim diye öldüm artık.diyeceksinizki gitme.olmuyor işte olmuyor.yapamıyorum.gelemeyiz desek hemen tavır yapıyolar bana ama sadece bana.yinede dediklerini yapıyolar tabi.diyelimki gitmedik bi bakıyorum çat kapı bizdeler.bi gün önce bizdelerse ondan sonraki günde geliolar.gidip çalışan kıza yük olmayalım demiyolar.tek düşünceleri soğumasın ara hep beraber olalım her zaman.o kadar bağlılarki birbirlerine anltamam.benm eşimde memnun bu durumdan.bazen işte rahatsızlığımı dile getiriyorum ben.zaten hafta içi çalışıyrz hafta sonumuzdada baş başa bişeyler yapalım istiyorum.tartışıyoruz eşimle.oda farkında herşeyin ama.mücadele etmek için her yolu denedim.mesafeli davrandım olmadı bir ara sürekli bahane uydurdum olmadı k.validemle konuştum anlamadı.anlamak istemiyorlar.mecburmuşuz gibi sanki tövbe,bize farzmış gibi,birlikte olmazsak ölecekmişiz gibi davranıyolar.ben cok uyumlu bi insanımdır.asla aklımdan kötü şeylerde beslemiyorum onlara karşı.hepsinede yeterince vakit ayırdığıı düşünüyorum ama onlara yetmiyo.evimiz k.validemede görümcemede 10 dk uzaklıkta yürüyünce.şimdidede buna takmışlar.ev biraz uzakmış.bizim evi satıp daha yakın bi yereden ev alcaklarmış bize.olmuyomuş gidip gelmekte zorlanıyolarmış.eşimle konuştuğumda dioki düşünki kötü bir niyetleri yok.
evet kötü bir niyetleri yok ama düzenimi kuramıyorum onlar yüzünden.bana bi çıkar yol gösterin nolur.eşimle artık konuşamyrm.sürekli şikayeten eden konumuna düştüm gözünde.bıktırıyolar beni. Cok muhabbet olunca illaki problemlerde cok oluyor..hatta geçen birinide paylaştım sizinle.eminm çoğunuz diyceksinizki eşinle konuşarak halledebilirsin.denedim ama herkes halinden memnun.off offfff ne yapmalıyım????:26:
